Dagblaðið Vísir - DV - 18.11.2007, Blaðsíða 34

34 FÖSTUDAGUR 16. NÓVEMBER 2007
Sport DV
f
Friðrik Ingi Rúnarsson er meðal
sigursælustu körfuknattleiksþjálfara
á íslandi. 22 ára gerðist hann þjálfari
Njarðvíkur sem var þá, einu sinni sem
oftar, eitt af bestu körfuknattleikslið-
um landsins. Njarðvík vann titilinn
strax á fyrsta ári hins unga þjálfara og
er hann yngsti þjálfari á íslandi til þess
að stjórna liði tÚ slíks árangurs. Síðar
hefur hann verið viðloðandi þjálfun
á íslandi og hampað tveimur Islands-
meistaratitíum auk fjölda bikarmeist-
aratitla með liðum sem hann hefur
þjálfað. Hann starfar nú sem fram-
kvæmdastjóri KKÍ og er aðstoðarþjálf-
ari landsliðsins.
„Það var nokkuð sérstakt hvern-
ig það kom til að ég áttí að taka við
Njarðvík. Það kom til okkar banda-
rískur þjálfari árið 1991 en hann hætti
fljótíega og ég heyrði eitthvað af því
að ég væri í umræðunni. Þá spilaði ég
með liðinu og var varafyrirliði en var
engu að síður boðið starfið. Það var
náttúrlega mikið á ungan mann lagt
að taka við liði sem var það sigursæl-
asta í hópíþrótt á íslandi. Þannig að ég
bað um nokkra daga til að hugsa þetta.
Þeir vildu að ég yrði einungis þjálfari
en spilaði ekki með liðinu líka. Ég var
unglingalandsliðsmaður og efnileg-
ur að mörgu leyti. Því var þetta erfið
ákvörðun.
Síðan kom ég til baka og sagðist
vera til í slaginn. Við það hentí ég í
rauninni ferlinum sem leikmaður. Ég
hafði áður verið yngri flokka þjálfari í
Njarðvík í mörg ár en fór svo að þjálfa
í efstu deild."
Virðing var borin fyrir hinum
unga þjálfara
Hvernig upplifun var að vera svona
ungur þjálfari hjá sterku liði? „Menn
geta afltaf sagt að þeir hafi ekki borið
virðingu fyrir mér. En mín upplifun
var að svo hafi verið. Ég tók þann
pól í hæðina að taka þetta föstum
tökum. Ég var svolítið kaldur. Hóf að
klæðast jakkafötum. Mörgum fannst
það svolítíð hallærislegt í upphafi og
spurðu sig hvaða slepjulega kvikindi
þetta væri. En ég veit hvaða mann ég
hef að geyma og er ekki slepjulegur
eða neitt annað. Á endanum vann
ég fólkið á mitt band. Ég ákvað frá
upphafi að vera ákveðinn auk þess
sem ég gerði þetta af heilindum.
Ég verð að segja að mér finnst al-
veg aðdáunarvert hvemig leikmenn
slógu þessa skjaldborg í kringum mig
og hjálpuðu mér mjög mikið. En auð-
vitað vonast maður til þess að mað-
ur hafi komið þannig fram að ég hafi
unnið fyrir virðingunni, en hvað sem
því líður var mjög sérstakt andrúms-
loft í þessu Njarðvíkurliði. Kannski er
það ein skýring á því hversu sigursælt
þetta lið hefur verið, þessi samheldni.
Ég get ekki annað sagt en að leikmenn
hafi tekið mér vel frá fyrstu mínútu.
Ég viðurkenni það að ég sá pínulít-
ið eftír því að hafa hætt sem leikmað-
ur, því maður veit aldrei hversu langt
maður hefði getað náð. Ég var ungl-
ingalandsliðsmaður og spilaði ágæt-
Iega mikið í meistaraflokki. Var orðinn
varafyrirliði en það eru svo mörg ef í
þessu og ég er ekkert ósáttur. Á mótí
hef ég líka kynnst mörgu góðu fólki í
þjálfuninni, fengið að ferðast um allt
og margt slíkt.

Friðrik Ingi Rúnarsson hefur lengi verið
viðloðandi körfubolta á íslandi. Hann hefur
unnið Qölda Islands- og bikarmeistaratitla
með félögum sem hann hefur þjálfað ogsá
fyrsti kom þegar hann var 22 ára þjálfari
Njarðvíkur. Hér fer hann yfir feril sinn sem
þjálfari í körfubolta. Segir sína skoðun á
fjölmiðlum, útlendingum í körfubolta
á íslandi og slagsmálaleik á
Smáþjóðaleikunum.
MEÐ LANDSLIÐINU Friðrik Ingi Rúnarsson var
aðstoðarþjálfari hjá Jóni Kr. Gíslasyni áður en
hann tók við landsliðinu sem aðalþjálfari.
’