Dagblaðið Vísir - DV - 21.01.2011, Blaðsíða 36

36 | Fókus 21.–23. janúar 2011 Helgarblað
mælir með...
LEIKVERK
Siggi þrjátíu
og fimm
„Ég hef lengi verið
þeirrar skoðunar að
Sigurður sé vanmetinn
leikari.“ - Jón Viðar
Jónsson
KVIKMYND
Klovn: The Movie
„Ef þú hefur á annað
borð gaman af Klovn
og ert til í að láta
ganga pínulítið fram
af þér, þá er þetta
myndin fyrir þig.“
- Valgeir Örn
Ragnarsson
KVIKMYND
Somewhere
„Plottið er úthugsað,
gengur klárlega upp
og er skýrt.“ - Erpur
Eyvindarson
KVIKMYND
Rokland
„Heilt yfir er Rokland
mjög skemmtileg og
frekar vel heppnuð
kvikmynd. Þó svo að
áhorfendur hefðu mátt kynnast forsögu
Bödda töluvert betur er karakterinn í
heildina ágætlega mótaður og ekki síst frá-
bærlega túlkaður af Ólafi Darra Ólafssyni.“
- Jón Ingi Stefánsson
KVIKMYND
Gauragangur
„Hún er vissulega mjög gölluð, en frábær
frammistaða Alexanders Briem bjargar
deginum.“ - Jón Ingi Stefánsson
Frönsk kvikmyndahátíð hefst með hlátrasköllum:
Frönsk kvikmyndahátíð í Háskólabíói
Alliance Française í Reykjavík,  sendi-
ráð Frakklands á Íslandi  og Græna
ljósið  kynna franska kvikmyndahátíð,
sem verður haldin í 11. sinn dagana 21.
janúar til 3. febrúar í Háskólabíói og í
Borgarbíói á Akureyri 12. til 16. febrúar.
Opnunarmynd hátíðarinnar er
gamanmyndin; Bara húsmóðir, sem
skartar stórleikurunum Catherine
Deneuve og Gérard Depardieu í aðal-
hlutverkum. Hefur þú séð Catherine
Deneuve í jogging-galla? Forvitnileg
uppákoma enda Catherine Deneuve
þekkt fyrir allt annað.
Nokkur þemu verða á hátíðinni að
þessu sinni. Kvikmyndirnar Velkomin,
Eins og hinir, Stúlkan í lestinni og kan-
adíska kvikmyndin  Lífslöngun  taka á
málefnum minnihlutahópa, ýmist með
gríni eða alvöru. Leyndarmál og Hvítar
lygar  fjalla um ástir, lygar og marg-
breytileika mannlegra samskipta. 
Skrifstofur Guðs er mynd sem fjall-
ar um félagsmál og tilvonandi mæður
með frumlegum hætti.
Ævintýrin eru allsráðandi þeg-
ar um Ævintýri Adèle Blanc-Sec er að
ræða en þessa nýjasta mynd leikstjór-
ans Lucs Bessons byggir á góðkunnum
teiknimyndasögum eftir Jacques Tar-
di. Að lokum má nefna hina sögufrægu
mynd Lafmóður frá 1960 eftir Jean-Luc
Godard þar sem franska nýbylgjan
ræður ríkjum.
Allar myndirnar eru með enskum
texta, nema  Hvítar lygar  og  Ævintýri
Adèle Blanc-Sec sem eru með íslensk-
um texta.
kristjana@dv.is
Sjaldséð sjón Catherine Deneuve
í jogging-galla í grínmyndinni Bara
húsmóðir, sem er opnunarmynd
Frönsku kvikmyndahátíðarinnar.
Þ
að var ekki vitneskja um hlýn-
un jarðar sem rak Ragnar
Axelsson hvað eftir annað í
ljósmyndaleiðangra til Græn-
lands. Sjálfur segir hann að það hafi
fyrst og fremst verið metnaðurinn til
þess að gera góða ljósmynd, eina í
einu. Hann hafi haldið áfram og verið
trúr sínum eigin stíl.
