Jökull - 01.12.1962, Blaðsíða 33

SIGURÐUR ÞÓRARI NSSON:
Vatnajökulsleiðangur 1962
The Vatnajökull Expedition June 1962
Tíundi vorleiðangurinn í óslitinni röð var
gerður út til Vatnajökuls vorið 1962. Verkefnið
var aðallega að kanna breytingar á Grímsvatna-
svæðinu og mæla ákomu á aðrennslissvæði
Grímsvatna og á vesturjöklinum. Einnig skyldi
járnmastrið austur af Grímsvatnakvosinni hækk-
að svo, að það þyldi a. m. k. ákomu eins vetrar,
ef ekki yrði af ferð til Grímsvatna haustið 1962.
Að venju var farið í könnunarflug inn yfir
Vatnajökul áður en leiðangurinn hófst. Agnar
Kofoed-Hansen, flugmálastjóri, var svo hjálp-
legur að fljúga með Sigurð Þórarinsson og
Magnús Jóhannsson í vél þeirri, sem Flugmála-
stjórnin hefur til umráða. Er [rað ekki í fyrsta
sinni, sem hann hjálpar félaginu á þennan
hátt, og kunnum við honum miklar þakkir
fyrir. Flogið var þ. 24 maí í björtu veðri. Fvrst
var könnuð leiðin inn í Jökulheima, og var
hún orðin bílfær að sjá. Veiðivötn voru að
nokkru ísi hulin og Þórisvatn algjörlega. Við
flugum síðan inn yfir Pálsfjall, og voru skál-
arnar austur af fjallinu óvenjulítið áberandi.
Síðan flugum við að járnmastrinu norðaustur
af fjallinu og fundum það eftir nokkra leit.
Þaðan var flogið yfir Grímsvötn, og fundum
við einnig mastrið þar. Voru bæði mynduð úr
lofti og má á þann Iiátt „lesa á þau“ með nokk-
urri nákvæmni. I Grímsvötnum var allt með
kyrrum kjörum. Norðan undir Svíahnúk eystri
sá á einum stað í auða vök. Sigin norður af
Svartabunka voru hálffyllt af snjó. Við flugum
síðan suður yfir Grænalón, sem var ísi þakið
og enga jaka á því að sjá. Flogið var vestur
með jökli og suður yfir Laka og Eldgjá til
Mýrdalsjökuls og yfir Kötlusvæðið, en þar var
engin missmíði að sjá.
Lagt var af stað í Vatnajökulsleiðangurinn
að morgni 31. maí, sem var uppstigningardag-
ur. Undirbúningur ferðarinnar hafði mætt mest
á bílanefndinni og Magnúsi Jóhannssyni.. Var
mikið að gera á verkstæði Gunnars Guðmunds-
sonar dagana fyrir brottförina. Magnús Eyjólfs-
son sá sem áður um smíði járna til lengingar
mastranna. Auk fararstjóranna, Magnúsar Jó-
hannssonar og Sigurðar Þórarinssonar, voru þátt-
takendur þessir:
Eggert Ásgeirsson
Grímur Sveinsson
Gylfi Garðarsson
Gunnar Guðmundsson
Halldór Ólafsson
Hanna Brynjólfsdóttir
Ingibjörg Sigurðardóttir
Magnús Eyjólfsson
Margrét Sigþórsdóttir
Sigrún Jónatansdóttir
Soffía Theodórsdóttir
Þórður Sigurðsson
Guðlaug Erlendsdóttir
Samanlagt fóru því 15 á jökulinn.
Farið var á 4 bílum inn í Jökulheima og
komið þangað kl. 1836 eí'tir 10 tíma ferð frá
Reykjavík, og mun það fljótasta ferðin, sem
farin hefur verið svo snemma vors, enda var
færð ágæt.
Þann 1. júní var farangur fluttur upp á jökul-
rönd. Tveir snjóbílar voru með í förinni, Gusi
Guðmundar Jónassonar og Kuggur, en bílstjór-
ar Gunnar og Þórður. Jökulröndin var mjög
slétt. Framan við hana, norðan Nýjafells, eru
nú komnar fram mjög snotrar plægðar urðir
(fluted moraines).
Lagt var af stað alfarið frá Jökulheimum kl.
2130. Súld var og logn neðst á jöklinum, lítið
skyggni, en birti er á leið nótt. Væri synd að
segja, að leiðin frá jökulrönd til Grímsvatna
hafi orðið sú stytzta mögulega milli tveggja
puukta, en á Svíahnúk vestri komumst við um
hádegi 2. júní, og var veður þá orðið bjart,
svo að sama dag var farið niður að járnmastr-
inu austan Grímsvatnalægðarinnar. Stóð það
472 crn upp úr snjó, en 858 cm, er það var sett
JÖKULL 31