Dagblaðið Vísir - DV - 07.09.2012, Blaðsíða 41

SárSaukafullt að
loSa Sig við ruSlið
Menning 41Helgarblað 7.–9. september 2012
segir hann og brosir lúmskt. Brosið
gefur til kynna að það hafi verið heitt
í kolunum í kolanum. „Við eignuðu-
mst frumburðinn, dóttur okkar, mjög
ung. Ég var ekki til staðar á þeim tíma,
ég var að spila og djamma. Konan mín
hefur alltaf verið til staðar og það er
lánið í mínu lífi. Ég held að ástin sé
ofsalega mikilvæg. Það er mikilvægt
að maður geti hvílt í einhverju. Eins
og góðu sambandi. Þegar samband er
traust verður sátt um hver maður er.
Þannig að maður geti stundum líka
verið með alla sína neikvæðu hluti án
þess að makinn taki því persónulega.
Eins lengi og hann fær að kynnast
þeim jákvæðu lengur og meira.
Ég finn það líka í gegnum börnin
mín hversu mikilvægt það er að eiga
góð sambönd. Því meira sem ég legg í
að kynnast börnunum mínum og vera
með þeim, því meira kynnist ég sjálf-
um mér. Ef þú vilt ekki kynnast sjálf-
um þér, þá skaltu ekki eignast barn,“
segir hann og kinkar kolli.
Frelsið er blekking
Hann er þakklátur fyrir að hafa feng-
ið tækifæri til að breyta lífi sínu og
það brennur á honum að segja öðr-
um sem sjá ekki nógu skýrt að þeir
geti sótt tækifærin. „Ég er þakklátur
fyrir að hafa fengið tækifæri til þess að
breyta lífi mínu. Mér finnst það mikil-
vægt og það brennur á mér að segja frá
því. Allir þurfa að fara í gegnum Þyrni-
gerðið einhvern tímann. Sérstaklega
í dag. Nú er einhver hugmynd um að
allir séu frjálsir en það er blekking.
Við segjum: Gerðu bara það sem þú
vilt. En það er blekking. Þú getur ekk-
ert gert hvað sem þú vilt. Þú vilt ekk-
ert gera hvað sem er. Öllum er eitt-
hvað gefið sem þeir þurfa að rækta. Ég
er með köllun. Mig langar til þess að
allir öðlist hamingju. Mér finnst það
eiginlega meira virði að heyra frá fólki
að tónlistin mín hafi hvatt einhvern
til að íhuga sín mál frekar en önnur
viðurkenning. Það kemur fólk til mín
núna og segir mér að tónlistin hafi
gert eitthvað fyrir sig. Þá er þetta orðið
svona eins og þjónusta. Mér finnst
það svolítið skemmtileg pæling.“
Ekki sama sagan
Hann kynnti tónlist sína og fékk oft-
ar en ekki þau viðbrögð að þetta væri
nú ekkert í líkingu við það sem hann
gerði áður. Útkoman þótti óvenjuleg
og nokkrum líkaði það ekki. „Svo kom
fyrsta platan mín út og hún skipti mig
mjög miklu. Ég kynnti hana og fékk
hvatningu til að halda áfram. En aðr-
ir voru ekki að fatta þetta og ég skildi
viðbrögðin. Börnunum mínum fannst
aldrei gaman að fá að heyra nýja sögu.
Þeim fannst alltaf meira skemmtilegt
að heyra sögu sem þau höfðu heyrt
áður. Maður þurfti alltaf að koma nýj-
um sögum hægt og rólega inn.“
Æfði sig í sveitasælu
Borgarfjörður eystri er sérstakur stað-
ur í huga Jónasar. Það var á tónlist-
arhátíðinni Bræðslunni, fyrir mörg-
um árum, þar sem einhver neisti
kviknaði innra með honum. Upplifun
hans af fagra bænum milli fjallanna
var svo sterk að þangað leitaði hann
til þess að búa til tónlist á næstu
breiðskífu sína. Í sumar dvaldi hann
þar um mánaðarskeið í húsi ljósmóð-
ur sem tók á móti flestum bæjarbú-
um.
„Þetta er fallegur bær. Öll hús-
in heita eitthvað og ég bjó í Merki,
fallegu húsi við fjöruna. Þar bjuggu
Diddi og Dísa, yndislegt fólk skilst
mér. Dísa var ljósmóðir og tók á móti
mörgum Borgfirðingum. Þegar ég
spilaði í fyrsta sinn á Bræðslunni þá
gerðist eitthvað stórkostlegt innra
með mér. Það er þess vegna sem ég
ákvað að dvelja á þessum stað. Ég
fór þangað til að brjóta af mér gamla
vana og búa til eitthvað nýtt.