„Megnið af myndunum í bókinni
hefur aldrei birst áður, ekki einu sinni
í Mogganum. Ástæðan er sú að það
var takmarkaður áhugi á myndum
frá Grænlandi. Þetta gekk svo langt
að jafnvel þegar erlendar fréttastof-
ur höfðu samband eftir að hafa frétt
af mér á Grænlandi og ég sagði að ég
ætti nóg af fínum myndum sem all-
ar væru svarthvítar, þá hafði fólk ekki
fyrir því að segja bless. Það var bara
skellt á.“
Svona lítill hafi áhuginn verið á
svarthvítum myndum, einkum á síð-
ustu tíu árum. Engir voru tilbúnir til
þess að greiða fyrir svarthvítar ljós-
myndir.
„Ég var beðinn um að taka lit-
myndir, en mér bara gat ekki staðið
meira á sama. Satt best að segja þá
hef ég alltaf verið í bullandi tapi með
þessar Grænlandsmyndir en það er
aukaatriði.“
Þakkarskeytum rignir
„Ég hefði auðvitað getað hlýtt mark-
aðnum og tekið litmyndir og feng-
ið laun, en ég trúi hins vegar á það
að standa með eigin sannfæringu og
halda stílnum,“ heldur Ragnar áfram.
Þá hefði verkefnið auðvitað tekið allt
aðra stefnu. Nú sé bókin komin út og
hann kveðst sáttur.
„Ég er mjög þakk-
látur Íslendingum fyr-
ir það hvernig þeir hafa
tekið mér, sýningunni
og bókinni. Viðtökurn-
ar í útlöndum hafa líka
verið góðar. Það rignir
yfir mig alls kyns þakk-
arskeytum jafnvel frá
frægu og mikil vægu fólki um allar
jarðir. En þessi velgengni og velvild
í minn garð kom ekki upp úr þurru.
Hún er að mínu viti afleiðing af því
að ég hélt alltaf áfram að vinna með
minn persónulega stíl.“
Stíll Ragnars hefur í gegnum
tíðina fyrst og fremst einkennst af
svarthvítum ljósmyndum þar sem
myrkra herbergið er stundum nýtt á
alla kanta til þess að skapa hina end-
anlegu mynd.
„Stíllinn minn hefur svo að segja
komið af sjálfu sér, þróast jafnt og
þétt. Þetta er ég. Eugene Smith til
dæmis, ég var alltaf svo heillaður af
því hvernig hann stækkaði myndirn-
ar og hvernig hann vann í myrkra-
herberginu. Í þessu umhverfi fann
ég mig og þetta hefur haldið áfram
að toga í mig. Ég vildi bara gera flotta
mynd. Mér var eiginlega sama um
allt annað og alveg sama hvað öðrum
fannst. Ég var bara að gera þetta fyrir
sjálfan mig.“
Myndar fyrir sjálfan sig
Skyldi þá vera hægt að halda sínum
persónulega stíl ásamt því að vera
frumlegur og skapandi? Hvernig var-
ar maður sig á stöðnun?
„Ljósmyndarar geta auðveldlega
fallið í þá gryfju að taka myndir af
skóreimunum sínum
eða einhverju slíku, bara
til þess að vera frumleg-
ir. Ég er ekki sammála
þessu. Það er miklu lík-
legra til árangurs að vera
samkvæmur sjálfum
sér, jafnvel þótt maður
fari stundum gegn nýj-
ustu straumum.“ Ragnar segir þetta
ná langt út fyrir ljósmyndun og tekur
tónlist sem dæmi:
„Ef við lítum til dæmis á Bítlana
þá höfðu þeir sinn sterka stíl sem var
flottur og sló í gegn. Þeir sem gagn-
rýna þessa tónlist og segjast geta gert
betur hafa samt ekki gert neitt betur.
Þetta er svokallað tennisspaðaheil-
kenni. Menn spila tónlist á tennis-
spaðann í myrkrinu og gagnrýna svo
hina sem eru að gera tónlist í alvör-
unni.
Niðurstaðan er þessi: Ég ætla að
mynda eins og ég vil mynda, alveg
sama hvað hver segir. Ég held mín-
um stíl. Ef þú vilt semja lag þá verður
þú að semja það eins og þú vilt semja
það, ekki eins og ég segi þér að gera
það.“
Ekki til tunglsins
Bókin Veiðimenn norðursins hefur
ekki síst vakið athygli fyrir að fjalla
um svæði sem eiga á hættu að taka
gagngerum breytingum vegna hlýn-
unar jarðar. Fyrir áramót kom Ragnar
úr leiðangri til Suðurskautslandsins
sem hann fór í ásamt frönsku föru-
neyti.
