Dagblaðið Vísir - DV - 07.12.2012, Qupperneq 37

Viðtal 37Helgarblað 7.–9. desember 2012
Skildi og greindist með krabba
Hann hefur haft hárið sítt og
flaksandi að rokkarasið síðan hann
var 13 ára. „Ég reyndar klippti mig
öllum að óvörum fyrir giftingar-
myndatökuna. Það var árið 1981.
Og síðar missti ég hárið í krabba-
meinsmeðferðinni 2002, en það óx
sem betur fer fljótt aftur.“
Eiríkur varð fyrir því óláni að
greinast með krabbamein í eista
á sérlega erfiðum tíma lífs síns.
Hann hafði nýlega skilið við eigin-
konu sína Helgu sem hann hafði
verið giftur í 19 ár. „Helga var æsku-
ástin mín og þótt að leiðir hafi skilið
um tíma þá fundum við sem betur
fer ástina aftur og endurnýjuðum
heitin. Það er ekki algengt og ég er
þakklátur. Það var stuttu eftir að við
skildum sem ég var greindur með
krabbameinið og þá fauk hárið. Nú
veit ég hvernig það er að vera sköll-
óttur.“
Lærði að njóta lífsins
Eiríkur segir meðferðina hafa verið
ansi stranga og erfiða en um illvígt
krabbamein var að ræða. „Ég þurfti
að ganga í gegnum þrjár geisla-
meðferðir vegna þess. Þetta var
hundleiðinlegt og mjög erfitt en
ég var aldrei mjög hræddur um að
tapa baráttunni. Ég var bara þakk-
látur fyrir að meinið hefði greinst.
Tímarnir eru svo breyttir í dag.
Nú er verið að meðhöndla mein
sem áður fyrr hrjáðu fólk án þess að
það vissi. Það dó bara, án þess að
vita banameinið.
Ég ákvað eftir þessa reynslu að
njóta lífsins meðan ég er hér. Í dag
er ég líka gjörsamlega óhrædd-
ur við að deyja, og haga lífi mínu
þannig. Það getur gerst á morgun
þess vegna.“
Á leiðinni heim
Eiríkur er á leiðinni heim. Hann ætl-
ar að spila á tónleikunum Jólagestir
Björgvins þann 15. desember næst-
komandi. „Ég er alltaf að koma
heim, þegar ég kem heim til Íslands.
Við erum bara 300 þúsund. Ég er
alltaf grjótharður Íslendingur og
sem betur fer þá næ ég að skreppa
heim. Það vantaði í söguna hjá mér,
að syngja með Bjögga. Ég man ekki
eftir því að hafa sungið með honum,
nú fæ ég að syngja dúett með hon-
um. Ég get því miður ekki stoppað
lengi, er með tónleika hér í Noregi
nokkrum dögum síðar.“
Alinn upp í fornöld
Hann hefur nóg við að gera í tón-
listinni í Noregi. Hann túrar með
Ken Hensley (fyrrverandi meðlimi
Uriah Heep) en saman eru þeir í
norsku sveitinni Live Fire. Hann er
líka einn aðalsöngvari sveitarinnar
Magic Pie, og í þeirri sveit er hann
líka gítarleikari. Hann segist svolítið
gamaldags í bransanum. Rokkari af
gamla skólanum. „Það sem mín-
ir spilafélagar taka eftir þegar ég er
að túra um heiminn er hvað ég er
gamal dags. Þeir eru allir með iPod
en ég nota bara ennþá pennann
og dunda við að leysa Sudoku-gát-
ur til að drepa tímann. Ég er alger-
lega tæknifælinn maður, ég er með
flotta tölvu með nýjustu græjum og
kann eitthvað að sýsla á þær. En kýs
að gera það ekki.
Áður fyrr þurfti maður að ganga
yfir götu til að tala við aðra mann-
eskju. Nú sendir maður bara skila-
boð! Krakkar sem eru að alast upp
í dag eru svo algjörlega inni í nú-
tímanum að þeim finnst ég líklega
alinn upp í fornöld. En kannski
er ég það. Ég er að minnsta kosti
nógu gamall til að hafa leikið mér
með leggi og skeljar,“ segir hann og
hlær.
Hann segist trúr rokkinu og er
þakklátur fyrir að hafa valið tón-
listina í líf sitt. „Ég veit ekki hvað
hefði orðið um mig ef ég hefði ekki
gert það. Ef ég verð einhvern tím-
ann of gamall til að syngja rokk, þá
fer ég kannski bara að syngja kán-
trí. En ég verð samt alltaf rokkari.
Fyrst og síðast. Og ég vona að ég fái
að halda hárinu aðeins lengur.“ n
Hræðist ekki
dauðann
„Það má
eigin lega
segja að ég hafi
flúið poppheiminn