Fréttatíminn - 13.11.2015, Qupperneq 32

Ekki með „fulle fem“
Einu sinni sem oftar, voru þeir á
öndverðum meiði á bæjarstjórnar-
fundi, Bragi Michaelsson og Guð-
mundur Oddsson. Þegar þeir höfðu
þráttað í góða stund fór Guðmundur
í pontu, lyfti upp hægri hendi, með
þumalinn upp í loftið og sagði við
Braga, sem missti þumalfingurinn
fyrir löngu síðan í óhappi:
„Vertu ekki að þessu bulli, Bragi,
það vita það allir að þú ert ekki með
„fulle fem“.“
Ég sá augnaráðið
Það var í leik á Vallargerðisvelli.
Vignir Baldursson úr Breiðabliki
lenti í hörkunávígi við andstæðing
sinn sem hafði betur. Hinn kunni
dómari og lögreglumaður, Grétar
Norðfjörð, dæmdi ekkert á rimm-
una og lét leikinn bara halda áfram.
Nokkru síðar blés Grétar hins
vegar með látum i flautuna, kallaði
Vigni til sín og veifaði framan í hann
gula spjaldinu. Vignir brást illa við
og sagði:
„Hvað á þetta að þýða? Ég sagði
ekki eitt aukatekið orð!“
„Ég veit það vel,“ svaraði Grétar
um hæl, „en ég sá augnaráðið.“
Hélt að þú værir bremsufar á
veginum!
Á mótum Nýbýlavegar og Kársnes-
brautar var lengi vel skúr sem var
athvarf fyrir lögregluþjónana sem
sinntu umferðareftirliti þar og eitt
af því sem þeir gerðu var að stöðva
umferðina þegar Landleiðarútan
kom og hleypti farþegum út, svo
þeir kæmust klakklaust yfir götuna.
Eitt skiptið var Pétur Þ. Sveins-
son, kenndur við Snæland, á vakt-
inni og fór út á götu til að stöðva
umferðina, en hann hefur alltaf ver-
ið einstaklega grannur og langur.
Hann rétti upp höndina til að stöðva
næsta bíl, en sá hægði ekkert á sér
fyrr en hann var kominn nánast upp
að Pétri og rétt náði að klossbremsa
í sömu mund og Pétur smeygði sér
undan. Hann hljóp svo að bílnum og
sagði við manninn:
„Ætlaðirðu ekkert að stoppa,
maður? Ég hélt að þú myndir bara
keyra mig niður.“
Þá svaraði bílstjórinn:
„Þú ert svo mjór, ég bara sá þig
ekki vinur. Ég hélt fyrst að þú værir
bremsufar á veginum!“
Nefbrotinn, blindur og vesk-
islaus
Á fyrstu uppgangsárum hjá meist-
araflokki HK í handbolta karla var
farið í keppnisferð til Vestmanna-
eyja og att þar kappi við Þórara und-
ir formerkjum 2. deildar. Á meðal
liðsmanna HK var Erling nokkur
Sigurðsson, sem komið hafði frá
Þrótti; gríðarmikill varnarjaxl og
einn af máttarstólpum liðsins.
Svo gerist það í leiknum að Hann-
es Leifsson, stórskytta Þórs, rekur
olnbogann óvart í andlitið á Erling
með þeim afleiðingum að hann nef-
brotnar. Hann var vitaskuld sárkval-
inn og gerðu menn strax ráðstafanir
til að koma honum á heilsugæslu-
stöðina til aðhlynningar, en þá bæt-
ist það við að hann missir skyndi-
lega sjónina og verður ekki um sel,
eins og vænta mátti.
Þegar komið var á móttöku
heilsugæslustöðvarinnar streymdi
blóðið úr nefi Er-
lings og þess utan
sá hann ekki neitt.
Og meðan hann lá
þarna í keppnisföt-
unum og beið eftir
því að læknir kæmi
og liti á hann gekk
ein af starfsstúlkun-
um til hans og spurði
fyrstra orða, hvort
hann væri með ein-
hverja peninga á sér.
Þá sauð á Erling,
sem leit á konuna án
þess að sjá hana og
hvæsti um leið:
„Heldur þú virkilega að ég spili
handbolta með veskið mitt klemmt
á milli rasskinnanna?“
Ætlaði bara að ná í nestið
Snorri Ragnar Jónsson var lengi
verkstjóri hjá Kópavogsbæ og var
þekktur fyrir að geta svarað fyrir
sig án umhugsunar og láta engan
eiga eitthvað inni hjá sér. Síður en
svo.
Eitt sinn stíflaðist holræsi á Ný-
býlavegi og þar sem frekar langt var
á milli brunna, var ákveðið að taka
sénsinn og grafa niður á lögnina
eftir því hvar líklegast væri að finna
stífluna. Það var gert og mokað allt
í kringum rörið og það svo brotið.
