Morgunblaðið - Sunnudagur - 12.07.2015, Blaðsíða 20

20 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 12.7. 2015
Ferðalög og flakk
Við upphaf göngunnar, í bænum Imlil, standa gestum margir kostir til boða.
Þ
etta var eitthvað annað en
áreitið á mannmörgum
mörkuðum Marrakesh-
borgar, í rétt rúmlega
klukkustustundar fjarlægð. Þar köll-
uðu ágengir sölumenn á okkur:
„Small store – Small price!“; Skinny
ladies – Skinny price!“, en þar sem
við fetuðum okkur áleiðis upp í
skarðið sem blasti við, hátt fyrir
framan okkur, hljóp á eftir okkur
lítill kiðlingur, vissulega líka ágeng-
ur, kumrandi og hnuðandi á okkur
leggina en að mati dætranna óskap-
legt krútt.
Eigandi ferðaþjónustunnar sem
ég hafði fundið á netinu og bauð
meðal annars upp á þessa áhuga-
verðu gönguferð um dalina við ræt-
ur Toubkal-fjallsins í Atlas-fjöllum
Marokkó, kvaðst heita Mohamed og
leysti afar greiðlega úr öllum spurn-
ingum sem vöknuðu við undirbúning
þessa hluta ferðarinnar til landsins.
Við vorum svo sótt í
bítið á ríadið okkar í
Marrakesh og eftir
rúmlega klukku-
stundar akstur suður
í háan fjallgarðinn
sem blasir við frá
borginni vorum við
komin til bæjarins
Imlil, lengst inn á
milli brattra hlíðanna. Þar starfa
nær allir við ferðaþjónustu, þyrp-
ingar skilta vísa á gistihús, matsölur
og göngustíga og þar biðu okkar
ungur leiðsögumaður, Mohamed að
nafni, fróður og vel talandi á ensku,
syfjulegur múlasni undir klyfjum og
matsveinn sem hann rak áfram og
nefnist einnig Mohamed. Og eftir að
hafa bætt hlífðarfatnaði og öðrum
nauðsynjum á múlasnann var geng-
ið af stað, á fótinn upp frá bænum,
upp í skarð þar austur af, gegnum
lundi með blómstrandi epla- og
kirsuberjatrjám.
Vorið er frábær tími til göngu um
Atlas-fjöll. Heimamenn segja að
mars og apríl, þegar gróðurinn er
að blómstra, sé líklega besti tíminn
til að upplifa þau í sínum fegursta
búningi; loftið sé ferskt, hitinn ekki
of hár – 17 til 25 stig þessa páska-
daga – og svo sé himinninn guð-
dómlega blár. Hægt er staðfesta
það. Atlas-fjöllin eru svo sannarlega
heimsóknar virði – og einnig fyrir
þá sem ekki stunda fjallgöngur.
Meistarakokkur og múlasni
Fyrsti áfanginn, upp í háskarð fyrri
dagsins, var strembnasti hluti leið-
arinnar. Gengið var upp hlykkjóttan
og oft nokkuð grýttan stíg í
skjannabjörtu sólskini, milli grósku-
legra einiberjatrjáa, úr 1.700 metra
hæð áleiðis upp í
skarðið í 2.470 metr-
um. Dæturnar sem
eru á unglingsaldri
höfðu ekki gengið
áður í svo þunnu
lofti og þótti það
óþægilegt, þar til
kynnin við litla káta
kiðlinginn sem slóst
í för með okkur fengu þær til að
gleyma sér og njóta ferðalagsins.
Mohamed matsveinn hafði tekið
fram úr okkur og eftir um tveggja
tíma göngu komum við að litlum
trjálundi við læk og þar var hann
búinn að breiða úr teppum og tek-
inn til við að saxa grænmeti í salat
og elda pasta og klassíska tajine í
lokuðum strýtulaga leirpotti yfir
gasloganum. Við fórum úr skónum,
teygðum úr okkur á teppunum og
Mohamed leiðsögumaður hellti
snarpheitu tei í lítil glös að dreypa
á; við dáðumst að hæðinni sem hann
beindi óslitinni bununni úr í glösin.
Í ljós kom að kokkurinn var mik-
ill meistari og dekrið var rétt að
hefjast. Hinn Mohamed dekraði við
okkur með því að svara öllum
spurningum greiðlega, um sögu,
náttúru sem trúarbrögð; þótt ungur
sé hafði hann gengið yfir 300 sinn-
um á tind Toubkal-fjalls.
Eftir að hafa legið á meltunni um
stund, og kiðlingurin búinn að
stinga af, var brölt upp í skarðið og
vissulega tók það nokkuð á fyrir þá
óvönu, ekki síst þar sem finna mátti
vel fyrir hæðinni. Við vorum bara
fjögur fjölskyldan með okkar fylgd-
armenn en ung kona í öðrum
gönguhópi átti erfitt með brattann
og tyllti sér á múlasnann með far-
angur þess hóps. Aðvífandi þýskir
ferðalangar, sem komu á móti okk-
ur, létu hana heyra það og býsn-
uðust yfir meðferðinni á skepnunni,
þrátt fyrir að heimamenn bæðu þau
að hafa lágt, þetta væri jú atvinna
þeirra og hlutverkið að koma fólki á
leiðarenda.
Og konan komst á múlasnanum
upp í skarðið og við líka. Þar var
tekið á móti okkur með einfaldri
sjoppu þar sem Fanta-flöskur
stungust út úr skafli og var svala-
drykkurinn vel þeginn meðan horft
ATLAS-FJÖLLIN ERU VINSÆLL ÁFANGASTAÐUR
Gengið um
dali Berba
SÍVAXANDI STRAUMUR FERÐAMANNA LIGGUR TIL ATLAS-FJALLA Í MAROKKÓ
ENDA ER HÆGT AÐ FARA ÞAR Í FJÖLBREYTILEGAR OG HEILLANDI GÖNGUFERÐIR,
JAFNT Á HÁA TINDA SEM UM FAGRA DALI BERBANNA.
Einar Falur Ingólfsson efi@mbl.is
* Heillandiómur afhefðum í þess-
um fátæklega en
gestrisna heimi.
Fegurðin er víða mikil í dölunum við rætur Toubkal-fjallsins. Um páskana stóðu epla- og kirsuberjatré í blóma og setti
óviðjafnanlegt blómskrúðið mikinn svip á hlíðar og dalbotna. Ofar í hlíðunum ber meira á djúpgrænum einiberjatrjám.
Mohamed matsveinn og vel hlaðinn múlasninn á leið upp
hlíðina í morgunþokunni, hjá húsum heimamanna.
Notalegur áningarstaður á hlöðnum stalli í útjaðri eins
þorpsins; ferðafélagar hvílast eftir hádegisverð.