Náttúrufræðingurinn

Ukioqatigiit

Náttúrufræðingurinn - 2011, Qupperneq 58

Náttúrufræðingurinn - 2011, Qupperneq 58
Náttúrufræðingurinn 162 Náttúrufræðingurinn 81 (3–4), bls. 162–164, 2011 Náttúruminjasafn Íslands Ýmislegt hefur verið ritað um Nátt- úruminjasafnið í áranna rás, en kveikjan að meðfylgjandi hugleið- ingum var greinarstúfur eftir Sigurjón B. Hafsteinsson sem birtist í Náttúru- fræðingnun 2010.1 Náttúruminjasafn Íslands er í safnalögum nr. 106 árið 20012 skilgreint sem höfuðsafn á sviði náttúrufræða og var stofnað með lögum nr. 35 árið 20073. Safnið á nú samastað í gömlu og fallegu húsi við Brynjólfsgötu 5 þar sem eru tveir fastir starfsmenn og ört vax- andi gripasöfn. Samkvæmt lögum um Náttúruminjasafn Íslands er því gert að safna náttúruminjum, skrá þær og varðveita, auk þess að annast rann- sóknir á starfssviði sínu, og er miðlun til almennings og skóla einn meg- inþátta starfseminnar.3 Safnalög voru endurskoðuð haustið 2011 og í lögum nr. 141/2011 segir um höfuðsöfnin: 8. gr. Höfuðsöfn Höfuðsöfn eru þrjú: Listasafn Íslands, Náttúruminjasafn Íslands og Þjóðminjasafn Íslands. Þau eru öðrum söfnum til ráðgjafar og skulu stuðla að samvinnu safna og samræmdri safnastefnu hvert á sínu sviði. Höfuðsöfn skulu hafa forustu í málefnum safna á sínu sviði, stuðla að eflingu og samræmi í safnastarfi og leiða faglegt samstarf safna og annarra aðila. Höfuðsöfn skulu leitast við að efla og auka þekkingu og færni starfsfólks safna. Höfuðsöfn skulu annast kynningu á sér- sviði sínu innan lands og utan. Safnkostur höfuðsafna skal vera undirstaða fræðslu- og sýningarstarfs þeirra. Hann skal jafnframt vera aðgengilegur til rannsókna. Höfuðsöfn mega ekki taka við gjöfum sem kvaðir fylgja. Ráðherra getur veitt undanþágu frá þessu ákvæði ef sérstök rök mæla með því. Saga Náttúruminjasafns Íslands er ekki löng, aðeins fjögur ár, en safnið á rætur sínar að rekja til Náttúrugripa- safnsins sem Hið íslenska náttúrufræði- félag (HÍN) stofnaði árið 1889. Þegar Sigurjón í fyrrnefndri grein lætur að því liggja að um sé að ræða harmsögu allt frá árinu 1889 er í raun átti við nán- ast samfellda vandræðasögu fjögurra stofnana. Náttúruminjasafnið sem stofnað var 2007 er ekki sama stofn- unin og Náttúrugripasafnið sem HÍN kom á fót árið 1889, þótt vissulega reki það rætur sínar til þess, og því er ekki rétt í umræddri grein að Nátt- úruminjasafn Íslands hafi verið rekið af Hinu íslenska náttúrufræðifélagi til 1947. Skipuleg söfnun og varð- veisla minja á Íslandi Þann 24. apríl árið 1887 var „Íslenskt náttúrufræðisfélag“ sett á stofn í Kaupmannahöfn af Birni Bjarnarsyni lögfræðingi og Stefáni Stefánssyni grasafræðingi.4 Ætlunin var að koma á fót náttúrugripasafni í Reykjavík í samræmi við 2. gr. laga félagsins: Aðaltilgangur fjelagsins er að koma upp sem fullkomnustu náttúrugripasafni á Íslandi, er sje eign þess og geymt í Reykjavík. Kaupmannahafnarfélagið lagðist af þegar stofnendur þess fluttu heim til Íslands, þrátt fyrir áhuga þeirra á mál- inu og söfnunarstarf þeirra. Tveimur árum síðar, 16. júlí árið 1889, var „Hið íslenzka náttúrufræðisfélag“ stofnað í Reykjavík og kom á laggirnar nátt- úrugripasafni því sem þekkt varð sem Náttúrugripasafnið