Skagfirðingabók - 01.01.1999, Blaðsíða 64
MINNINGAR FRÁ ÁRDÖGUM ÚTVARPS
FRÁSÖGN TRYGGVA GUÐLAUGSSONAR í LÓNKOTI
HJALTI PÁLSSON skráSi
Þegar ríkisútvarpið hóf starfsemi sína haustið 1930 olli það
talsverðum breytingum á heimilislífi fjölda fólks, einkanlega
til sveita, þar sem minna var um tilbreytni í mannlífinu. Flest-
ir tóku þessu fegins hendi og fylgdust af áhuga með því efni,
sem flutt var, en til voru þeir, sem gáfu lítið fyrir þess konar
nýjungar og hlustuðu aldrei á útvarp.
Fyrsta viðtækið, sem kom í mína heimasveit, Fellshrepp,
eignaðist Eiður Sigurjónsson hreppstjóri á Skálá. Eg hafði kom-
ið þangað og heyrt gripinn og séð, og varð mjög hrifinn. Eg bjó
þá á Yztahóli í Sléttuhlíð. Kona mín var löngum heilsulítil og
stundum hálfdauflegt. Mér kom því til hugar, að það gæti orð-
ið skemmtun og tilbreyting að fá útvarp, og ákvað ég þetta.
Var ætlunin, að þetta yrði komið í kring, þegar hæfust eigin-
legar útsendingar hins íslenzka ríkisútvarps.
Utsölumaður á viðtækjum á þessum slóðum var þá Páll Sig-
urðsson læknir í Hofsósi. Hjá honum pantaði ég tækið og fer
svo á tilsettum tíma ríðandi inn í Hofsós að sækja þetta. Ekki
man ég hvað það kostaði, en það var af gerðinni Telefunken.
Þetta var að kvöldi dags, sem ég fékk tækið, og var það í tveim-
ur pappakössum, hátalarinn sér, mjög stásslegur og ætlaður til
að hengja upp á vegg, en tækið sjálft í öðrum kassa. Þetta festi
ég á bak mér. Síðan þurfti að fá tvo rafgeyma, og reiddi ég þá
fyrir framan mig á hestinum. Var ég alla nóttina á leiðinni út í
Yztahól, því að þetta var vandmeðfarinn flutningur, og ég
62