Lögmannablaðið - 01.10.2013, Blaðsíða 24

24 lögmannaBlaÐiÐ tBl 03/13
Af VettVAnGi félAGsins
ÞAnn 1. júLÍ s.l. tóku gildi leiðbeinandi
reglur innanríkisráðherra gagnvart
lögmönnum „um endurgjald sem þeim er
hæfilegt að áskilja umbjóðendum sínum
úr hendi skuldara vegna kostnaðar af
löginnheimtu peningakröfu“, sbr. 3.
mgr. 24. gr. lögmannalaga nr. 77/1998,
sbr. 6. gr. laga nr. 60/2010.
Að gefnu tilefni þykir stjórn
Lögmannafélagsins rétt að upplýsa
félagsmenn um þau sjónarmið sem
haldið hefur verið uppi af hálfu félagsins
til þessa máls og samskipti þess við
innanríkisráðuneytið og eftir atvikum
aðrar stofnanir, og er þá samantekt að
finna hér að neðan.
með bréfi dags. 7. september 2012 fór
innanríkisráðuneytið fram á það við
Lögmannafélag Íslands að félagið veitti
umsögn um drög að leiðbeinandi reglum
fyrir lögmenn varðandi endurgjald
úr hendi skuldara vegna kostnaðar
af löginnheimtu peningakröfu. var
umsagnarbeiðni ráðuneytisins sett fram
á grundvelli áskilnaðar í 3. mgr. 24. gr.
lögmannalaga nr. 77/1998, sbr. 6. gr. laga
nr. 60/2010, þar sem segir að ráðherra
skuli að fenginni umsögn Lögmannafélags
Íslands gefa út leiðbeiningar handa
lögmönnum um endurgjald sem þeim sé
hæfilegt að áskilja umbjóðendum sínum
úr hendi skuldara vegna kostnaðar af
löginnheimtu peningakröfu, sbr. 24. gr. a.
Í svari Lögmannafélagsins til ráðu-
neytisins dags. 12. október 2012
var ráðuneytinu kynnt sú afstaða
félagsins að setning slíkra leiðbeinandi
reglna fyrir lögmenn stæðist ekki
samkeppnislög að mati stjórnar félagsins
og gæti auk þess falið í sér brot á
ákvæðum stjórnarskrárinnar. var í því
samhengi m.a. vísað til ákvörðunar
samkeppnisráðs í máli nr. 3/1994,
sem staðfest var af áfrýjunarnefnd
samkeppnismála í máli nr. 2/1994, sem
og til afstöðu félagsins til frumvarps til
breytinga á lögmannalögum nr. 77/1998,
sem síðar voru samþykkt sem lög nr.
60/2010.
jafnframt var í svari félagsins til
ráðuneytisins bent á að félagið teldi
ekki nauðsyn á setningu umræddra
reglna, þar sem þegar væru til staðar
úrræði í íslenskum lögum sem tryggðu
skuldurum vernd gegn óhóflegri
gjaldtöku lögmanna við löginnheimtu
peningakröfu. Héldi ráðuneytið því hins
vegar til streitu að setja tilvísaðar reglur,
væri einsýnt að leita þyrfti umsagnar
samkeppnisyfirvalda um heimild til slíks.
(Er í því samhengi vert að skoða umsögn
Samkeppniseftirlitsins um framangreint
frumvarp, þar sem eftirlitið leggst gegn
því að ráðherra sé gert að hafa við
Lögmannafélag Íslands við útgáfu slíkra
leiðbeininga, þar sem slíkt geti haft í för
með sér alvarlegar samkeppnishömlur
hjá umræddum hagsmunasamtökum.)
Í bréfi innanríkisráðuneytisins dags.
25. mars 2013 var Lögmannafélagið
upplýst um að ráðuneytið hefði farið
yfir athugasemdir félagsins, en að það
teldi ekki þörf á að leita umsagnar
samkeppnisyfirvalda, þar sem skýrt
væri kveðið á um skyldu ráðherra til
setningar umræddra reglna í lögum
um lögmenn. með vísan til þessa
og áskilnaðar félagsins um að það
fengi að koma að athugasemdum
um einstaka gjaldaliði reglnanna, var
Lögmannafélaginu gefinn kostur á að
koma slíkum athugasemdum á framfæri.
Í framhaldi af bréfi ráðuneytisins
upplýsti Lögmannafélagið í bréfi dags.
18. apríl 2013 að stjórn félagsins myndi
fara yfir inntak reglnanna og eftir
atvikum einstaka gjaldaliði og koma
sjónarmiðum sínum á framfæri við
ráðuneytið með formlegum hætti að
því loknu.
með tölvupósti ráðuneytisins dags.
23. apríl 2013 var Lögmannafélaginu
veittur frestur til loka dags 24. apríl til að
koma á framfæri athugasemdum sínum
um regludrögin. Sendi stjórn félagsins
ráðuneytinu bréf þann 24. apríl, þar sem
fyrri afstaða félagsins var áréttuð, ásamt
því að upplýsa að félagið hefði sent
Samkeppniseftirlitinu bréf þann sama dag,
þar sem óskað var eftir afstöðu eftirlitsins
til þess hvort setning leiðbeinandi reglna
samkvæmt ákvæði 3. mgr. 24. gr. laga um
lögmenn stæðist ákvæði samkeppnislaga
og hvort Lögmannafélaginu væri
heimilt að veita umsögn um inntak
þeirra. jafnframt var í bréfi félagsins
til innanríkisráðuneytisins sérstakur
áskilnaður um rétt félagsins til að koma
að efnislegum athugasemdum sínum um
inntak reglnanna og einstaka gjaldaliði,
féllist Samkeppniseftirlitið á heimild
ráðherra til að setja slíkar leiðbeinandi
reglur og að Lögmannafélaginu væri
heimilt að veita umsögn um inntak
þeirra.
Þrátt fyrir að Lögmannafélagið hafi með
formlegum hætti upplýst ráðuneytið
um þá ákvörðun sína að skjóta málinu
til Samkeppniseftirlitsins, ákvað
innanríkisráðherra að setja umræddar
reglur og með gildistöku 1. júlí s.l. var
félaginu tilkynnt um þessa ákvörðun
ráðherra með bréfi ráðuneytisins dags.
26. apríl 2013. Setning umræddra
viðmiðunarreglna fór þannig fram án
þess að umsögn Lögmannafélags Íslands
lægi fyrir, svo sem áskilið er í lögum nr.
FrÁ stjórn lögmannaFélagsins Í tileFni aF setningu
innanrÍkisrÁÐherra Á leiÐBeinandi reglum um
endurgjald Í löginnheimtumÁlum.