Hagskýrslur um mannfjöldaþróun - 01.01.1929, Qupperneq 15

Mannfjöldaskýrslur 1921 —1925
11
Ðeinar tölur Hlutfallstölur
Dæjabúar Sveitabúar Dæjabúar Sveitabúar
1922 .......... 43 040 53 346 44.7 % 55.3 %
1923 .......... 44 608 53 096 45.7 — 54.3 —
1924 .......... 45 679 52 804 46.4— 53.6 —
1925 .......... 48 656 51 461 48.6 — 51.4 -
Vfirlitið sýnir, að bæjabúum hefur farið sífjölgandi, en sveitabúum
fækkandi. Á 10 ára tímabilinu 1915—25 hefur bæjabúum fjölgað um
16 604, en sveitabúum fækkað á sama tíma um 5 546. Árið 1915 voru
bæjabúar aðeins rúml. þriðjungur landsmanna (36 °/o), en 1925 voru þeir
orðnir nærri helmingur (49 °/o).
4. SUifting mannfjöldans eftir umdæmum.
Populalion par divisions administratives.
Um mannfjöldann í kaupstöðum og sýslum hefur verið getið hjer
að framan (bls. 7*). En í töflu I (bls. 1—6) er sýndur mannfjöldinn í
hverjum hreppi á landinu 1921—25. Árið 1925 skiftust hrepparnir þannig
eftir mannfjölda:
MeÖ undir 100 íbúa . . 4 Meö 600—700 íbúa .. 6
— 100-200 — .. 57 — 700 - 800 — .. 5
— 200 - 300 — . . 63 — 800 - 900 — .. 4
— 300—400 — .. 26 — yfir 900 — . . 3
— 400-500 — . . 27 —
— 500-600 — .. 9 Samlals 204
120 hreppar (eða nál. 3/s af hreppatölunni) eru með 100—300
íbúum hver. Fámennustu hrepparnir eru Fjallahreppur í Þingeyjarsýslu
(65 íb.), Loðmundarfjarðarhreppur í Norður-Múlasýslu (86), Fellshreppur
í Strandasýslu (94) og Selvogshreppur í Árnessýslu (99). En fjölmenn-
astir eru Vtri-Akraneshreppur (1100 íb.) og Svarfaðardalshreppur (1032).
I töflu II (bls. 7—13) er mannfjöldanum á landinu skift eftir
sóktium og prófastsdæmum. Árið 1925 voru alls á landinu 271 sóknir
og skiftust þær þannig eftir mannfjölda:
Færri en 50 íbúar... 8 500— 700 íbúar .... 13
50-100 — ..... 34 700-1000 - .... 7
100-200 — ..... 104 1000-2000 — .... 5
200—300 — ..... 63 2000-4000 — .... 4
300-400 — ..... 19 Yfir 4000 — . . . . 1
400-500 — ..... 13 Samtals 271
I sóknunum er líka langalgengastur mannfjöldi '1—300 íbúar. Þá
íbúatölu hafa 167 sóknir eða rúml. 3/5 allra sókna á landinu. Fámenn-