Dagblaðið Vísir - DV - 07.12.2012, Síða 31

Spurði hvort við
töluðum íslensku
Ég er svo
hamingjusöm
Ég vil ekkert tjá
mig um þetta
Cassandra Björk varð fyrir áreiti kynþáttahatara. – DVAnna Bára Karlsdóttir sigrar í Playboy-keppni. – YoutubeGunnari Þorsteinssyni var bolað burt frá Kossgötum. – DV
L
angflestir landsmenn hafa lítinn
áhuga á stjórnmálum í verki. Ég
skil það mætavel enda komast
umræður á Alþingi yfirleitt ekki
í fréttirnar nema um vopnaskak og
átök séu að ræða. Ef ég ætti að dæma
verk okkar á fréttaflutningi þá myndi
álit mitt á þessum mikilvæga vinnu­
stað vera í samræmi við það litla
traust sem þjóðin auðsýnir þingheimi
í skoðanakönnunum. Vantraust mitt
væri algert. Við sem erum í hinni
svokölluðu stjórnarandstöðu höfum
nokkur vel brýnd vopn til að beita
gegn ofurvaldi meirihlutans ef okkur
finnst hann fara út fyrir valdheimild­
ir sínar og tekur mál út með valdi í
ósamræmi við skynsemi og þjóðar­
hagsmuni. Beittasta vopnið er kallað
málþóf. Þá eru tungur liprar og orð­
ræðan vellur fram sem jökulá í leys­
ingum og ekkert fær stöðvað þann
orðaflaum sem æðir um sali þings­
ins og ratar heim í stofu til almenn­
ings í fréttum. Orðaflaumurinn nær
hámarki undir liðnum „Störf þings­
ins“ og „Fundarstjórn Forseta“. Þar
falla þung orð sem blágrýtisbjörg og
vegið er að heiðri og æru þingmanna
miskunnarlaust. Ásakanir falla hægri
vinstri en einstöku þingmenn rata upp
í pontu til að reyna að stöðva flóðið
með áminningu um að árið 2010 hefði
þingheimi borið gæfa til að samþykkja
einróma að nota aðeins vopnin okk­
ar gegn hvert öðru ef nauðsyn byði, ef
dökk ský bæru við sjóndeildarhring og
allt stefndi í voða ef andstaðan spyrnti
ekki við fótum af öllum mætti. Okk­
ar viðmið má finna í bók sem heitir
Þingsköp og er hún eins konar biblía
strangtrúarmanna á fundarsköp og
ég veit svei mér þá ekki hvað myndi
verða um okkur ef þessi merka bók
sem nota bene við sömdum sjálf er
ekki við höndina. Í pontuna er arkað
og bókinni veifað af æðstuprestum
af miklum móð og vitnað í lagabálka
sem einatt eru misnotaðir eins og hin
stórkostlega aðferð að fara í andsvör.
Andsvörin voru sett inn í þingsköp
sem leið til að gagnrýna, andsvara
ræðu annars þingmanns. Núna eru
þau einatt notuð sem málþófstækni
þar sem ræðumenn eru samsvaraðir
af stjórnarandstöðuliðsheildinni í stað
þess að mæta gagnrýni sem andsvör
eiga að innibera.
Bitlaus vopn
Vopnaskakið síðustu ár hefur gert það
að verkum að vopnin eru orðin bitlaus
og andhverfa glæstra vopna skapaðra
til að búa til tíma til að kanna misfell­
ur í lögum og kalla eftir meðvitund
landsmanna um yfirstandandi setn­
ingu ólaga. Enginn þorir að gera neitt
til að stoppa þetta þó að til sé ágæt­
is vopn sem aðeins einu sinni hefur
verið beitt fyrir langa löngu og kallar
eftir undirskrift níu þingmanna til
að stöðva málþóf sem augljóst er að
engum tilgangi þjónar nema að halda
öllum störfum og framkvæmd laga­
setningar í gíslingu. Við þingmenn
getum með sanni gert betur en ég
held að þeir sem hafa haldið þinginu
í gíslingu síendurtekið forherðist við
hvern sigurinn. Því málþófsþing­
mennirnir geta barið sér á brjóst
og kveðið hátt og snjallt að þetta sé
versta og seinvirkasta ríkisstjórn
sögunnar án þess nokkru sinni að
viðurkenna sinn þátt í að seinka mál­
um með sínu bitlausa vopni með von
um að geta þá tryggt sér nægilegan
mikinn stuðning frá almenningi til
að komast í álnir á næsta kjörtímabili
og afhenda næstu stjórnar andstöðu
bitlaus vopn. Mig hryllir við þessari
framtíðarsýn. En miðað við skoðana­
kannanir þá er þetta því miður ekki
fjarlægt þeim veruleika sem gæti tekið
við á næsta ári.
