Fréttablaðið - 22.12.2014, Blaðsíða 50

22. desember 2014 MÁNUDAGUR| MENNING | 42
ht.is
HAFNARGÖTU 90 REYKJANESBÆ S: 414 1740 • EYRARVEGI 21 SELFOSSI S: 480 3700 • GARÐARSBRAUT 18A HÚSAVÍK S: 464 1600 • GLERÁRGÖTU 30 AKUREYRI S: 460 3380 • KAUPVANGI 6 EGILSSTÖÐUM S: 414 1735 • ÞJÓÐBRAUT 1 AKRANESI S: 431-3333 • SUÐURLANDSBRAUT 26 REYKJAVÍK S: 569 1500
UMBOÐSMENN UM LAND ALLT
• Streymdu alla tónlist og Internet útvarpsstöðvar
• Virkar með snjallsímum og spjaldtölvum
• Party mode / Multi Zone
Þráðlausir hágæða
Multi-room HiFi hátalarar
AllPlay
20% afsláttur
til jóla!
TÓNLIST ★★★★ ★
London Philharmonic
Orchestra
Einleikari: Leif Ove Andsnes. Stjórn-
andi: Osmo Vänskä
VERK EFTIR VAUGHAN WILLIAMS,
BEETHOVEN OG TSJAÍKOVSKÍ. TÓN-
LEIKAR Í ELDBORG Í HÖRPU FIMMTU-
DAGUR 18. DESEMBER
Ég sá og heyrði Leif Ove Ands-
nes leika einleikinn í 3. píanó-
konsert Prokofievs með Sinfóníu-
hljómsveit Íslands þegar hann
var bara sextán ára. Það voru
stórfenglegir tónleikar. Ljóst er
að honum hefur ekki farið aftur.
Hann var einleikarinn á tónleikum
London Philharmonic Orchestra á
fimmtudagskvöldið. Að þessu sinni
var hinn svonefndi Keisarakons-
ert Beethovens á dagskránni. Það
er sá fimmti og síðasti sem hann
samdi. Nafnið á konsertinum er
trix sem nótnabókaútgefandinn
fann upp á. „Keisarakonsert“ þótti
óneitanlega meira sexí en „Kons-
ert númer fimm“.
Andsnes spilaði af yfirburðum.
Allar nótnarunurnar fram og til
baka, upp og niður hljómborðið
voru óaðfinnanlegar. Krafturinn
í túlkuninni var smitandi, það var
eitthvað karlmannlegt og hraust-
legt við hana. Hún var fremur
hröð, sem fór verkinu vel. Samspil
hljómsveitar og píanóleikara var
líka með eindæmum gott, alveg
hárnákvæmt.
Osmo Vänskä hélt á sprotanum.
Hann er tignarlegur stjórnandi,
ber sig óvanalega fallega. Það var
nánast eins og hann væri að gera
kínverskar tai chi-æfingar fyrir
framan hljómsveitina. Fyrsta
verkið á efnisskránni, strengja-
stykki eftir Vaughan Williams
var sérlega vel leikið. Það heit-
ir Fantasía um stef eftir Thomas
Tallis, sem var enskt tónskáld á
sextándu öld. Tallis samdi magn-
aða kórtónlist, mjög fjölradda. Hér
var strengjasveitinni, rétt eins og
margradda kór, skipt upp í mis-
stórar einingar. Hver þeirra hafði
sína rödd. Útkoman var fínlega
ofinn tónavefur sem var sjarmer-
andi íhugull. Hljómsveitin spilaði
verkið af yfirburðum. Nákvæmnin
í leiknum var aðdáunarverð, túlk-
unin áleitin og þráðurinn heill.
Fyrsta sinfónía Tsjaíkovskís
var líka sannfærandi í meðförum
hljómsveitarinnar. Leikurinn var
hressilegur og það var tilkomu-
mikið hvernig ákafinn í túlkuninni
stigmagnaðist. En í samanburðin-
um við aðrar erlendar hljómsveitir
sem hingað hafa komið til tónleika-
halds, þá var Fíl harmóníu sveitin
hreinlega ekki eins góð. Það voru
hnökrar hér, óhreinar nótur þar,
ósamtaka spil annars staðar. Ekk-
ert þó neitt áberandi, en það taldi
samt. Sá orðrómur er uppi að
breskar hljómsveitir fái ekki mik-
inn æfingatíma vegna tilkostnað-
ar. Þær æfa lítið, en spila mikið.
Eftir að hafa heyrt hljómsveitina
nú, þá get ég vel trúað að það sé
rétt.
Jónas Sen
NIÐURSTAÐA: Magnaður einleikur,
hljómsveitin var flott, en ekki full-
komin.
Flottur einleikari með London Philharmonic
LEIF OVE ANDSNES „Krafturinn í túlkuninni var smitandi, það var eitthvað karlmannlegt og hraustlegt við hana.“
NORDICPHOTOS/GETTY
LONDON PHILHARMONIC ORCHESTRA „Nákvæmnin í leiknum var aðdáunarverð.