Dagblaðið Vísir - DV - 18.11.2007, Qupperneq 24

24 FÖSTUDAGUR 16. NÓVEMBER 2007
Helgarblaö DV
Stelpurnar dáðu hann og strákarnir vildu vera hann. Önnur eins stjörnudýrkun hafði sjald-
an eða aldrei sést á íslandi og er óhætt að segja að fáir hafi komist á jafnháan frægðarstall og
BJÖRGVIN HALLDÓRSSON á sínum yngri árum. Björgvin Halldórsson var fyrsta íslenska popp-
stjarnan.Til merkis um það varð Björgvin fyrir því óhappi, árið 1969, að brjóta í sér aðra fram-
tönnina og varð það hans einkenni um nokkurt skeið. Fyrr en varði sáust æ fleiri með brotna
. tönn eftir sjálviljugar tilraunir til að líkjast goði sínu. Hann hefur lifað á
0+ list sinni í rúma fjóra áratugi. En það var poppsmellurinn Þó líði ár og
\ öld sem kom honum rækilega á kortið. Ekkert lát virðist vera á þess-
m v7' um v'nsældum. Björgvin fagnar fjörtíu ára starfsafmæli sínu nú í ár
‘ og af því tilefni voru Jólatónleikar hans auglýstir nú fyrir stuttu og
seldist upp á tónleikana á einni klukkustund. Vegna mikillar eftirspurnar
var tekin sú ákvörðun að haldnir yrðu tvennir aukatónleikar. Þetta er ekki í
HRt fyrsta skiptið sem færri komast að en vilja á tónleika Björgvins, það er enn mörg-
um í fersku minni þegar hann fyllti Háskólabíó í þrígang, ásamt Sinfóníuhljóm-
I sveit íslands og góðvinum þeirra, seint á síðasta ári.
Vinsæll í
y
m
Björgvin Halldórsson er
fæddur í hrútsmerk-
inu, 16. apríl árið 1951.
Hann ólst upp í Álfa-
skeiðinu Hafnarfirði. f
\ hrauninu hljóp hann
f um í bófaleik með
vinum sínum og syst-
kinum. „Hann var vin-
margur og vinsæll, enda félagslyndur
mjög," segir Helga systir hans en að-
eins eitt ár skilur þau að í aldri. Syst-
kinin voru mjög samrýmd sem böm
og miklir vinir. „Við deildum her-
bergi og lékum okkur mikið saman.
Á sunnudögum leiddumst við saman
í þrjúbíó og fórum svo heim og hlust-
uðum á útvarpsleikritið." Það var mik-
ið um tónlist í fjölskyldunni að sögn
Sigríðar Þorleifsdóttur, móður syst-
kinanna. Húsbóndinn á heimilinu,
Halldór Baldvinsson sjómaður, var
mikill músíkant og fyrirmynd barn-
anna. Sigríður segir Björgvin hafa ver-
ið afar sérstakan og að músíkin hafi
snemma komið fram í honum. Strax
sem barn fór músíkin beint í hendur
og fætur hans og dansaði hann allur
og dillaði sér.
Bo-Bo Hall
Af mörgu er að taka þegar litið er
yfir glæstan feril Björgvins Halldórs-
sonar. Tónlistarmaðurinn Bó, eins og
hann er oft kallaður, er orðinn nokk-
urs konar almenningseign. Flestir eiga
ljúfar minningar sem tengjast tónlist
hans á einn eða annan hátt. Eyjólf-
ur Kristjánsson tónlistarmaður hefur
mikið unnið með Björgvini í gegnum
tíðina og var með í för árið 1995 þeg-
ar Bó tók þátt í Eurovision fyrir íslands
hönd á frlandi. „Á leiðinni til London
frá Dublin að afstaðinni keppni sátum
við hlið við hlið í ilugvélinni ég og Bo
og fyrir ffaman okkur sat fararstjóri ís-
raelska liðsins og bar hann það stór-
kostlega nafn, Goldfinger og er það
hverju orði sannara. Á miðri leið stóð
Björgvin allt í einu upp og segir við
mig, „þetta er bara eitthvað sem ég
verð að gera, tækifærið er núna". Svo
vindur hann sér að Goldfinger heils-
ar honum og segir stundarhátt; „My
name is Bo - Bo Hall" og vitnaði þar
til James Bond. Ég átti bágt með að
hemja hláturinn þarna í flugvélinni,
en þetta lýsir Björgvini vel, hann er
bæði mikill húmoristi sem og góður
drengur," segir Eyfi.
Auk þess að vera mikill húmor-
isti eru allir hans samstarfsmenn
sem blaðamaður hafði samband við
sammála um hversu skipulagður og
vandvirkur hann er þegar kemur að
tónlistinni. Sigríður Beinteinsdótt-
ir söngkona er ein þeirra sem hefur
komið að mörgum verkefnum með Bó
í gegnum tíðina en þau unnu til dæmis
saman ÍHLH - flokknum. „Það eru all-
ar stundir skemmtilegar með Bjögga
enda ofboðslega gaman að vinna með
honum. Það er allt pottþétt sem hann
gerir og hann vinnur allt upp á hundr-
að," segir Sigga. Sumir benda þó á að
þessi kostur hans eigi það til að vera
galli þar sem hann vill oft gera allt
sjálfur. „Hann er þrælgallaður, eins og
gerist með mannfólkið. Hann er kost-
um prýddur en sumir gallarnir teljast
líka til fullkomnunaráráttu. Þetta er
ekki ósjálfráð árátta. Hann gerir bara
ekkert illa," segir náinn vinur.
Metnaðarfullur með stóra
drauma
Árið 1966 skemmti hljómsveitin
Hljómar eitt sinn á skólaballi í Flens-
borgarskóla. Rúnar Jútíusson, einn að-
alrokkari þjóðarinnar og einn af með-
limum hljómsveitarinnar, rak augun f
fallega húfu sem hann gimtist á kolli
eins nemandans sem skemmti sér út
í sal. í hléi hljómsveitarinnar hóaði
Rúnar í drenginn sem bar húfúna fal-
legu og bauð honum hundrað krónur
fyrir húfuna. Húfueigandinn var eng-
inn annar en Björgvin Halldórsson.
Björgvin tók tilboðinu, og gekk Rún-
ar með húfúna í nokkur ár á eftir. Voru
þetta fyrstu kynni þeirra félaga. „Þetta
var athyglisverður ungur maður með
mikinn metnað og stóra drauma.
Einn þeirra var að verða meðlimur
Hijóma," segir Rúnar Júlíusson. Tæp-
um tíu árum síðar varð sá draumur að
veruleika og gekk Björgvin til liðs við
hljómsveitina. „Maðurinn hefur ein-
faldlega afburðahæfileika sem söngv-
ari og tónlistarmaður," segir Rún-
ar. Samstarf Rúnars og Björgvins var
rétt að hefjast á þessum tíma því síð-