Són - 01.01.2006, Side 160

AÐALHEIÐUR GUÐMUNDSDÓTTIR160
og uppákomum. Nýhil samanstendur af „ungum“ skáldum (aldurs-
mörk sveigjanleg) sem eiga líklega fátt sameiginlegt annað en að vera
ung því að ljóðin eru jafn ólík og skáldin eru mörg. Eins og önnur
skáld – á öllum aldri – eru ljóðskáld Nýhils upptekin af heimspeki-
legum vangaveltum, jafnt sem hinum hversdagslegustu fyrirbærum
og uppákomum í umhverfi sínu. Ljóðin endurspegla því líf fólks í ís-
lensku nútímasamfélagi, þar sem lífsgæðakapphlaup, fjölmiðlafár, firr-
ing og trúhræsni fá sinn skerf, en auk þess að sjálfsögðu ástin og jafn-
vel kynlífið. Sum þessara skálda gæða ljóð sín uppreisnaranda, önnur
vonleysi og enn önnur háði. Þótt í raun sé ógerningur að fjalla um
ólík skáld undir sama hatti má finna ákveðinn samhljóm með skáld-
um Nýhils. Þetta er ekki endilega hljómur sem ekki hefur heyrst áður
enda ekki víst að umrædd skáld séu að leggja sig svo mjög eftir að
koma með „eitthvað nýtt“. Einnig er tjáningarmátinn ólíkur og hjá
eldri skáldum; flæðið er áberandi (þó ekki algilt) og mjög í andstæðu
við hið meitlaða ljóðform. Skáld Nýhils leitast við að snerta lesendur
sína, hreyfa við þeim, eins og skáld allra tíma, en þar sem reynslu-
heimur lesenda verður sífellt flóknari og mettaðri verða tilraunir
skáldanna til áhrifa sífellt öfgafyllri og leita þau þá æ meir í þá átt að
ganga fram af fólki og fara yfir mörk sem áður þóttu óviðeigandi. Í
dag er allt leyfilegt, bæði hvað varðar efni, stíl og aga.
Félagar Nýhils eru ekki einungis menn orða heldur einnig verka
og stóðu fyrir myndarlegri ljóðahátíð um verslunarmannahelgina
undir yfirskriftinni Alljóðlega þjóðahátíðin. Boðið var upp á ljóðalestur
og fyrirlestra í húsnæði Klink og Bank og Norræna hússins. Meðal
ljóðskálda sem lásu verk sín voru sex erlend skáld frá jafnmörgum
löndum sem komu sérstaklega til landsins vegna hátíðarinnar. Þetta
voru Anna Hallberg frá Svíþjóð, Christian Bök frá Kanada,
Catharina Gripenberg frá Finnlandi, Billy Childish frá Bretlandi,
Jesse Ball frá Bandaríkjunum og Lone Hørslev frá Danmörku.
Ljóðlist þessara skálda er fjölbreytileg, bæði að formi og efni, enda var
haft eftir Jesse Ball í blaðaviðtali að ástandið í heiminum væri marg-
rætt og því þörf á „að túlka heiminn á margræðan hátt“6 – hljóta það
að teljast orð að sönnu. Christian Bök flutti eins konar hljóðaskáld-
skap sem ætlað er að vekja hughrif með hljóm orðanna en ekki
merkingu þeirra. Þetta nýstárlega ljóðform hefur eflaust vakið marga
til umhugsunar um mikilvægi hljómsins í ljóðinu. Þótt skáld hafi
mörg hver kosið að „afklæða“ ljóðið forminu eða slíta það úr viðjum
6 „Skáldskapurinn, baðverðir og vitleysa“ (2005:26).