Dagblaðið Vísir - DV - 07.03.2014, Blaðsíða 49

Skrýtið 49Helgarblað 7.–10. mars 2014
Gæludýrið er
þvottabjörn
Hjónin Phill og Liz eiga 20 gæludýr
Gæfur þvotta-
björn Zella er hvers
manns hugljúfi.
Baldur Eiríksson
baldure@dv.is
Dalaboðflennan
n Órar Richards einkenndust af ofbeldi og kynlífi n Honum nægðu ekki fantasíur og tók hann til sinna ráða n 14 fórnarlömb á 16 mánuðum
henni með felgulykli og þurfti 478
spor til að tjasla saman á henni
hársverðinum.
Sjöunda júlí skaust Richard í
Monterey Park. Á heimili þar fann
hann rúmlega sextuga konu sof­
andi og myrti hana með hnefa­
höggum og spörkum. Eftir að hafa
ekið um nágrennið sneri hann
aftur til Montery Park og valdi þá
heimili Sophie Dickman, 63 ára.
Hann reyndi að nauðga henni
en neyddist til að gefa það upp á
bátinn. Þess í stað stal hann öllu
steini léttara og neyddi Sophie
síðan til „sverja við Satan“ að
ekkert fleira fémætt fyrirfyndist í
íbúðinni.
Þrettán dögum síðar keypti
Richard sér sveðju. Maxon og
Lela Kneiding sváfu svefni hinna
réttlátu þegar hann ruddist inn í
svefnherbergi þeirra og hjó þau
sem óður væri áður en hann myrti
þau með skoti í höfuðið. Síðan lét
hann greipar sópa um heimilið.
Nokkrum klukkustundum síð­
ar braust hann inn á heimili í Sun
Valley. Þar skaut hann Chainar­
ong Khovananth til bana, nauðg­
aði eiginkonu hans, Somkid, ít­
rekað og fleygði átta ára syni
þeirra fjötruðum inn í skáp. Síðan
snéri hann sér að gripdeildum og
Somkid þurfti að sverja við Satan
að hann væri búinn að fá allt fé­
mætt.
Endalok í ágúst
Richard hélt uppteknum hætti
í ágúst og þann 6. þess mánað­
ar lentu Chris og Virginia Peter­
son í Northridge í klónum á hon­
um. Þau héldu lífi þrátt fyrir að
hafa bæði verið skotin í höf­
uðið. Tveimur dögum síðar var
Richard staddur á heimili Elyas
og Sakinu Abowath í Diamond
Bar. Elyas var umsvifalaust skot­
inn til bana og Sakina síðan
neydd til að framselja allt fé­
mætt áður en henni var nauðgað.
Þriggja ára sonur hjónanna vakn­
aði við lætin og Richard fjötr­
aði hann og hélt síðan áfram að
nauðga Sakinu. Richard þyrmdi
þó lífi mæðginanna.
Richard færði sig nú um set
og lá leið hans frá Los Angeles til
San Francisco. Peter Pan, 66 ára,
og eiginkona hans Barbara, 62
ára, voru myrt á heimili sínu 18.
ágúst.
Næst á dagskránni var heim­
ili Bills Carns og unnustu hans
Carole Smith í Mission Viejo suð­
ur af Los Angeles. Þau lifðu bæði
af; hann var skotinn þrisvar í höf­
uðið og hún barin heiftarlega, en
þegar Richard ók á brott sá þrett­
án ára nágrannadrengur sama
„undarlega svartklædda ná­
ungann“ og hann hafði séð fyrr
um kvöldið. Drengurinn, James
Romero, ákvað að skrifa nið­
ur eins mikið af bílnúmerinu og
hann mundi.
Nánast tekinn af lífi
Þegar tíðindin af árásinni bárust
út sagði James foreldrum sínum
frá því sem fyrir augu hans hafði
borið. Þeir höfðu án tafar sam­
band við lögregluna, lýstu fyr­
ir henni bílnum og gáfu upp bíl­
númerið – eða það sem James
hafði náð að skrifa niður. Carole
Smith gat gefið lögreglu lýsingu á
ódæðismanninum.
Bíllinn fannst 28. ágúst og fann
lögreglan eitt nothæft fingrafar.
Það fannst síðar í gagnagrunni
lögreglunnar – lögreglan var,
loksins, komin á sporið. Tekin
var sú ákvörðun að gera opin­
bera mynd af Richard Ramirez
sem lögreglan átti í skrám sín­
um og hafði verið tekin 1984 og
á blaðamannafundi var gefin út
tilkynning: „Við vitum hver þú
ert og brátt munu allir aðrir vita
það einnig. Þú munt hvergi geta
dulist.“
Það voru orð að sönnu því
innan tíðar gat að líta þessa ljós­
mynd alls staðar og Richard vissi
ekki fyrr en hann var kominn á
flótta. Síðasta dag ágústmánað­
ar 1985 mátti Richard hreinlega
þakka fyrir að vera ekki tekinn af
lífi án dóms og laga þegar hann
reyndi að draga konu úr bíl með
það fyrir augum að flýja á bíln­
um. Hann þekktist og það varð
honum til happs að lögregluþjón
bar að áður en verr fór og hand­
tók hann.
