Iðjuþjálfinn - 01.06.1996, Qupperneq 44

42
frá unga aldri oft t.d. ekki mikilvægi þess að
geta gert sig skiljanleg. Þau hafa alist upp
við að vera öðrum háð um alla hluti og þetta
verður einskonar viðbótarfötlun við upp-
runalegt ástand.
Fagfólk, kennarar og þjálfarar á Blair
stofnuninni í Kaliforníu gerðu árið 1983
rannsókn á hreyfihömluðum börnum er þar
dvöldu. Þeir staðhæfðu að börn sem komast
um sjálf væri mun fúsari til að velja á milli í
náminu, gera kröfur og reyna að hafa áhrif,
heldur en þau sem ekki kæmust um. Þarna
var um að ræða börn með svipaða fötlun, en
ýmist var alvarleiki fötlunarinnar misjafn
eða þá aðgengi að hjálpartækjum. Fagmenn-
irnir ályktuðu sem svo að misræmið sem
þarna kom fram mætti m.a. rekja til þess að
mikið hreyfihömluð börn skorti oft mögu-
leika á því að æfa ákvarðanatöku.
í dag höfum við ýmsar aðferðir til að
sporna við þessari þróun. Þrátt fyrir að við
breytum sjaldnast grunnástandi fötlunar,
þá getum við oft haft áhrif á möguleika
skjólstæðinga okkar til að nýta til fullnustu
það sem í þeim býr. Fatlaða barnið þarf að
læra að það geti haft áhrif. Það þarf að þróa
með sér atorku og metnað. Það þarf að læra
að læra. Og þetta ferli þarf að byrja snemma,
því fyrr því betra. Ferlihjálpartæki fyrir ung
fötluð börn geta skipt miklu í þessu sam-
bandi, séu þau notuð á réttan hátt til að örva
börnin til dáða. Rofaleikföng, tölvur og ýmis
tæki til tjáskipta skipta einnig miklu.
Notkun ferlihjálpartækja með
ungum fötluðum börnum
Ferlihjálpartæki köllum við öll hjálpartæki
sem auðvelda fötluðum að fara um. Þau
skiptast í göngugrindur af ýmsum toga,
magabretti, hjól, hjólastóla og rafknúin tæki,
svo sem rafmagnshjólastóla. Við val á