Ég ákvað til dæmis að halda tón-
leika á sama stað á hverju kvöldi
í þrjár vikur. Því maður býr sér til
eitthvert öryggi, segir sögu sem virkar
og segir eitthvað. Er með sömu fras-
ana fyrir sama fólkið. Þá fer það að
sjá í gegnum mann. Þetta er gildra.
Eitt sem ég lærði á þessu er að mað-
ur getur alveg sagt sömu söguna aft-
ur og aftur. Maður verður bara að
segja hana frá hjartanu. Þá virkar hún
alltaf.
Þegar ég gerði Þyrnigerðið þá
ákvað ég að gera þetta að sköpunar-
leik. Í stað þess að hugsa um að selja
meira þá ákvað ég að einbeita mér að
því hvað mér finnst gaman að vinna
að tónlist. Í dag er bransinn breyttur.
Ég finn ekki fyrir þessum áherslum
í bransanum í dag sem mér fannst
brjóta mig niður áður. Mér finnst allt
á persónulegri og fjölskylduvænni
nótum. Mér finnst unga kynslóð tón-
listarmanna á Íslandi hrikalega flott.
Viðhorf ungra tónlistarmanna er að
hafa gaman, það er ekkert kúl að vera
stjarna. Það er meira kúl að vera góð
manneskja.“
Afraksturinn skilaði sér
Jónas og Ritvélar framtíðarinnar
vöktu athygli með líflegri framkomu
sinni í lokaatriði á tónleikum á
Menningarnótt og sérstaka athygli
vakti stúlknakórinn sem ferðað-
ist með honum yfir landið þvert og
endilangt.
„Strákarnir sem unnu með mér að
því að skipuleggja tónleikaröðina á
Borgarfirði eystri voru alltaf að reyna
að gera eitthvað með mér. Ein hug-
myndin var að hafa með kvennakór,
ég nota mikið kvennaraddir með því
röddin mín er svo hrjúf. Við fórum að
fá nokkrar stelpur með okkur, þetta
voru stúlkur á aldrinum 13–14 ára
til þrítugs. Þær vönduðu sig svo mik-
ið og mössuðu þetta. Síðasta kvöldið
sem við spiluðum saman þá var mér
boðið að vera með á Menningarnótt.
Þá ákvað ég bara að taka þær með.“
Nú er hann að leggja lokahönd á
nýju plötuna sem kemur út í október.
Landsmenn fá að heyra fleiri lög á
næstunni og eftir að hafa þreifað fyr-
ir sér í sveitasælunni á Borgarfirði
eystri ákvað hann að leita í heima-
bæinn sinn, Þorlákshöfn. Hann ætlar
að nota lúðrasveitina sem hann sjálf-
ur spilaði í þegar hann var unglingur
og kór aldraðra í Þorlákshöfn syngur
einnig á plötunni, í kórnum er móð-
ir hans. Platan verður því áhugaverð,
lífleg og persónuleg. „Ég kvíði engu,
þetta er svo skemmtilegt,“ segir hann
með bros á vör. n
Þyrnigerðið
Það eru klukkur uppi á veggjum sem aldrei ganga munu til bakaÞað eru tankar ÚT með ströndum sem frusu fastir við þennan klaka Og það er skrýtið til þess að hugsa að ÞAÐ VAR þessi sami heimurÞetta sama rúm
Þetta rými sem við áttum aldrei saman
Fyrir þyrnigerðið
Það stoðar LÍTT að steyta sinn hnefa
En komast ekkert áfram, með ekkert að gefa
Meðan á bak við hverja hurð er ný minning
Og þú situr bara fastur
Ert andsetinn AF EFA
Og maður getur ekki bara sagt
Það er allt í lagi þó minn innri maður sé vofa
Og það er einum of ódýrt
að geta bara verið gæi
rétt á meðan aðalspaðarnir sofa
En kannski er eitthvað nýtt upphaf í boði
Ef ég kemst mina leið
Í gegnum Þyrnigerðið
Nú vekur mig nýr dagur
Sem upprisinn er úr rökkrinu
Svo fagur
Ég hugsa mér til hreyfings
Losa um fjötrana
Þakka lífsbókinni lexíuna
Ég brýst í gegnum gerðið
Sem rífur hold mitt
Það skiptir engu því skipið bíður
Ég reisi upp mastrið með dúnhvítum seglum
ég sigli út hafið og rokið það blæs mina leið
Og við hittumst handan við hafið þar sem heimurinn beiðVið þyrnigerðið
Með köllun „Ég er með köllun. Mig langar til þess að allir öðlist hamingju. Mér finnst það eiginlega meira virði að heyra frá fólki að tónlistin mín hafi hvatt einhvern til að íhuga sín mál
frekar en önnur viðurkenning.“ Myndir Eyþór árnAson„Ég var ekk-
ert að detta í
það, mér fannst ég
vera að slaka á