Fréttatíminn


Fréttatíminn - 13.11.2015, Síða 80

Fréttatíminn - 13.11.2015, Síða 80
80 bækur Helgin 13.-15. nóvember 2015  RitdómuR Þýska húsið ArnAldur IndrIðAson metsölulisti eymundsson  BækuR spennandi unglingasaga eftiR hildi knútsdóttuR Þ etta er spennusaga svo þú mátt alls ekki láta mig segja of mikið,“ segir Hildur Knútsdóttir beðin um að lýsa bók sinni Vetrarfríi í stuttu máli. „Hún fjallar um systkini sem neyð- ast til að fara með pabba sínum í sumar- bústað í vetrarfríi í skólanum. Þau eru ekki mjög ánægð með það, sérstaklega ekki Bergljót, sú eldri, sem er fimmtán ára. Hún hafði nefnilega ætlað í partí og reyna að hösla strákinn sem hún er skotin í. Á meðan þau eru í bústaðnum brýst út skrýtin plága; fullt af fólki deyr og virðist svo vera étið. Kemur í ljós að mannætuskrímsli hafa lent á Íslandi og eru í óða önn að éta þjóðina. Eina vonin um að lifa af er því að bjarga sér á flótta og það þurfa systkinin að gera.“ Hildur upplýsir að Vetrarfrí sé fyrri bókin í tvíleik, þannig að eitthvað af persónunum lifir greinilega af, en hún segir jafnframt að það megi ekki upplýsa hverjar það eru. Bókin hefur verið sögð sú blóðugasta sem skrifuð hefur verið á íslensku og Hildur segir það vel geta verið satt. „Þetta er hryll- ingssaga, mjög stór hluti þjóðarinnar er étinn í bókinni og ég man ekki eftir annarri íslenskri bók þar sem slíkt ger- ist. Það eru samt engar grafískar lýs- ingar á mannáti í henni, meira bara um- merki um mannát; blóð og kjöttægjur í snjónum, kannski einn fótur hér eða handleggur þar. Kannski er hún dálítið ógeðsleg, ég veit það ekki, en hafa börn og unglingar ekki gaman af því að láta hræða sig? Gömlu ævintýrin eru nú ekk- ert laus við ofbeldi.“ Ertu mikill hryllingssagnaaðdáandi? „Já, ég er það. Hef gaman af að horfa á hryllingsmyndir og lesa hryllings- sögur. Það hefur reyndar minnkað að- eins eftir að ég átti börn, það er eins og hjartað hafi minnkað við það, þannig að kannski hefur maður einmitt meira þol fyrir hryllingi þegar maður er yngri.“ Fyrsta bók Hildar, Sláttur, var mark- aðssett sem skáldsaga fyrir fullorðna en þessi og Spádómurinn sem kom út 2012 eru flokkaðar sem unglingabæk- ur, var einhver ástæða fyrir því að hún hóf að skrifa fyrir unglinga? „Nei, það var ekkert meðvitað, ég skrifa bara bækur sem mig langar sjálfa að lesa,“ segir hún. „Kannski er Sláttur líka ung- lingabók, allavega hef ég fengið mikið af skilaboðum frá unglingum sem hafa lesið hana og líkað vel. Ég held reyndar að bækur séu bara flokkaðar sem ung- lingabækur ef aðalsögupersónurnar eru unglingar. Sennilega yrðu Bjargvættur- inn í grasinu og To kill a Mockingbird flokkaðar sem unglingabækur ef þær kæmu út í dag og myndu aldrei rata inn í kanónuna. Þannig að þessi flokkun er dálítið hæpin. Fólk er svo mismunandi, hvort sem það er börn, unglingar eða fullorðnir, og smekkur á bókmenntum fer ekkert eftir aldri.“ Friðrika Benónýsdóttir fridrika@frettatiminn.is Mannætuskrímsli í Reykjavík Gengið hefur verið frá samningi um útgáfu Heimsku, nýrrar skáldsögu Eiríks Arnar Norðdahl, í Frakk- landi. Það var forlagið Métailié sem keypti réttinn, sama forlag og gaf út Illsku sem slegið hefur hressilega í gegn hjá Frökkum, verið tilnefnd til verðlauna, meðal annarra Prix Médicis-verðlaunanna ásamt Fiskarnir hafa enga fætur eftir Jón Kalman Stefánsson, og hlotið afar lofsamlega dóma. Verið kölluð meistaraverk og Eiríkur Örn hafinn til skýjanna sem höfundur. Verður fróðlegt að sjá hvernig Heimska leggst í Frakkana. Heimska til Frakklands Fátítt er að íslenskar ljóðabækur komi út í heild erlendis en á bókasýningunni í Frankfurt í síðasta mánuði gerðust þau tíðindi að útgefendur í þremur löndum, Sví- þjóð, Noregi og Bretlandi, tryggðu sér útgáfuréttinn á ljóðabók Gerðar Kristnýjar, Drápu, sem kom út í fyrra. Velgengni Drápu kemur í kjölfarið á gríðargóðum móttökum á fyrri ljóðabók Gerðar, Blóðhófni, en hún kom út í Finnlandi, Svíþjóð, Danmörku, Noregi og Bretlandi eftir tilnefningu til Bókmenntaverðlauna Norðurlandaráðs. Drápa þýdd á þrjú tungumál Arnaldur Indriðason heldur sig við ár heimsstyrj- aldarinnar