Þar var þó allt þurrt og hreint, svo
greinilegt var að stíflan væri aðeins
ofar.
En stuttu eftir að loft komst inn
í lögnina heyrðust miklir skruðn-
ingar, stíflan losnaði, það gaus upp
ógurlegur fnykur og allt gúmmel-
aðið gusaðist út um annan rörbút-
inn, þannig að skurðurinn fylltist
nánast af skolpi. Menn áttu fótum
sínum fjör að launa, en komust þó
allir klakklaust upp úr skurðinum.
Í hugsunarleysi hafði Snorri hent
jakkanum sínum ofan á skolprörið
þegar hann kíkti inn í það og nú
sáu menn hvar jakkinn flaut ofan á
ósómanum.
Snorri náði í skóflu og ætlaði að
reyna að kraka jakkann sinn upp,
þegar einhver sagði:
„Þú ferð ekkert að nota jakkann
aftur, eftir að hann hefur legið í
þessum viðbjóði, er það nokkuð?“
Snorri hallaði sér þá fram á skófl-
una og svaraði:
„Nei, líklega ekki. En ég ætlaði nú
bara að ná í nestið mitt. Það er þarna
í hægri vasanum.“
Skólamálin í klámsíuna
Kópavogsbær hefur alltaf reynt að
vera í fararbroddi
varðandi ra f ræn
gögn, upplýsingar á
heimasíðu og ýmis
tölvutengd málefni.
Þar hefur starfsfólk
tölvudeildarinnar
gegnt lykilhlutverki
og fyrir allmörgum
árum síðan var sett
upp klámsía á allt
tölvukerfi bæjarins,
sem náði til skól-
anna, stofnana bæj-
arins og ekki hvað
síst bæjarskrifstof-
anna sjálfra.
Þetta þótti hið besta mál og menn
tóku strax eftir því að svokölluðum
ruslpósti fækkaði svo um munaði
eftir að sían var sett upp. Sigurður
Geirdal bæjarstjóri skildi hins veg-
ar ekkert í því að mikilvægur tölvu-
póstur, sem hann hafði sent á alla
skólastjóra Kópavogs, virtist ekki
hafa vakið nein viðbrögð hjá þeim,
svo hann hafði samband við einn
þeirra, til að kanna hverju það sætti
að hann hefði ekki svarað. Skóla-
stjórinn kannaðist aftur á móti ekki
við að hafa fengið neinn póst frá
Sigurði og við nánari eftirgrennslan
kom í ljós að enginn af hinum skóla-
stjórunum hafði heldur fengið um-
ræddan tölvupóst.
Sigurður hafði því strax samband
við tölvudeildina til að láta kanna
málið og það kom í ljós að klámsí-
an hafði fundið einhvern óþef af
þessari sendingu bæjarstjórans og
sturtað henni umsvifalaust í rusl-
ið. Fyrirsögnin var nefnilega ansi
klámfengin, væru ensk leitarorð
virk:
„Sex mikilvæg atriði varðandi
skólamál í Kópavogi.“
* * * *„Hrollvekjandi bók fyrir yngstu spennufíklana,
sem líka fjallar um vináttu, falleg fjölskyldubönd
og það að læra að lifa með sorginni.“
HÞÓ / FRÉTTABLAÐIÐ
„Engin venjuleg barnasaga … einkar vel skrifuð
saga með þekkilegum óhugnaði, ekki of hryllileg en
þó nóg til að maður fái gæsahúð við lesturinn.“
ÁM / MORGUNBLAÐIÐ
„Textinn er reyndar aðall bókarinnar, frábærlega
tær og blæbrigðaríkur og ljósárum framar texta
flestra bóka sem skrifaðar eru fyrir börn.“
FB / FRÉTTATÍMINN
„Ég hefði gefið mikið fyrir að fá
svona bók í hendur í bernsku ...“
GH / VIKAN
„Dúkka er afbragðsgott innlegg í íslenskar
barnabókmenntir sem vönduð hryllingssaga.“
HÝÍ / SIRKÚSTJALDIÐ
LESTRAR
HROLLUR
w w w.forlagid. i s | Bókabúð Forlags in s | F i sk i s lóð 39
Gamansögur af Kópavogsbúum
Bókaútgáfan Hólar hefur gefið út bókina Það er gott að búa í Kópavogi í samantekt Gunnars Kr.
Sigurjónssonar og Guðjóns Inga Eiríkssonar. Í bókinni eru gamansögur og -vísur af Kópavogsbúum,
vel yfir 260 talsins. Þær eru sagðar af Kópavogsbúum allt frá leikskólaaldri og upp á tíræðisaldur,
frá hreppstímabilinu og fram í júní á þessu ári. Hér eru nokkur sýnishorn úr bókinni.
32 bækur Helgin 13.-15. nóvember 2015