í Reykjavík5 og hóf sýningar strax árið 1890. Hið ágæta framtak félaga Hins íslenska náttúrufræðifélags fékk hljómgrunn meðal almennings og starfaði Nátt- úrugripasafnið í Reykjavík til ársins 1947 á vegum félagsins, framan af við þröngan kost og í óboðlegu húsnæði fyrir slíka starfsemi. Heldur bötnuðu aðstæður safnsins þegar það var flutt í nýbyggt Safnahús (nú Þjóðmenn- ingarhús) árið 1908 og þar var það til húsa næstu áratugina ásamt þáver- andi höfuðsöfnum þjóðarinnar,5 en því var lokað árið 1960. Það vill oft gleymast, þegar fjallað er um Náttúrugripasafnið í Reykjavík, að munir þess voru vissulega afhentir menntamálaráðuneytinu með samn- ingi þann 16. júní 1947,5 en stofnun nýs safns á vegum ríkisins dróst til ársins 1951 þegar Náttúrugripasafn Íslands var stofnsett með lögum og því gert að starfa við söfnun og rann- sóknir á náttúrugripum.6 Starfaði Náttúrugripasafn Íslands til ársins 1965 þegar Náttúrufræðistofnun Íslands var stofnuð með lögum nr. 48 það árið.7 Safnið var flutt á Hlemm 1960. Í grein Sigurjóns1 er saga safnsins rakin sem samfelld saga eins safns, en safnið skipti um eigendur 1947, skipti um nafn 1965, skilið var á milli safna- og rannsóknastarfsemi 1992 og nýtt safn stofnað 2007. Sigurjóni verður tíðrætt um slæm húsnæð- ismál Náttúruminjasafns Íslands og hefur þar mikið til síns máls. Raunar er þó um fjórar stofnanir að ræða: Náttúrugripasafnið í Reykjavík (HÍN- safnið 1889–1947), Náttúrugripasafn Íslands (ríkissafn 1947–1965), Náttúru- fræðistofnun Íslands (1965–rannsókn- arstofnun) og Náttúruminjasafn Íslands sem er hið opinbera náttúruminja- safn íslenska ríkisins (2007–). Hlutverk Náttúruminja- safns Íslands Þegar vikið er að hlutverki Nátt- úruminjasafns Íslands í umræddri grein verður að líta til þess hvernig það er skilgreint í lögunum og einnig hvernig samsvarandi söfn erlendis sinna hlutverkum sínum. Í 2. gr. laganna um safnið er hlutverk þess tekið saman: Hlutverk Náttúruminjasafns Íslands er að varpa ljósi á náttúru Íslands, náttúrusögu landsins, nýtingu náttúruauðlinda og nátt- úruvernd, auk þess að varpa ljósi á samspil manns og náttúru og á náttúru landsins í alþjóðlegu samhengi. Náttúruminjasafnið safnar munum sem henta starfsemi þess, skráir þá og varðveitir. Náttúruminjasafn Íslands starfar sam-kvæmt lögbundnu hlutverki sínu, það safnar náttúruminjum, greinir þær, skráir þær og sinnir rannsóknum á safngripum. Aðstæðna vegna hefur ekki verið ráðist í bygg- ingu húsnæðis fyrir Náttúruminjasafn Íslands og hefur safnið því þurft að sníða sér stakk eftir vexti. Áætlað er að sýningarstarfsemi hefjist árið 2012, fáist fjármagn til þess. Staðsetning safnsins hefur verið hugleidd mjög vel, aðstæður kann- aðar í öðrum löndum til samanburðar og einnig hér á landi. Þorri íslensku þjóðarinnar er búsettur á Reykjavík- ursvæðinu og þótt ekki væri vegna annrs er rökrétt og eðlilegt að Nátt- úruminjasafn Íslands sé í Reykjavík, Helgi Torfason og Georg B. Friðriksson Af samtíð og framtíð Náttúruminjasafns Íslands 81_3-4_loka_271211.indd 162 12/28/11 9:14:21 AM
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72

x

Náttúrufræðingurinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.