Morgunblaðið - Sunnudagur - 12.07.2015, Blaðsíða 42

Viðtal
42 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 12.7. 2015
Verkefni 333 (e. Project 333) er hugarfóstur Courtney Car-
ver en þetta er tískuáskorun að hætti mínimalisma og felur í
sér í stuttu máli að klæðast 33 hlutum eða færri í þrjá mán-
uði. Hún hefur sjáf gert þetta í nokkur ár og hefur áskorunin
breiðst um netið en fólk póstar undir #project333.
Hvenær:
Áskorunin stendur þrjá mánuði en margir gera þetta að lífs-
stíl.
Hvað á að gera:
Veldu 33 hluti en þeirra á meðal eru föt, fylgihlutir, skartgripir,
yfirhafnir og skór.
Hvað er ekki talið með:
Giftingarhringur eða aðrir skartgripir sem hafa mikið tilfinn-
ingalegt gildi og þú ert alltaf með, nærföt, náttföt, heimakósý-
föt og íþróttaföt (bannað er að nota íþróttafötin í öðrum til-
gangi en til æfinga).
Hvernig:
Veldu þessa 33 hluti, settu afganginn af fataskápnum þínum í
kassa, lokaðu þeim með límbandi og láttu kassana þar sem þú
sérð þá ekki.
Hvað annað:
Hafðu í huga að þú ert að búa til fataskáp sem þarf að henta
lífi og leik næstu þrjá mánuði. Þetta er ekki gert til að þjást. Ef
fötin þín passa ekki eða eru í slæmu ástandi skiptu þeim þá út.
Þeir sem eru að gera þetta í fyrsta skipti:
Flokkaðu hluti þína fjórar hrúgur; í föt sem þú elskar, föt sem
þú vilt eiga án þess að vita af hverju, föt sem passa þér ekki
lengur eða eru ekki í þeim stíl sem þú vilt, (gefa), föt sem eru í
slæmu ástandi (henda). Gerðu síðan skrá yfir það sem þú átt.
Veldu hlutina sem þú ætlar að nota í Verkefni 333 úr hrúg-
unni af fötum sem þú elskar. Það getur verið gott að velja
eitthvað sérstakt sem þér finnst mjög flott og láta þann hlut
verða áberandi næstu mánuði. Þetta gæti verið kápa eða sól-
gleraugu.
Þegar þú byrjar að velja úr færri hlutum en áður, fer ekki
eins mikil orka í það sem þú klæðist. Þú kemst ef til vill að því
að það sé ánægjulegra að eiga einn vel gerðan hlut en tíu lé-
lega af sömu gerð, skrifar Courtney.
Þeir sem hafa gert þetta áður:
Þú ert búinn með fyrstu þrjá mánuðina og hafðir ánægju af því
að eiga minni fataskáp. Þú komst jafnvel að því að þú græddir
tíma á þessu og pláss og líka að þú hafir þróað stíl þinn áfram.
Gefðu hluti sem þú hefur ekki notað. Byggðu upp nýjan
fataskáp fyrir næstu þrjá mánuði. Taktu tillit til árstíðarinnar
sem framundan er. Merktu vel það sem ætlar ekki að fylgja
þér næstu þrjá mánuði, það gæti hentað vel á næsta ári.
Búðu til nýjan lista yfir fötin. Núna hefur þú reynslu af því.
Hverju ætlarðu að breyta? Talaðu við fólk sem er búið að
gera þetta sama, skrifar Courtney.
Hún bjó til nokkrar aukareglur sem hún segir að fólk megi
ráða hvort það fari eftir eða ekki.
Aukareglur:
Notaðu fyrstu vikuna á hverju tímabili í að klára að skrá fötin
og gefa. Veldu þrjá hluti til viðbótar og settu þá til hliðar í
skápnum. Þú getur skipt þeim út fyrir eitthvað annað í skápn-
um á næstu þremur mánuðum, sem þú losar þig síðan við. Þú
mátt skipta á fötum við aðra sem taka þátt í Verkefni 333.
