Són - 01.01.2012, Qupperneq 79

Stuðlasetning í fimm bragliða vísuorðum 79
Tafla: Þróun stuðlunar í fimm bragliða línum í öðrum kveðskap en rímna-
háttum. Aldur kvæðanna er grófflokkaður eftir aldarfjórðungum. Fjórði dálk-
urinn í töflunni (1:3, 2:3) tilgreinir hve margar fimm bragliða frumlínur báru
báða stuðlana í fyrstu þremur bragliðum. Fimmti dálkurinn tilgreinir svo fjölda
frumlína sem hafa annan eða báða stuðla aftar en í þriðja braglið og samræm-
ast því ekki sértæku stuðlareglunni. Síðasti dálkurinn sýnir hlutfall braglína sem
brjóta í bága við sértæku regluna.
Graf: Dökki liturinn sýnir hlut braglína sem samrýmast ekki sértæku reglunni
en ljósi liturinn hlut hinna sem samrýmast henni.
Þegar þessar tölur eru skoðaðar er vert að hafa í huga að framboð af
fimm bragliða kveðskap er afar misgott á tímabilinu. Fram undir 1800
eru fimm bragliðahættir fáir og sjaldgæfir. Talningin nær yfir drjúgan
hluta þess sem varðveitt er. Einkum er úrvalið á síðari hluta 18. aldar
takmarkað. Þó að fulltrúar tímabilsins séu aðeins átta braglínur frá
Gunnari Pálssyni (1750), tvær frá Birni Halldórssyni (1775) og tvær
frá Jóni Þorlákssyni (1800) ber að hafa í huga að fleira fannst ekki frá
þessu tímabili þannig að þetta er ekki lítið úrtak, heldur lítil heild. Hér
ber að hafa í huga að kveðskapur 18. aldar er að stórum hluta aðeins
varðveittur í handritum. Því er góð von til þess að fylla megi upp í
þessar gloppur þegar eitthvað af því verður gefið út.