Fréttatíminn


Fréttatíminn - 13.11.2015, Blaðsíða 80

Fréttatíminn - 13.11.2015, Blaðsíða 80
80 bækur Helgin 13.-15. nóvember 2015  RitdómuR Þýska húsið ArnAldur IndrIðAson metsölulisti eymundsson  BækuR spennandi unglingasaga eftiR hildi knútsdóttuR Þ etta er spennusaga svo þú mátt alls ekki láta mig segja of mikið,“ segir Hildur Knútsdóttir beðin um að lýsa bók sinni Vetrarfríi í stuttu máli. „Hún fjallar um systkini sem neyð- ast til að fara með pabba sínum í sumar- bústað í vetrarfríi í skólanum. Þau eru ekki mjög ánægð með það, sérstaklega ekki Bergljót, sú eldri, sem er fimmtán ára. Hún hafði nefnilega ætlað í partí og reyna að hösla strákinn sem hún er skotin í. Á meðan þau eru í bústaðnum brýst út skrýtin plága; fullt af fólki deyr og virðist svo vera étið. Kemur í ljós að mannætuskrímsli hafa lent á Íslandi og eru í óða önn að éta þjóðina. Eina vonin um að lifa af er því að bjarga sér á flótta og það þurfa systkinin að gera.“ Hildur upplýsir að Vetrarfrí sé fyrri bókin í tvíleik, þannig að eitthvað af persónunum lifir greinilega af, en hún segir jafnframt að það megi ekki upplýsa hverjar það eru. Bókin hefur verið sögð sú blóðugasta sem skrifuð hefur verið á íslensku og Hildur segir það vel geta verið satt. „Þetta er hryll- ingssaga, mjög stór hluti þjóðarinnar er étinn í bókinni og ég man ekki eftir annarri íslenskri bók þar sem slíkt ger- ist. Það eru samt engar grafískar lýs- ingar á mannáti í henni, meira bara um- merki um mannát; blóð og kjöttægjur í snjónum, kannski einn fótur hér eða handleggur þar. Kannski er hún dálítið ógeðsleg, ég veit það ekki, en hafa börn og unglingar ekki gaman af því að láta hræða sig? Gömlu ævintýrin eru nú ekk- ert laus við ofbeldi.“ Ertu mikill hryllingssagnaaðdáandi? „Já, ég er það. Hef gaman af að horfa á hryllingsmyndir og lesa hryllings- sögur. Það hefur reyndar minnkað að- eins eftir að ég átti börn, það er eins og hjartað hafi minnkað við það, þannig að kannski hefur maður einmitt meira þol fyrir hryllingi þegar maður er yngri.“ Fyrsta bók Hildar, Sláttur, var mark- aðssett sem skáldsaga fyrir fullorðna en þessi og Spádómurinn sem kom út 2012 eru flokkaðar sem unglingabæk- ur, var einhver ástæða fyrir því að hún hóf að skrifa fyrir unglinga? „Nei, það var ekkert meðvitað, ég skrifa bara bækur sem mig langar sjálfa að lesa,“ segir hún. „Kannski er Sláttur líka ung- lingabók, allavega hef ég fengið mikið af skilaboðum frá unglingum sem hafa lesið hana og líkað vel. Ég held reyndar að bækur séu bara flokkaðar sem ung- lingabækur ef aðalsögupersónurnar eru unglingar. Sennilega yrðu Bjargvættur- inn í grasinu og To kill a Mockingbird flokkaðar sem unglingabækur ef þær kæmu út í dag og myndu aldrei rata inn í kanónuna. Þannig að þessi flokkun er dálítið hæpin. Fólk er svo mismunandi, hvort sem það er börn, unglingar eða fullorðnir, og smekkur á bókmenntum fer ekkert eftir aldri.“ Friðrika Benónýsdóttir fridrika@frettatiminn.is Mannætuskrímsli í Reykjavík Gengið hefur verið frá samningi um útgáfu Heimsku, nýrrar skáldsögu Eiríks Arnar Norðdahl, í Frakk- landi. Það var forlagið Métailié sem keypti réttinn, sama forlag og gaf út Illsku sem slegið hefur hressilega í gegn hjá Frökkum, verið tilnefnd til verðlauna, meðal annarra Prix Médicis-verðlaunanna ásamt Fiskarnir hafa enga fætur eftir Jón Kalman Stefánsson, og hlotið afar lofsamlega dóma. Verið kölluð meistaraverk og Eiríkur Örn hafinn til skýjanna sem höfundur. Verður fróðlegt að sjá hvernig Heimska leggst í Frakkana. Heimska til Frakklands Fátítt er að íslenskar ljóðabækur komi út í heild erlendis en á bókasýningunni í Frankfurt í síðasta mánuði gerðust þau tíðindi að útgefendur í þremur löndum, Sví- þjóð, Noregi og Bretlandi, tryggðu sér útgáfuréttinn á ljóðabók Gerðar Kristnýjar, Drápu, sem kom út í fyrra. Velgengni Drápu kemur í kjölfarið á gríðargóðum móttökum á fyrri ljóðabók Gerðar, Blóðhófni, en hún kom út í Finnlandi, Svíþjóð, Danmörku, Noregi og Bretlandi eftir tilnefningu til Bókmenntaverðlauna Norðurlandaráðs. Drápa þýdd á þrjú tungumál Arnaldur Indriðason heldur sig við ár heimsstyrj- aldarinnar