Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 2011, Blaðsíða 33

Náttúrufræðingurinn - 2011, Blaðsíða 33
137 Tímarit Hins íslenska náttúrufræðifélags mæld rétt austan við urðarranann (4. mynd). Þar reyndist þykkt urðarinnar vera um 3 m en lítil bráðnun hafði þá orðið á jökulísnum umhverfis hana (8. mynd A). Í júlí sama ár hafði jökulísinn umhverfis urðina bráðnað um 7 m (8. mynd B). Í ágúst 2008 höfðu bráðnað 12 m til viðbótar (8. mynd C), um 11 m enn í ágúst 2009 (8. mynd D), síðan um 9 m í viðbót í ágúst 2010 (8. mynd E) og loks höfðu 5 m bæst við í ágúst árið 2011 (8. mynd F). Heildarbráðnun á yfirborði Morsárjökuls umhverfis urðina nemur því um 44 m frá því að bergflóðið féll. Ekki er hægt að áætla hvort einhver bráðnun eigi sér stað á ísnum undir sjálfri urðinni, en ljóst er að urðin hefur mjög ein- angrandi áhrif á ísinn sem liggur undir henni. Út frá þessum mæl- ingum má áætla að rúmmál íssins sem urðin hlífir og orðið hefur eftir þegar jökullinn umhverfis bráðnaði sé um 33 milljónir rúmmetra, eða tæplega 28 milljónir tonna. Framskrið jökulsins hefur einnig verið mælt, bæði með beinum mæl- ingum á frambrún urðarinnar og með því að fylgjast með einstaka stórgrýti í sjálfri urðinni. Frá árinu 2007 hefur frambrún urðarinnar verið mæld; hefur skriðhraði jökuls- ins mælst að meðaltali um 80–90 m á ári og nemur heildarframskrið jökulsins á þessu tímabili um 340 m frá landlíkaninu er talið að heildar- rúmmál bergmassans sem féll á jökulinn sé um 4 til 4,5 milljónir m3, eða um 10–12 milljónir tonna. Urðin féll fyrst þvert efst á jökulinn og þaðan beygði hún niður undan halla yfirborðs jökulsins og náði nokkuð yfir urðarranann rétt neðan við neðri hluta brotsársins (1. og 4. mynd). Meðallengd urðarinnar er um 1500 m en hámarkslengd um 1600 m. Að meðaltali er breidd urðarinnar um 480 m en hleypur frá því að vera um 125 m upp í 650 m. Flatarmál urðarinnar er um 720.000 m2. Urðin féll á jökulinn í um 520 m hæð og stöðvaðist í um 352 m hæð og er meðalþykkt hennar um 6–7 m. Jaðrar urðarinnar eru skarpir og brattir og þar er mikið um stórgrýti og björg sem eru upp í nokkur hundruð tonn á þyngd. Almennt séð er urðin grófkornótt og bergbrotin köntuð, en stærstu bergbrotin í henni eru talin vera allt að 800 tonn að þyngd (7. mynd). Í fyrstu var lítið fínefni sjáanlegt í urðinni og sumarið 2007 sást víða í jökulísinn gegnum hana. Áberandi straumlínumynstur er á urðinni (4. mynd) og liggja allt að 3–4 m háir hryggir í flæðistefnu hennar. Svona straumlínumynstur hefur komið fram í öðrum bergflóðum sem fallið hafa á jökla, t.d. á Sherman-jökl- inum í Alaska25 og á Little Tahoma Peak-jöklinum í Washingtonríki í Bandaríkjunum.30 Fyrsta árið sáust tvö ketillaga landform í miðhluta urðarinnar en þvermál þeirra var um 15 m og dýpt um 7 m. Þessir katlar voru veggbrattir og í botni þeirra var ekkert set, einungis hreinn jökulís. Svipuðum ketillaga landformum hefur meðal annars verið lýst í bergflóðsurð í Pamir í Tíbet,31 en ennþá hefur ekki tekist að skýra myndun slíkra landforma. Breytingar á bergflóðs- urðinni Árið 2007 voru farnar tvær athug- unarferðir á Morsárjökul til að kort- leggja bergflóðið og kanna ummerki þess. Þá var sérstaklega leitað eftir því hvort jökulísinn undir urðinni hefði orðið fyrir einhverju rofi eða aflögun þegar bergflóðið féll yfir hann. Ekki sáust nein ummerki rofs eða aflögunar eða þess að urðin hefði ýtt á undan sér íshröngli eða öðru efni af yfirborði jökulsins. Ekki verður betur séð en að urðin hafi flotið yfir jökulinn án þess að valda neinu rofi á yfirborði hans og er þetta sambærilegt við lýsingar á bergflóðinu sem féll á Sherman- jökulinn í Alaska árið 1964.24,25 Í maí árið 2007, um tveimur mánuðum eftir að bergflóðið féll, var þykkt frambrúnar urðarinnar 7. mynd. Mjög gróft efni er í bergflóðsurðinni og margra tuga tonna björg sjást víða í frambrún hennar. Þetta bjarg, um 800 tonn að þyngd, er í vesturjaðri urðarinnar um 700 m frá brotsárinu. – Very coarse material is found in the acc- umulation lobe and boulders up to several tenths of tons occur in the frontal part and around the edges of the lobe. This boul- der weighs about 800 tons and is located in the western edge of the lobe, approximately 700 m from the fracture zone. Ljósm./ Photo: Þorsteinn Sæmundsson 2007. 81_3-4_loka_271211.indd 137 12/28/11 9:14:04 AM
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.