Dagblaðið Vísir - DV - 23.05.2014, Blaðsíða 46

Helgarblað 23.–26. maí 201438 Fólk Viðtal
S
igrún segist vera Akureyr-
ingur í húð og hár. Dóttir
bakara, næstelst sex systk-
ina og alin upp við gott at-
læti undir stóra trénu við
Ráðhúsið á Akureyri. „Ég er alin upp
á vínarbrauði í morgunmat og var
hamingjusamt barn og duglegt. Ég
þurfti strax að taka til hendinni og
var mætt í frystihúsið 12 ára gömul.
Ég hef alltaf unnið mikið,“ segir Sig-
rún um ábyrgðartilfinningu sína frá
unga aldri.
Örlögin ráðin með
útilokunaraðferð
Sigrún segir að líkt og svo margir
aðrir hafi hún í fyrstu ekki vitað hvað
hana langaði að læra eða gera í líf-
inu. „Þegar ég varð stúdent langaði
mig til að sjá heiminn. Ég hef alltaf
verið hálfgerð flökkukind. Ég fór í
ársnám til Arkansas í Suðurríkjum
Bandaríkjanna eftir stúdentspróf
og notaði útilokunaraðferðina. Ég
merkti við blaðamennsku. Ég vissi
að það væru meiri möguleikar á að
fá styrk ef maður sótti um eitthvað
sem var ekki hægt að læra heima
og þá var ekki hægt að læra blaða-
mennsku, þannig að ég merkti við
blaðamennsku og þar með voru eig-
inlega örlög mín ráðin.“
Þótt Sigrún hefði með þessu sett
stefnuna á blaðamennsku átti hún
sér annan draum – að verða íþrótta-
kennari. „Því varð úr að þegar ég
sneri heim frá Arkansas fór ég í
Íþróttakennaraskólann. Námið
hentaði mér ekki, en ég hef þó nýtt
lærdóminn þaðan vel og reynt að
passa upp á sjálfa mig, hreyfa mig og
vera í þokkalegu formi. Ég geng mik-
ið og er útivistarkona í dag.“
Akureyri varð of lítil
Blaðamennskan hafði náð
tangarhaldi á Sigrúnu og hún ákvað
að mennta sig frekar í greininni í
Noregi og vann samhliða því á dag-
blaðinu Verdens Gang, einu stærsta
dagblaði Norðmanna og starfaði
þar í nokkur ár. „Þangað til að ég
og þáverandi maðurinn minn feng-
um starfstilboð á Akureyri. Ég sem
ritstjóri á Íslendingi, sem var viku-
blað,og hann sem félagsmálastjóri.
Ég var ritstjóri í tvö ár, en þá fór mér
að þykja Akureyri heldur lítil og það
var verið að auglýsa stöður í sjón-
varpi hér fyrir sunnan.“
Sigrún flutti suður og fékk starf
hjá RÚV og vann þar lengi. Eftir 12
ára starf sem fréttakona í sjónvarpi
kviknaði aftur á flökkueðlinu og Sig-
rún fluttist til Minnesota í Banda-
ríkjunum. Þar hóf hún nám við há-
skólann í Minnesota og útskrifaðist
með doktorspróf í fjölmiðlafræði
árið 1987.
Þegar Sigrún kom aftur heim frá
Bandaríkjunum gafst henni tækifæri
til að byggja upp fjölmiðlanám við
Háskóla Íslands.
Seldi allt og flutti
Sigrún vann að uppbyggingu fjöl-
miðlanáms í Háskóla Íslands í átta
ár. Allt þar til eirðarleysið greip hana
aftur og nú aldrei sem fyrr. Hún seldi
allt, pakkaði föggum sínum og fór til
Árósa.
„Mér fannst ég vera farin að
endurtaka mig í kennslunni. Ég sá
auglýsta stöðu yfirmanns Endur-
menntunarstofnunar norrænna
blaðamanna og sótti um. Ég fékk
starfið og flutti út.“
Eftir tvö ár var Sigrúnar freistað
með öðru atvinnutilboði, í þetta
skiptið í Kaupmannahöfn. Þar
bauðst henni starf sem yfirmaður
upplýsingadeildar Norrænu ráð-
herranefndarinnar og Norðurlanda-
ráðs. „Ég tók því og þar var ég í sex ár.
Eftir það ákváðum við, ég og minn
norski sambýlismaður, að nú væri
kannski kominn tími til að flytja
heim og hann var alveg til í að fara
til Akureyrar, en ekki til Reykjavíkur,
honum fannst svo mikið stress í
Reykjavík. Þá var laus staða sem yfir-
maður Rásar 2 og svæðisstöðvanna.
Ég fékk þá stöðu og við fluttum til
Akureyrar,“ segir Sigrún en eftir
hálft annað ár var hún beðin um að
taka líka við dagskrárstjórn Rásar 1.
Sigrún yfirgaf því á ný æskuslóðirnar
og flutti suður til Reykjavíkur.
Erfitt að verða almannaeign
Sigrún á bæði góðar og slæmar
minningar af sínum gamla vinnu-
stað. „RÚV er svo margt. Ég byrj-
aði sem fréttamaður, þá var ég 28
ára. Mér fannst það alveg ótrú-
lega skemmtilegt starf. Ég er frekar
feimin þannig að þetta var áskor-
un fyrir mig. Ég er ekki mikið út
á við, þannig að það var áskorun
fyrir minn „karakter“, að verða allt í
einu einhvers konar almannaeign.
Mér fannst það ekki þægilegt. Þessi
hlið starfsins var mér erfið en hins
vegar kynntist ég svo mörgu áhuga-
verðu og fékk að fjalla um alls kon-
ar málefni og ferðaðist mikið. Ég fór
út um allan heim til þess að gera
sjónvarpsþætti, og þetta var ótrú-
lega skemmtilegur tími. Við vorum
fámenn á fréttastofunni og vorum
mjög samheldin, unnum vel saman
og þetta varð eiginlega á vissan hátt
Sigrún Stefánsdóttir, fyrrverandi fjölmiðlakona, lætur hjartað ávallt ráða för
„Ég hef alltaf verið
hálfgerð flökkukind“
Jón Steinar Sandholt
jonsteinar@dv.is
„Ég vildi
ekki fara
niður á gólf og
hreinsa
„Ég tók saman
dótið mitt og ég
hef ekki komið inn í RÚV
síðan.
Sigrún Stefánsdóttir
Sigrún var tíður gestur á
sjónvarpsskjáum lands-
manna sem fréttamaður
og stjórnaði síðar dagskrá
útvarps og sjónvarps hjá
RÚV. Mynd Sigtryggur Ari