Umfram allt:
Ekki fara í náttfötum út í búð og veldu föt sem passa saman og
síðast en ekki síst veldu föt sem passa og eru í góðu ástandi.
Ef þú fitnar eða grennist á þessum þremur mánuðum fáðu
þér þá ný föt eða breyttu gömlu ef þarf.
Courtney ítrekar að hún vilji að áskorunin færi fólki gleði.
Áskorunin er ætluð konum og karlmönnum á öllum aldri og
sem aðhyllast mismunandi lífsstíl. Sjálf er hún frá Salt Lake
City í Utah þar sem veðrið er margbreytilegt og segir því að
vel sé hægt að gera Verkefni 333 þar sem bæði er hlýtt og
kalt. Hún hvetur fólk til að búa til sína eigin útgáfu af áskor-
uninni ef það þarf. Hún segir að fólk eigi ekki eftir að taka eftir
því að þátttakandinn klæðist aðeins 33 hlutum á þessum tíma.
Samkvæmt reynslu hennar er líklegt að fólk taki eftir því að
eitthvað hafi breyst en það hafi frekar í för með sér jákvæða
athygli og hrós.
Nánar er hægt að lesa um þessa skemmtilegu áskorun á
theproject333.com.
Taktu fataskápinn í gegn
segir ekki hlaupið að því og þessi einnota hugsun sé of
ríkjandi í tískubransanum, ekki síst í kvenmannsfatnaði. Ætl-
ast sé til þess að konur klæðist nýjum og nýjum fötum á
meðan karlar komist frekar upp með að vera í sömu jakka-
fötunum aftur og aftur. Þórhildur segir að í staðinn fyrir að
kaupa tíu buxur úr H&M kaupi hún einar úr góðu efni, jafn-
vel fyrir sama pening, en ætlast til þess að þær endist betur.
Þórhildur segir að fyrir hennar eigin brúðkaup hafi þau
ekki langað til að hafa gjafalista eins og margir ráðlögðu
heldur báðu þau um pening. „Fólki fannst skrýtið að gefa
pening í brúðkaupsgjöf en það var það sem var best fyrir
okkur. Okkur vantaði ekkert og langaði ekki í glingur,“ segir
hún.
Magnea segir að þegar hún og maðurinn hennar giftu sig
hafi þau hreinlega ekki tilkynnt neinum það fyrr en daginn
eftir. Þau fóru til sýslumanns og svo út að borða á Eldsmiðj-
unni. „Þannig var engin gæsun, engin steggjun og engar
gjafir,“ segir hún.
Upplifið þið þetta sterkt hjá ykkur sem mótvægi við
ríkjandi neysluhyggju?
„Já, klárlega,“ segja þær einum rómi og benda á að hluti
af starfseminni í Facebook-hópnum sé að taka til í rafræna
lífinu, setja til dæmis „unlike“ á allar búðir.
Magnea segist ekkert ónæm fyrir auglýsingum frekar en
aðrir en þegar búið sé að minnka auglýsingamagnið á netinu
séu minni líkur á því að eitthvað verði keypt. Like-síðurnar
séu að reyna að fá fólk til að kaupa hluti.
Sömuleiðis hafi margir í hópnum fengið sér límmiða frá
Póstinum sem banni ruslpóst. Þær segja að það spari meira
en ferðir í endurvinnsluna. Það spari líka tímann sem eytt er
í að skoða þessa hluti og tímann sem eytt er í að fara í
verslunina vegna þess að eitthvað var auglýst á útsölu því
útkoman úr slíkum ferðum sé oftar en ekki að eitthvað ann-
að og meira sé keypt en útsöluvaran.