Dýrkeypt orð
Á meðan á orðaskaki stendur safna
mikilvæg frumvörp ryki og við þing­
menn úr öllum flokkum fáum að
upplifa tilgangsleysi allra hluta með
því að horfa upp á mikla vinnu verða
að engu, vinnu sem hefur snúist um
að undirbúa og yfirfara lög frá þing­
mönnum og ríkisstjórn með ótal­
mörgum gestum og sérfræðingum
þannig að þau séu vel úr garði gerð.
Lögin sem eru stoppuð við þinghlé
verða að engu. Við þurfum að fara í
það að vinna að þeim aftur, fá aftur
gesti og umsagnir, fullkomin tíma­
sóun. Ef hægt væri að skera á hinn
svokallaða þingmálahala þá fengju
mál að lifa á milli hléa en ekki hefur
tekist að lóga þessari kjánalegu hefð.
Það er einmitt þess vegna sem orðin
í orðaskakinu eru svo dýrkeypt og
ég vildi óska þess að við þingmenn
myndum bera gæfu til þess að sýna
í verki að okkur sé treystandi til þess
að huga að almannahagsmunum
ofar öllu. Þessar tilfæringar í þingsal
undanfarin árin með áferð málþófs
eru ekki til þess fallnar þó svo að með
sanni sé málþófsvopnið á stundum
fullkomlega réttlætanlegt. Ég biðla til
almennings að hætta EKKI að fylgj­
ast með því sem vel fer og því sem
miður fer á Alþingi og veita þeim sem
stunda skemmdarverk ekki verðlaun
fyrir að standa í vegi fyrir því að þau
góðu verk sem eiga sér stað á hverj­
um degi innan veggja nefndarsviðs
fari í súginn þegar vopnaskakið
hefst enn og aftur á meðan þing­
málahalinn vex og vex. Gleymum því
ekki að lögin sem okkur er treyst fyrir
hafa áhrif á líf og afkomu allra lands­
manna.
Spurningin
„Já – en það fer eftir tilfellum.“
Guðrún Björnsdóttir
24 ára klæð- og kjólskeranemi
„Já.“
Olga Þórarinsdóttir
59 ára starfsmaður í Landsbankanum
„Jú, jú – mér finnst að það ætti að
borga í þessu. Það er hræðilegt
að horfa upp á þetta pilluát.“
Kristín Sigurðardóttir
68 ára afgreiðslustúlka
„Það er ekki tímabært – fyrst
þarf að koma spítalanum í gang.“
Steinunn Sigurðardóttir
58 ára starfsmaður Actavis
„Nei, það er margt annað sem er
brýnna að niðurgreiða.“
Halldóra Egilsdóttir
21 árs hjúkrunarfræðinemi
Ætti ríkið að niður-
greiða hómó-
patíumeðferð?
1 Dularfullur eigandi að höll útrásarvíkings
Glæsihúsið Veiðilækur er ekki lengur í
eigu Sigurðar Einarssonar.
2 Barnaverndarnefnd tekur of feit börn af foreldrum
Barnaverndarnefnd Reykjavíkur hefur
beitt sér fimm sinnum á árinu vegna
ofþyngdar barna.
3 Skylt að hefja rannsókn á kynþáttaníðinu í Smáralind
Björgvin Björgvinsson aðstoðaryfirlög-
regluþjónn um uppákomu í Smáralind.
4 „Ég bara verð að hjálpa henni“ Töframaðurinn Einar Mikael heldur
styrktarsýningu fyrir litla hetju.
5 Læknaði sig sjálf Guðrún Erlingsdóttir ákvað að breyta
um lífsstíl eftir löng veikindi og mikla
lyfjanotkun.
6 Karl: Áttu að leita „allra leiða“ til að endurfjármagna
Glitnisbréfin
Karl Wernersson bar við minnisleysi
við flestum spurningum fyrir dómi í
Vafningsmálinu.
7 Sjö sjómanna saknað eftir alvarlegt sjóslys
Alvarlegt sjóslys í Norðursjó á miðviku-
dagskvöld.
