Gerðir kirkjuþings - 1987, Qupperneq 56

53
(sbr. bókina Was ist Kirche? e. H. Kúng) . Annars vegar
eru þeir söfnuðir sem leggja áherslu á að fara út meðal
fólksins og vera þar ef svo má að orði komast. Hins vegar
eru "evangeliskir" söfnuðir sem leggja áherslu á hreint
trúboð og beita ýmsum ráðum til að fjölga i söfnuðinum.
Sérstök safnaðarstefna kom fram i Bandarikjunum á sama
tíma, kennd við hugtak ráðsmennskunnar (stewardshio) þar
sem markvisst er stefnt að því að virkja hvern einstakling
i starfi kirkjunnar. Sænski biskupinn Helge Brattgaard
aðhylltist þessa kirkjustefnu og veitti henni brautargengi
i sinu landi.
Til viðbótar við þetta örstutta yfirlit um stefnur og
strauma má nefna bandarisk viðhorf til
safnaðaruppbyggingar þar sem notast er við kenningar og
aðferðir til þess að byggja upp fyrirtæki. Þær aðferðir
eru mjög nýttar af "karismatisku" hreyfingunni sem leggur
áherslu á tungutal, kraftaverkalækningar og spádóma og á
upptök sin i Kaliforniu upp úr 1960. Hún hefur að
einhverju leyti haft áhrif hér á landi. Oft er sett
jafnaðarmerki á milli safnaðaruppbyggingar og fjölda nýrra
i söfnuðinum. Slikt er i algjörri andstæðu við hinn
bibliulega skilning á safnaðaruppbyggingu þar sem slík
uppbygging gæti allt eins - ef merking hugtaksins er sett
á oddinn - merkt fækkun i söfnuði þar sem um er að ræða
innri styrk safnaðarins.
Vestanhafs er að finna margar aðferðir við eflingu
safnaðarstarfs sem ekki verður nánar skýrt frá hér
(evangelical outreach, caring community o.fl.).
Engin stefna hefur verið mótuð i uppbyggingu
safnaðarstarfs hér á landi. Full þörf er þó á slikri
stefnu af ýmsum ástæðum. Mætti tina þar margar ástæður
til.
1. Starf prestsins krefst þess. Það hefur tekið verulegum
breýtingum á nokkrum áratugum án þess að þær hafi verið
skilgreindar sérstaklega eða starfsskilningurinn tekið
breytingum svo heitið geti. í mörgum tilvikum hafa þessar
breytingar valdið prestum verulegum erfiðleikum, má benda
á ræðu séra Birgis Ásgeirssonar á Prestastefnu 1986, þar
sem hann benti á þennan vanda. Á Norðurlöndumam hefur
verið talað um vaxandi fjölda sjálfsmorða meðal presta og
er það talið stafa af kreppu i starfsskilningi þeirra.
2. Þióðfélagið hefur tekið miklum breytingum á sama tima.
ítök kirkjunnar i þjóðlifinu hafa þar með breytt um svip.
Á hvern hátt er erfitt að segja en fullyrða má að þau hafi
minnkað. Svo mikið er vist að kirkjan getur ekki staðið
utan við breytingar i þjóðfélagsháttum, um það munu
flestir sammála. Með breyttum þjóðfélagsháttum hljóta að
koma breyttir starfshættir kirkjunnar.