Iðjuþjálfinn - 01.11.1993, Qupperneq 44

42
Síðastliðinn vetur var boðið upp á
ýmis námskeið en þátttaka fékkst
aðeins á bridds-námskeið og var það
haldið. Fleiri aðilar buðu upp á nám-
skeið af ýmsu tagi svo að vera má að
áhugasamir hafi dreifst. Fjöldi ein-
staklinga, félaga og klúbba hafa lið-
sinnt félagsstarfi aldraðra á undan-
förnum árum. Slík samvinna er mjög
æskileg og eykur fjölbreytni.
Fjöldi aldraðra og eftirlaunafólks mun
fjölga mjög í nánustu framtíð svo að
ljóst má vera að þörfin fyrir öldrunar-
starf verður enn brýnna. Viss vandi er
að ná til þeirra öldruðu sem hafa
einangrast og eru einmana en eru
heilbrigðir að öðru leyti. Talsvert
hefur áunnist en meira þarf til. Ovíst
er að frjáls félagasamtök valdi því að
sinna öllum þörfum en bæjaryfirvöld
geta lagt sitt að mörkum til að bæta
tómstundastarf aldraðra með því að
leggja til nægilega stórt húsnæði, eins
konar tómstundahús aldraðra þar sem
eldra fólk getur notið félagsskapar,
léttra veitinga, spilað á spil, borð-
tennis, keiluspil, leikfimi, dans, stund-
að handavinnu og föndur og því um
líkt. Þar gætu hinir ýmsu fundir farið
fram og aðrar skemmtanir.
Slíkt framlag bæjaryfirvalda ætti þó
að vera ólíkt kostnaðarminna en
beinn rekstur á öldrunarstarfi. Þörfin
eykst óðfluga. Það má líta svo á að
með því að halda uppi hæfilegu tóm-
stundastarfi og stytta þannig eldra
fólki stundir mætti óbeint fresta þörf-
inni fyrir raunverulegri og kostnaðar-
meiri félagsmálaþjónustu.