Mest lesið á DV.is
Heimskur er sá sem hugsar fátt
M
ig langar í dag að spyrða í eitt
tvö ólík mál, annað stórt en
hitt smátt. Smámálið lýtur að
skemmtilegu uppátæki frægs
poppara, sem í áranna rás segist hafa
barist fyrir réttindum systra og bræðra.
Málið snýst um það að til er nokkuð
sem heitir höfundaréttur. En sá réttur
er réttur tiltekins höfundar yfir þeim
hugverkum sem sannanlega teljast
hans eigin verk. Nú er það svo, að við
Íslendingar höfum verið innrásarvík­
ingar í þeim skilningi, að við höfum
tekið erlend lög – ófrjálsri hendi – og
gert við þau íslenska texta. Sjálfur
þekki ég þessa hlið vel, þar eð ég hef
oftsinnis verið fenginn til að setja ís­
lenska texta við útlensk lög. Ég hef
reyndar ávallt gert þá kröfu að útgef­
endur afli leyfa fyrir útgáfunni og hef
þannig viljað tryggja hlutdeild mína í
téðum verkum. En íslenskir útgefend­
ur hafa ekki sinnt þessu og hafa sagt
þetta vera á könnu textahöfunda.
Nú gerist það, að frægur íslenskur
poppari syngur inn íslenskan texta við
erlent lag. Platan er á leið í verslan­
ir. Og þar eð við viljum fara að reglum
og viljum ekki láta kæra okkur fyrir
brot á höfundarétti, þá er hugað að
því hvort útgefandi hafi leyfi fyrir téðri
framkvæmd. Í ljós kemur að útgáfu­
fyrirtækið hefur ekki reynt að afla leyfa
og þar af leiðandi fær plata popparans
ekki að fara í verslanir. Þá gerist það
að popparinn grenjar einsog stunginn
grís og kallar menn öllum illum nöfn­
um. En hann gleymir því, að hér er
verið að standa vörð um rétt höfunda;
þann yfirráðarétt sem höfundur hefur
yfir hugverkum sínum. „Stöndum
saman, bræður“, fær þá skrumskældu
merkingu að samstaðan megi aldrei
stöðva peningaflæði til þeirra sem
þykjast hafa rétt til að skáka í skjóli
frægðar og frama. Hér er það kannski
ekki heimskan sem ræður för – heldur
fullkomið hugsunarleysi.
Það mál sem ég vil hér hnýta við er
af sama meiði en reyndar öllu alvar­
legra. Nú er salur Alþingis orðinn að
spunaverksmiðju sjálfstæðismanna
og Framsóknar. Núna skal þæfa mál
svo rækilega að hvorki gangi né reki
við afgreiðslu mála. Málþóf skal koma
í veg fyrir að þjóðin fái nýja stjórnar­
skrá. En þetta er að gerast vegna þess
að útvegselítan vill fá að græða á sam­
eiginlegum auðlindum þjóðarinnar.
Málþófi er beitt til að reyna að koma
í veg fyrir að útgjöld LÍÚ­mafíunnar
aukist í kjölfar samþykktar fjárlaga. Út­
gerðin vill ekki leyfa okkur að skrásetja
þá eign sem er og á að vera þjóðareign.
Allt snýst þetta um peninga, eignir,
græðgi, réttindi og reglur. Og svo er
náttúrlega undirliggjandi sú staðreynd
að formaður Sjálfstæðisflokksins þarf
að vera við yfirheyrslur vegna vafn­
ingamála. En hann tók svo sannarlega
þátt í Ráninu sem sumir kalla hrun.
Ekki er einungis um það að ræða að
formaður stjórnmálaflokks sé vaðandi
með glæpaklíkum í foraði fjársvika­
mála, heldur er þar á ferðinni Bjarni
Ben, þingmaður á okkar virðulega Al­
þingi … þar sem bannað er að segja frá
málþófi yndislegrar stjórnarandstöðu.
En sú yndislega hjörð mun beita öllum
tiltækum ráðum til að vernda þann rétt
sem sjálftökumenn og framagosar tóku
sér í nafni helmingaskipta.
Við verðum að hugsa – allavega
annað slagið.
Gæska virkjar von og þrá
er vaknar þjóð í bítið
þótt græðgi heilli herra þá
sem hugsa alltof lítið.
Kjallari
Birgitta
Jónsdóttir
Umræða 31Helgarblað 7.–9. desember 2012
Dæmisaga um þingsköp
„Við þingmenn get-
um með sanni gert
betur en ég held að þeir
sem hafa haldið þinginu í
gíslingu síendurtekið for-
herðist við hvern sigurinn.
Skáldið skrifar
Kristján Hreinsson