19. júní - 19.06.2007, Qupperneq 43

samlífi sínu. Hugsanlega gefst
þetta vel í einhverjum tilfellum,
en fæstar konur í dag eru hins
vegar það bældar að geti ekki
leitað lausna við þeim vanda­
málum sem upp kunna að koma.
Þær hafa orðið leyfi til að vera
kynverur og njóta kynlífs.
Spurningin gæti því verið sú
hvort vandamálin hafi verið
skoðuð sérstaklega og um þau
fjallað og annarra leiða leitað.
Vandinn gæti verið sá að ef
karlinn þarf að horfa á klám til
þess að geta stundað kynlíf þá
hafi hann óraunhæfar hug­
myndir um hvernig konur eigi að
vera. Erótík og örvun sem ekki
snýr að beinni sjónrænni upplifun
er konum aðgengilegri en „hard­
core“ klám sem þeim yfirleitt
býður við. Þess vegna gæti það
verið eins og að skvetta olíu á eld
að troða klámnotkun inn í ástar­
sambönd. Það að karlar vilja ekki
erótískt efni heldur eingöngu hart
klám hlýtur einnig að fela í sér að
þeir eru vanir klámnotkun og eru
ekki að leita eftir tilfinningalegri
og fallegri nánd við sínar konur
heldur útrás og vilja geta leyft sér
að hugsa um aðrar konur á
meðan. Þá verður eiginkonan í
raun eins og kynlífshjálpartæki
eða sjálfsfróunartæki.
Þegar karlmenn hins vegar
taka til við að skoða klám í ein­
rúmi og bak við konur sínar líta
þær iðulega á klámnotkunina
sem svik sem ekki séu hótinu
skárri en framhjáhald. Það er
bæði laumuspilið og sú staðreynd
að þær séu ekki nóg fyrir eigin­
manninn sem er niðurlægjandi
fyrir þær. Iðulega getur saman­
burður við ýkta líkama klám­
stjarnanna einnig orðið til þess að
konurnar fari að efast um að þær
séu nægilega kynæsandi.
Karlmenn segja slíkar hug­
myndir út í hött, enda sé klám
nokkurs konar flóttaleið. Þeir geti
fengið ákveðna útrás án þess að
þurfa að hafa áhyggjur af því að
þeir fullnægi ekki rekkjunaut
sínum. Hér eltir hvað annað í
raun því ef karlar hafa á annað
borð áhyggjur af að fullnægja
ekki rekkjunautum sínum, eru
þeir væntanlega of smitaðir af
klámímyndum.
Ef þeir þurfa útrás án þess að
hafa áhyggjur af því að fullnægja
ekki konunum sínum, þá eru þeir
búnir að sjá of mikið af klámi og
sjá karlímyndirnar úr klámi sem
einhverja fola sem hafa endalaust
úthald. Því ættu skilaboð til karla
sem segja slíkt að vera sú „hættu
strax að horfa á klám. Þú ert
greinilega smitaður af ranghug­
myndum um það hvernig karl­
menn eigi að vera í kynlífi og
hvernig lifa megi fullnægjandi
kynlífi með konu þinni. Rang­
hugmyndirnar hefur þú fengið úr
kláminu og því er það skaðlegt.
Tilfinningar, virðing og þú sjálfur
er það sem konan þarf.“
Viðbára karla er einnig oft sú
að klám hafi ekkert með raun­
veruleikann að gera.
Og það kann að vera að þeir
hafi rétt fyrir sér. En hvernig horfir
klám við reynslulitlum ungling­
um? Rannsóknir benda til að
klám geti ekki bara skaðað
líkamsímynd ungra stúlkna
heldur beinlínis ýti það undir
ranghugmyndir drengja um kyn­
líf. Ungir drengir sem nota klám
virðast, til að mynda, mun fremur
en hinir, telja að ekki sé mark á
því takandi þótt stelpur séu tregar
til kynlífs í fyrstu. Það sé aðeins á
yfirborðinu og undir þeim komið
að þrýsta ögn á og þá gefi stúlkan
eftir og njóti þess. Slíkar hug­
myndir hafa orðið til þess að
kunningjanauðgunum fjölgar
mjög og víða í háskólum hafa
menn orðið að bregðast við þeirri
þróun. Af þessum ástæðum
benda sérfræðingarnir á að þegar
rætt sé um klám eigi ekki að
spyrja sig hvort karlmenn séu að
horfa heldur hvort menn vilji að
börnin þeirra horfi og óneitan­
lega kveður við svolítið annan tón
í umræðunni þegar litið er á klám
frá þessu sjónarhorni.