Þórhildur ferðast töluvert og segir að viðkvæðið sé svo oft
þegar heim er komið; var ekki gott að versla þarna? Hvað
keyptirðu? „Mér fannst ég meðvitað þurfa að breyta hugs-
uninni þegar ég ferðast. Ég verð ekkert að versla, það er
ekki það skemmtilegasta sem ég get gert við tíma minn.“
Þórhildur segist hafa upplifað „ljósaperumóment“ um dag-
inn þegar hún fór til útlanda. „Vanalega höfum við bara
ferðast með handfarangur og farið stutt og yfirleitt til sólar-
landa en í þetta skiptið vorum við með bílstól og stóra tösku
fyrir jakkaföt því við vorum á leið í brúðkaup. Það var löng
halarófuröð fyrir innritaða farangurinn og svo ein lítil bein
röð fyrir handfarangursfólkið. Það var eitthvert vesen og
stress á flestum sem voru í halarófuröðinni en handfarang-
ursröðin rann bara beint í geng. Þetta er eins og lífið,“ segir
hún og útskýrir að handfarangursröðin sé góð táknmynd fyr-
ir mínimalíska lífsstílinn. „Ég vil vera í þeirri röð.“
Hvað notarðu á einu ári?
Magnea segir að mannfólkið sé svo miklir safnarar í eðli
sínu. „Þú ert ekki að fara að fletta upp í glósunum frá í
menntaskóla. Ekki geyma heldur kennslubækur sem úreld-
ast,“ segir hún og bætir við að gott viðmið sé hvort maður
noti hlutinn á einu ári.
„Í desember langar mig oft að henda útilegudótinu mínu
en á sumrin er ég voða fegin að hafa ekki gert það. Jóladótið
mitt er núna einn kassi en þeir voru fjórir eða fimm. Við
göngum í gegnum flest á einu ári, förum í stórar veislur,
brúðkaup og jarðarfarir. Ef þú notar hlutinn ekki innan eins
árs, hvenær ertu þá að fara að nota hann?“
Magnea segist jafnframt eiga einn minningakassa, „hóp-
myndir úr grunnskóla og slíkt en það er bara einn kassi en
ekki hálf geymsla.“
Þær eru sammála um að fyrsta skrefið sé alltaf að losa sig
við draslið, henta ónýtum hlutum, gömlu kremunum úr bað-
herbergisskápnum og þar fram eftir götunum. Þannig sé
auðveldara að vita hvað sé til á heimilinu. „Ef ég veit ná-
kvæmlega hvað er í skúffunum hjá börnunum þá er auðveld-
ara að halda utan um það,“ segir hún en eins og foreldrar
vita eru óskilamunir í ótrúlegu magni í skólum og frístunda-
heimilum.
„Mínimalisminn byrjar í litlu hlutunum og svo allt í einu
eru húsgögnin farin,“ segir Magnea.
Þær vilja báðar virkja börnin í þessum lífsstíl. Þórhildur
segir að stundum sé verkefnið að ganga frá eitthvað sem
börnin ráði ekki við því dótið sé svo mikið. Foreldrarnir séu
kannski með eitthvert ákveðið skipuleg sem börnin átti sig
ekki endilega á. „Það er miklu auðveldara að ganga frá ef
dótið er ekki of mikið,“ segir hún.
Einn hlutur inn og annar fer út
„Börnin mín vita það að ef þau fá eitthvað nýtt þá þurfum
við að skoða hvað þau eigi,“ segir Magnea en þannig fari
einn hlutur út í Rauða krossinn þegar annar kemur inn.
„Dóttir mín sem er fjögurra ára skilur þetta fullkomlega,“
segir Magnea sem er fylgjandi því að útskýra þetta fyrir
börnunum í stað þess að láta hlutina hverfa. Hún keypti
dúkku handa dóttur sinni eitt sinn þegar hún kom heim frá
útlöndum en hún átti enga. Hrifningin var mikil og þá sagði
sú stutta; ,,þá þurfum við að finna eitthvað til að setja í
kassann“.
Magnea og Þórhildur segja mínimalískan lífsstíl snúast
meðal annars um að taka meðvitaðar ákvarðanir.