Són - 01.01.2012, Qupperneq 83

Stuðlasetning í fimm bragliða vísuorðum 83
b. Engin sárindi í brageyranu, hvorki í stuðlafalli þínu né vikhendu.
c. Í góðu lagi eftir því sem ég best fæ séð.
d. Annar eða báðir stuðlarnir eru í hákveðu í báðum vísunum. Það
er þar af leiðandi í góðu lagi.
e. Mér finnst þetta prýðilega stuðlað – hef ekki hugmynd um
reglurnar en þokkalega tamið brageyra – held ég.
f. Þær hljóma bara vel.
g. Mér finnst vera fallegur rytmi í þessu.
h. Ef eitthvað þykir að þessu finnst mér frekar að þurfi að breyta
bragfræðireglum fyrir stuðlafall og vikhendur.
i. Þetta særir mig ekki mikið – hef einmitt oft spáð í hvernig standi
á þessari reglu.
j. Ég kynntist stuðlafalli bara nýlega þegar ég las gamlan kveðskap.
Ég tók eftir því að stuðlarnir komu aldrei aftarlega í fyrstu línuna
og fór eftir því þegar ég prófaði að yrkja sjálfur.
k. Fyrsta lína vikhendu og stuðlafalls er svolítið eins og halaklippt
fyrsta lína braghendu, sem aftur er í raun eins og tvær fyrri línur
úrkasts runnar í eina. Vikhenda og stuðlafall hafa því tvo fyrri
stuðlana en sleppa þeim síðasta, sem hefur stöðu höfuðstafs í
úrkasti. Stuðlarnir tveir finnst mér verði að hvíla þar sem þeir
gera venjulega, t.d. í braghendu.
l. Lína sem er svona afturþung af stuðlum kallar kannski einhvern
veginn frekar á höfuðstaf í næstu línu en þegar stuðlarnir
dreifast jafnar á línuna. Manni finnst maður frekar snuðaður um
höfuðstaf svoleiðis.
m. Í venjulegri ferskeytlu koma ekki þrír bragliðir í röð án stuðla. Í
vikhendunni þarna er eins og byrjun fyrstu línunnar sé laus, ekki
bundin inn í heildina.
n. Hliðarspor stuðlafallsins truflaði mig ekkert, en það risu nokkur
hár við vikhenduna. Fannst hún... ja, kannski eilítið stirð. Veit
ekki af hverju – kannski á maður von á stuðlunum fyrr og þar
með finnist manni takturinn koma svolítið seint.
o. Kannski eyranu finnist fjórði og fimmti liðurinn of veikir þegar
síðasti stuðullinn er horfinn.
Sé þetta tekið saman kemur í ljós að tíu svarendur (a.–j.) hafa ekkert
við vísurnar að athuga. Þar af vitnar j. ágætlega um lærða stuðlun.
Í síðustu fimm tilsvörunum (k.–o.) koma fram afar áhugaverðar
skýringar og hugleiðingar. Hér reyna svarendur að finna einhverjar
skynsamlegar ástæður sem skýrt geti sértæku regluna.