„Þetta var alveg makalaus ferð,
eins og ég er reyndar búinn að skrifa
svolítið um í Moggann. En ég sé ekki
fyrir mér að ég geti skrásett hlýnun
jarðar á suðurhvelinu líka. Það er ein-
faldlega of dýrt fyrir mig.“
Það var Michel Rocard, fyrrver-
andi forsætisráherra Frakklands, sem
bauð Ragnari í leiðangurinn. „Michel
gegnir embætti sendiherra Frakk-
lands gagnvart pólsvæðunum. Hann
kom hingað til þess að halda fyrirlest-
ur í háskólanum um svæðin við norð-
urpólinn.“
Ragnar fékk svo símtal á laugar-
dagsmorgni þar sem hann var beð-
inn um að fara með Rocard í gegnum
sýninguna á myndunum úr bókinni,
áður en hún var opnuð.
„Rocard og lið hans buðu mér svo
út að borða um kvöldið og þá spurði
hann hvað væri fram undan hjá mér
af verkefnum og hvað mig langaði að
gera. Ég svaraði um hæl að mig hefði
alltaf langað til tunglsins annars veg-
ar og svo á Suðurskautslandið. Hann
sagði þá strax að hann gæti ekkrt
hjálpað mér með tunglið en hann
gæti hins vegar kippt mér með á suð-
urpólinn því hann væri einmitt á
leiðinni þangað. „Viltu koma með?““
Ekkert skjól
„Þetta var einhver magnaðasta upp-
lifun sem ég hef komist í tæri við.
Bara að komast í návígi við þessi dýr
og upplifa þetta veður var vægast
sagt óvenjulegt. Ég hef eytt það mikl-
um tíma í nágrenni við norðurskautið
að ég hélt að ég gæti aðeins gert mér
grein fyrir því hvað ég væri að fara út
í, en það var ekki alveg rétt.“
Ragnar segir veðurfarið á Suður-
skautslandinu ólíkt því sem gerist í
nyrstu byggðum Grænlands, ekki síst
vegna þess að nánast hvergi er hægt
að leita skjóls.
„Það geta til að mynda komið al-
veg stórkostleg óveður á norðurslóð-
um, fallvindar ofan af jökli sem ná
geysilegum hraða og slík fyrirbæri.
Þetta fyrirbæri er líka til á Suður-
skautslandinu. Þar verður þessi vind-
ur í það minnsta jafn kraftmikill og á
norðurslóðum, en munurinn er sá að
þarna er hvergi hægt að leita skjóls. Á
Bók Ragnars Axelssonar ljósmyndara, Veiðimenn norðursins,
er í þann mund að seljast upp, ekki aðeins hér heima heldur á
Englandi og í Þýskalandi að auki. Í viðtali við DV útskýrir Ragn-
ar að fram að þessu hafi verið takmarkaður áhugi á svarthvít-
um myndum frá Grænlandi. Hann hafi þó haldið ótrauður áfram
enda láti hann sjaldnast segja sér fyrir verkum.
flotta mynd“
„Ég vildi bara gera
„Það er
komið
nýtt Grænland
með rokktónlist
og sólgleraugum.
Hvaða kvikmynd sástu síðast? Og
hvað fannst þér?
„Ég er ekki búin að fara í bíó í sex mánuði
þannig að ég eiginlega man það ekki.“
Hvaða bók ertu að lesa?
„Ég er núna að lesa bókina Hvað á ég að
gefa barninu mínu að borða?
Hvað horfir þú á í sjónvarpinu þegar
þú ert ekki að vinna?
„Ég horfði til dæmis á franska fræðslumynd
sem hét Lifandi líkami og var á dagskrá
síðasta miðvikudag og fannst hún alveg
frábær.“
Hvaða kaffihús ferðu á?
„Það er rosalega misjafnt hvaða kaffihús
ég fer á, en ég hef farið mikið undanfarið á
kaffihúsið Hjá frú Berglaugu, mér finnst það
æðislegt.“
Hvaða vefsíður skoðar þú helst?
„Það er eiginlega bara mbl.is, vísir.is og
people.com, núna eftir Golden Globe til að
skoða kjólana.“
Ragnhildur Steinunn Jónsdóttir
Fagskrárgerðarkona og nýbökuð móðir.
ég fór í bíó
Langt síðan