síðari og hernámsins á Íslandi í nýjustu bók sinni Þýska húsinu. Hér mæta þeir aftur til leiks Flóvent og Thorson, lögreglumennirnir sem við kynntumst í Skuggasundi, og takast á við sitt fyrsta mál saman; morð á farandsala sem enginn veit til að hafi angrað nokkurn mann, morð sem lítur út eins og hreinræktuð aftaka. Vegna fagmennskunnar við morðið og tegundar byssunnar sem notuð er við það beinast sjónir lögreglu að ameríska hernámsliðinu og þannig hefst samstarf lögreglumannanna tveggja, því Thorson er í herlögreglunni. Böndin berast þó að ýmsum fleirum en hermönnum og leikurinn fer um víðan völl, inn í blandast njósnir og ástamál, ástand og hermannahatur og allt lítur út fyrir að úr verði hinn eldfimasti kokteill framan af. Þrátt fyrir tök Arnaldar á formi og stíl glæpasög- unnar og yfirburðaþekkingu á sögutímanum tekst honum illa að ná upp spennu og upp úr miðri bók er lesandanum orðið nokk sama um hver er sekur og hver ástæðan fyrir glæpnum er. Les þó auðvitað áfram því lýsingar höfundar á andrúmi og lífsháttum í Reykjavík hernámsáranna eru áhugaverðar og for- vitnilegar og opna glugga inn í annan tíma og aðra veröld. Heldur er þó lopinn teygður þegar á líður og orsakir glæpsins frekar ótrúverðugar þegar upp er staðið. Stærsti galli sögunnar er þó hversu litlausar persónur lögreglumennirnir tveir eru og hversu lítið við fáum að kynnast þeim. Ein forsenda þess að lesandinn njóti glæpasögu er að hann fái áhuga á rannsakendunum og skipi sér í lið með þeim í leit að lausn gátunnar. Því er ekki að heilsa hér og þrátt fyrir tilraun til að gera Thorson áhugaverðan með hintum um samkynhneigð hans verður hann aldrei meira en einvíður. Flóvent kynnist lesandinn nánast ekki neitt, enda virðist líf hans með eindæmum tilbreytingar- laust og ekki bjóða upp á neina skoðun. Mikill skaði. Þýska húsið stendur og fellur með áhuga höfundar- ins á sögutímanum og lýsingum hans á Reykjavík þess tíma og sem slík stendur sagan fyllilega fyrir sínu. Sem glæpasaga er hún hins vegar hvorki fugl né fiskur og spurning hvort Arnaldur eigi ekki bara að hætta að blanda glæpum inn í bækur sínar og snúa sér alfarið að skrifum sagnfræðilegra skáldsagna. Það er greinilega þar sem áhugasvið hans liggur og lesandinn væri eflaust mun sáttari við lestur slíkra sagna en glæpasagna sem ekki tekst að viðhalda spennu. -fb Sagnfræðin ber glæpinn ofurliði  Þýska húsið Arnaldur Indriðason Vaka Helgafell 2015 Eiríkur Örn Norðdahl nýtur mikillar athygli í Frakklandi og nú er Heimska á leiðinni þangað. Ekkert haggar Arnaldi Þýska húsið eftir Arnald Indriðason situr sem fastast á toppi metsölulista Eymundsson, en miklar hræringar eru á listan- um að öðru leyti. 1 Þýska húsið Arnaldur Indriðason 2 Endurkoman Ólafur Jóhann Ólafsson 3 Þín eigin goðsaga Ævar Þór Benediktsson 4 Víga - Anders og vinir hans Jonas Jonasson 5 Vín - Umhverfis jörðina á 110 flöskum stein- grímur sigurgeirsson 6 Vikkala Sól Kristín Margrét Kristmannsdóttir 7 Litlar byltingar Kristín Helga Gunnarsdóttir 8 Munaðarleysinginn sigmundur Ernir rúnarsson 9 Hundadagar Einar Már Guðmundsson 10 Matreiðslubókin mín og Mikka Walt disney Hildur segist hafa minna þol fyrir hryllingi eftir að hún eignaðist börn þannig að sennilega séu unglingar rétti markhópurinn fyrir hryllingssögur. Ljósmynd/Hari sennilega yrðu Bjarg- vætturinn í grasinu og To kill a Mockingbird flokkaðar sem ung- lingabækur ef þær kæmu út í dag og myndu aldrei rata inn í kanónuna. Vetrarfrí er unglingasaga eftir Hildi Knútsdóttur þar sem mannætuskrímsli – hugsanlega geimverur – herja á Íslendinga. Bókinni hefur verið lýst sem þeirri blóðugustu sem skrifuð hefur verið á íslensku en Hildur telur hana alls ekki of hryllilega fyrir unga lesendur. Segist sjálf hafa haft mun meira þol fyrir hryllingi þegar hún var yngri. Ljóðabækur Gerðar Kristnýjar eru víðförlari en flestar aðrar íslenskar ljóðabækur.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Fréttatíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttatíminn
https://timarit.is/publication/944

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.