síðari og hernámsins á Íslandi í nýjustu bók sinni Þýska húsinu. Hér mæta þeir aftur til leiks Flóvent og Thorson, lögreglumennirnir sem við kynntumst í Skuggasundi, og takast á við sitt fyrsta mál saman; morð á farandsala sem enginn veit til að hafi angrað nokkurn mann, morð sem lítur út eins og hreinræktuð aftaka. Vegna fagmennskunnar við morðið og tegundar byssunnar sem notuð er við það beinast sjónir lögreglu að ameríska hernámsliðinu og þannig hefst samstarf lögreglumannanna tveggja, því Thorson er í herlögreglunni. Böndin berast þó að ýmsum fleirum en hermönnum og leikurinn fer um víðan völl, inn í blandast njósnir og ástamál, ástand og hermannahatur og allt lítur út fyrir að úr verði hinn eldfimasti kokteill framan af. Þrátt fyrir tök Arnaldar á formi og stíl glæpasög- unnar og yfirburðaþekkingu á sögutímanum tekst honum illa að ná upp spennu og upp úr miðri bók er lesandanum orðið nokk sama um hver er sekur og hver ástæðan fyrir glæpnum er. Les þó auðvitað áfram því lýsingar höfundar á andrúmi og lífsháttum í Reykjavík hernámsáranna eru áhugaverðar og for- vitnilegar og opna glugga inn í annan tíma og aðra veröld. Heldur er þó lopinn teygður þegar á líður og orsakir glæpsins frekar ótrúverðugar þegar upp er staðið. Stærsti galli sögunnar er þó hversu litlausar persónur lögreglumennirnir tveir eru og hversu lítið við fáum að kynnast þeim. Ein forsenda þess að lesandinn njóti glæpasögu er að hann fái áhuga á rannsakendunum og skipi sér í lið með þeim í leit að lausn gátunnar. Því er ekki að heilsa hér og þrátt fyrir tilraun til að gera Thorson áhugaverðan með hintum um samkynhneigð hans verður hann aldrei meira en einvíður. Flóvent kynnist lesandinn nánast ekki neitt, enda virðist líf hans með eindæmum tilbreytingar- laust og ekki bjóða upp á neina skoðun. Mikill skaði. Þýska húsið stendur og fellur með áhuga höfundar- ins á sögutímanum og lýsingum hans á Reykjavík þess tíma og sem slík stendur sagan fyllilega fyrir sínu. Sem glæpasaga er hún hins vegar hvorki fugl né fiskur og spurning hvort Arnaldur eigi ekki bara að hætta að blanda glæpum inn í bækur sínar og snúa sér alfarið að skrifum sagnfræðilegra skáldsagna. Það er greinilega þar sem áhugasvið hans liggur og lesandinn væri eflaust mun sáttari við lestur slíkra sagna en glæpasagna sem ekki tekst að viðhalda spennu. -fb Sagnfræðin ber glæpinn ofurliði  Þýska húsið Arnaldur Indriðason Vaka Helgafell 2015 Eiríkur Örn Norðdahl nýtur mikillar athygli í Frakklandi og nú er Heimska á leiðinni þangað. Ekkert haggar Arnaldi Þýska húsið eftir Arnald Indriðason situr sem fastast á toppi metsölulista Eymundsson, en miklar hræringar eru á listan- um að öðru leyti. 1 Þýska húsið Arnaldur Indriðason 2 Endurkoman Ólafur Jóhann Ólafsson 3 Þín eigin goðsaga Ævar Þór Benediktsson 4 Víga - Anders og vinir hans Jonas Jonasson 5 Vín - Umhverfis jörðina á 110 flöskum stein- grímur sigurgeirsson 6 Vikkala Sól Kristín Margrét Kristmannsdóttir 7 Litlar byltingar Kristín Helga Gunnarsdóttir 8 Munaðarleysinginn sigmundur Ernir rúnarsson 9 Hundadagar Einar Már Guðmundsson 10 Matreiðslubókin mín og Mikka Walt disney Hildur segist hafa minna þol fyrir hryllingi eftir að hún eignaðist börn þannig að sennilega séu unglingar rétti markhópurinn fyrir hryllingssögur. Ljósmynd/Hari sennilega yrðu Bjarg- vætturinn í grasinu og To kill a Mockingbird flokkaðar sem ung- lingabækur ef þær kæmu út í dag og myndu aldrei rata inn í kanónuna. Vetrarfrí er unglingasaga eftir Hildi Knútsdóttur þar sem mannætuskrímsli – hugsanlega geimverur – herja á Íslendinga. Bókinni hefur verið lýst sem þeirri blóðugustu sem skrifuð hefur verið á íslensku en Hildur telur hana alls ekki of hryllilega fyrir unga lesendur. Segist sjálf hafa haft mun meira þol fyrir hryllingi þegar hún var yngri. Ljóðabækur Gerðar Kristnýjar eru víðförlari en flestar aðrar íslenskar ljóðabækur.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Fréttatíminn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttatíminn
https://timarit.is/publication/944

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.