Þann 20. september, 1989, var
Richard sakfelldur fyrir þrettán
morð og ýmislegt annað. Hans
beið að gefa upp öndina í gas­
klefa þegar hans tími kæmi. „Big
Deal,“ sagði hann þegar dóm­
ur var kveðinn upp. „Dauðinn
fylgir lífinu. Ég sé ykkur í Disney­
landi.“
Richard slapp við gasklefann
því hann dó úr lifrarsjúkdómi 7.
júní 2013. n
H
jónaleysin Phill og Liz
Kirby eiga tuttugu gælu­
dýr. Þetta breska par, sem
deilir eftirnafni af tilvilj­
un, sættir sig hins vegar
ekki við hinar hefðbundnu heim­
ilisdýrategundir heldur hafa þau
sankað að sér fjölbreyttri flóru dýra
hvaðanæva að úr heiminum. Með­
al annarra þvottabjörninn Zella,
sem þau keyptu á netinu og fengu
sendan fyrir röskum sex mánuð­
um. Zella er hvers manns hug­
ljúfi að sögn parsins. „Hún hegð­
ar sér bara svolítið eins og hundur.
Við þurfum að fara út með hana á
hverjum degi – hún þráir útiver­
una – en við komumst sjaldnast
langt þar eð forvitnir vegfarend­
ur stoppa okkur yfirleitt og vilja
gæla við hana,“ segir Liz en bætir
aftur á móti við að Zella þurfi tölu­
vert meiri athygli en hundur. „Það
er ekki hægt að skilja neitt eftir á
glámbekk, þá fer hún í það og ým­
ist leikur sér með eða skemmir.“
Illa þokkuð dýr
Upplifun parsins af samvistum
við þvottabjörninn hljómar ef­
laust undarlega í eyrum margra,
enda þvottabirnir meðal verst
þokkuðu dýrategunda heimsins.
Þvottabirnir eru næturdýr sem
borða allt sem þeir komast í. Nátt­
úruleg heimkynni þvottabjarna
eru laufskógar Norður­Ameríku
en aðlögunarhæfni þeirra er slík
að margir hafa tekið sér bólfestu
nærri mannabústöðum þar sem
þeir stelast gjarnan í ruslagáma
eða heim til fólks í leit að æti hvar
þeir skilja iðulega eftir sig slóð
eyðileggingar og hrella íbúa.
Parið fullyrðir hins vegar að
Zella hrelli fáa, utan nokkrar for­
pokaðar eldri konur sem séu full
vandar að virðingu sinni að mati
parsins. „Hún er verulega gæf.
Henni finnst best að sitja í kjölt­
unni okkar og er sérstaklega þakk­
lát sé henni klórað aðeins.“
Zella er að líkindum ekki ein­
mana á Kirby­heimilinu enda er
þar fyrir herskari dýra sem áður
greinir – alls tuttugu talsins – með­
al annarra skunkur, api og ugla.
Mæta í veislur
En hvers vegna breytti parið heim­
ili sínu í dýragarð? „Við áttum eitt
sinn dýrabúð og þannig kviknaði
áhugamálið. Við seldum rekstur­
inn en héldum samt áfram að
annast dýr heima hjá okkur. Síð­
an færðum við okkur aðeins upp
á skaftið og keyptum tegundir
sem falla tæplega undir skilgrein­
inguna á gæludýrum,“ segir Liz og
bætir við að nágrannar hafi fljót­
lega sýnt dýrahaldi parsins áhuga
og fengið það til að mæta með dýr­
in í barnaafmæli og aðrar veislur.
Nú eru þessar heimsóknir orðnar
að atvinnu þeirra og viðskiptin
eru í blóma. Það er Zella sem vek­
ur yfir leitt mesta athygli. „Þvotta­
birnir eru mjög gáfaðar skepnur
og sérstaklega Zella. Margir sem
hitta hana segjast í kjölfarið vilja
sinn eigin þvottabjörn en ég segi
þeim að hugmyndin sé betri en
raunveruleikinn, enda fylgir þeim
mikið umstang og vesen.“
Íslenskir þvottabirnir
Það er ekki bara á Bretlandseyjum
sem þvottabjarnahald hefur tíðk­
ast. Árið 1932 flutti Ársæll Árna­
son inn sjö þvottabirni hingað til
lands og voru tveir þeirra seldir til
Vestmannaeyja en hin dýrin höfð­
ust við í kjallara á Sólvallagötunni.
Fátt er vitað um afdrif þeirra. n
Andaktugir áhorfendur
Zella vekur alls staðar athygli.