Skírnir - 01.01.1986, Qupperneq 83

SIGURÐUR NORDAL
Auður og Ekla
í fornmenntum íslendinga
I ár, 14. september, var hundrað ára afmæli Sigurðar Nordals. Þess hefir að
sj álfsögðu verið minnzt með ýmsu móti; mestu máli varðar skipuleg heildarút-
gáfa á verkum hans, sem nú er hafin á vegum Almenna bókafélagsins, undir
umsjón Jóhannesar Nordals og mun koma út í áföngum næstu ár.
Af tilefni afmælisins hafa ritstjórar Skírnis fengið leyfi til að birta í ritinu
fyrirlestur, „Auður og Ekla í fornmenntum fslendinga“, sem Sigurður Nordal
flutti fyrir almenning í hátíðarsal Háskóla fslands 17. febrúar 1946. Fyrirlest-
urinn er prentaður hér í fyrsta sinn og eftir eiginhandarriti Sigurðar; hefir
Guðrún Nordal búið hann til prentunar fyrir Skírni. Óvíða í verkum hans mun
að finna jafn ástríðufulla framsetning og hér á þeim hugmyndum hans um
uppruna og gildi íslenzkrar ritmenningar, sem kalla má annan meginþráð
verka hans; hinn er heimspekileg íhugun. Nú í haust hafa þeir Þorsteinn
Gylfason og Gunnar Harðarson gefið út í ritröðinni íslenzk heimspeki heim-
spekilega fyrirlestra Sigurðar Nordals, Einlyndi og marglyndi, sem hann flutti
í Reykjavík veturinn 1918-19 og ekki hafa komið út áður.
Heildarútgáfan mun vissulega vekja athygli manna á hversu mikil að vöxt-
um og fjölbreytt verk Sigurðar eru. Hann er mestur ritgerðahöfundur í ís-
lenzkum bókmenntum, bæði í lengra og skemmra formi. Framar öllu er hann
mikill höfundur af því að verk hans eru sjálfstæður heimur þar sem ákveðin
lífssýn ræður ríkjum, heimur eins og mikil ljóðskáld eða sagnahöfundar reisa
sér. Út frá því sjónarmiði munu verk hans skoðuð æ meir á næstu árum þegar
almenningur fær kost á nýrri og auðveldari heildarsýn en áður yfir verk hans.
Skírnir mun væntanlega leggja sitt til þeirrar athugunar, eftir því sem verkin
koma út.
K.K.
I
Bókmenntir íslendinga á tímabilinu milli 1100 og 1400, og þó sér-
staklega á 13. öld, eru svo geysimiklar að vöxtum, ef allt er talið
og svo frábærar að gæðum, þegar bezt lætur, að vafasamt er,