Morgunblaðið - 03.09.2015, Síða 23

23
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 3. SEPTEMBER 2015
Hreingerningar Haustverkin eru margskonar og það er eins gott að það sjáist í gegnum gluggana á hinu háa Alþingi nú þegar styttist í að það komi saman á ný eftir sumarfrí.
Golli
Að mínu frumkvæði sem
formanns fjárlaganefndar,
var haldinn fundur í fjár-
laganefnd þann 24.ágúst s.l.
Á dagskrá var útgjaldaauki
ríkisins sem varðar þann
málaflokk sem snýr að ör-
orkulífeyri. Frá árinu 2000
hefur öryrkjum fjölgað um
tæp 80%. Útgjöld ríkisins
voru árið 2005 rúmir 11
milljarðar en eru nú tæpir
30 milljarðar. Það er hækk-
un um 165% á 10 árum. Fjöldi þeirra sem
þáðu örorkulífeyri árið 2005 var rúmir
13.000 einstaklingar en árið 2015 eru þeir
rúmlega 17.000 sem er fjölgun um 29%.
Forstjóri Tryggingastofnunar lagði fram
gögn úr gagnagrunni stofnunarinnar, sem
studd eru með áliti ríkisendurskoðunar til
Alþingis frá því í febrúar 2013 sem ber
heitið „EFTIRLIT TRYGGINGA-
STOFNUNAR MEÐ BÓTA-
GREIÐSLUM“.
Formaður stjórnar Tryggingastofn-
unar, Stefán Ólafsson prófessor, hefur
farið mikinn í fjölmiðlum í liðinni viku og
telur mig fara með staðlausa stafi. Ég hef
ekki viljað tjá mig um orð prófessorsins
og fara niður á sama plan og hann. Í
pistli sem hann birti á heimasíðu sinni og
ber heitið „Rangfærslur Vigdísar Hauks
um öryrkja“ eru hvorki meira né minna
en sex staðreyndavillur varðandi fjölda
öryrkja og samanburð við Norðurlöndin.
Prófessorinn fór síðan í viðtal á Bylgjuna
og þar opinberaði hann algjörlega van-
þekkingu sína á málaflokknum og ruglar
saman bótasvikum og uppgjöri í star-
greiðslukerfi lífeyristrygginga. Hann tel-
ur bótasvik vera alvarlegt mál „en þegar
menn eru að slá því fram að bótasvik
gætu verið hér um 4 milljarðar á ári, þá
eru það tölur sem eru ekki
ígrundaðar heldur yfirfærðar
frá Danmörku og séu í reynd
umdeildar tölur í Danmörku“. Hann telur
jafnframt að inní í þessari upphæð séu
líka rangar greiðslur á þann hátt að
„menn“ gætu fengið of mikið eða of mikið
lítið miðað við tekjur sem síðan sé leið-
rétt þegar skatturinn kemur í ágúst á
hverju ári, og síðan segir prófessorinn að
„þessi frávik frá skattinum eru ekki bóta-
svik“. Í árlegum endurreikningi og upp-
gjöri í staðgreiðslukerfi lífeyristrygginga
er ekki litið svo á að um bótasvik sé um
að ræða. Árlegur endurreikningur og
uppgjör í staðgreiðslukerfi lífeyristrygg-
inga er eðlilegur þáttur þess og hefur
ekkert með bótasvik eða starfsemi eftir-
litseiningar Tryggingastofnunar að gera.
Þar er einungis verið að gera upp árið og
tryggja að allir fái þann lífeyri sem þeir
eiga rétt á lögum samkvæmt. Algerlega
sambærilegt við árlega álagningu skatta.
Afar alvarlegt er að gera hér ekki grein-
armun á. Í raun er það eins og að full-
yrða að allir sem fá einhverja leiðréttingu
við álagningu skatta séu til meðferðar
vegna hugsanlegra skattsvika. Ég er því
afar hugsi yfir framgöngu formanns
stjórnar Tryggingastofnunar, Stefáns
Ólafssonar, í þessu máli.
Eftir Vigdísi
Hauksdóttir » Í raun er það
eins og að full-
yrða að allir sem fá
einhverja leiðrétt-
ingu við álagningu
skatta séu til með-
ferðar vegna hugs-
anlegra skattsvika.
Vigdís
Hauksdóttir
Höfundur er alþingismaður.
Prófessorinn Stefán
og sannleikurinn
Píratarnir eru Veðurstofan í
flokkaflórunni og pólitíkinni á
furðuflugi í vinsældum. Þar safn-
ast óánægðir kjósendur saman til
að gá til veðurs í pólitíkinni. En
mikil mistök yrðu það hjá Píröt-
unum að ætla að fara að hnoða
saman stefnu í öllum stórum mál-
um, þar með yrðu þeir venjulegur
„hallærislegur,“ stjórnmálaflokk-
ur. Þá fara þeir að berjast inn-
byrðis og takast á um punkta og
kommur. Það sem flestum finnst
langsnjallast hjá þeim er að vera eins og Veð-
urstofan eða maðurinn á götunni, tala bara um
veðrið og atburði líðandi stundar eins og Jón og
Gunna gera upp á hvern einasta dag. Píratarnir
eiga orðið fylgi þriðja hvers manns í landinu
samkvæmt skoðanakönnunum án þess að nokk-
ur viti hverjir þeir eru eða hvert þeir eru að fara,
galopnir í báða enda í hverju máli. Og oft minna
þeir mann á okkar mesta stjórnmálamann,
Ragnar Reykás. Þeir geta nefnilega á einu auga-
bragði skipt um skoðun og skammað sjálfa sig
fyrir vitleysuna – sem er svo einlægt og yndis-
legt. Það væri alls ekki víst að Björt framtíð
væri nú að deyja drottni sínum ef þeir, sem
„Litla-Samfylkingin,“ hefðu sleppt því að taka
upp stefnu sem þeir reyndar ljósrituðu úr
stefnuskrá Stóru-Samfylkingarinnar. Formanni
þeirra, Guðmundi Steingrímssyni, fórst vel úr
hendi þegar hann og flokkurinn hans áttu bara
þetta eina stefnuatriði sem er svo göfugt og hitt-
ir beint í hjartað, ,,bjarta framtíð, vinur“.
Skírnarkveðjan, afmæliskveðjan, fermingar-
kveðjan, brúðkaupskveðjan, hvar sem eitthvað
skemmtilegt var að gerast kom nafn flokksins
með góðri kveðju, „Bjarta framtíð“. Sorglegt er
það svo hjá Besta flokknum, sem ruglaði
Reykjavík, hann er líka í dauðateygjunum í
Bjartri framtíð með þetta einstaka nafn.
„Stefna er víst pólitíkinni til bölvunar.“ Hugs-
ið ykkur, Framsóknarflokkurinn og Sjálfstæðis-
flokkurinn hafa setið í fast að eitt
hundrað árum með einhverju „þver-
móðsku“-fólki að rífast um aukaatriði
í pólitík, einhverja stefnuskrá og svo
er rifist um hvert smáatriði, að vísu
eru þetta einu flokkarnir sem eiga
sér grasrót og bakland. Vinstri flokkarnir eru
sundraðir og margendurreistir frá dauðum, allt
út af stefnunni, og svo eru þeir í villikattaham
þegar þeir komast í ríkisstjórn, því þá koma
þeim kosningaloforðin í koll, og hlaupa út um víð-
an völl. „Aldrei í stríð, aldrei sótt um aðild að
ESB,“ eins og við munum. Og nú vilja Píratar að
næsta kjörtímabil verði notað til að semja sig inn
í ESB, sem engum dettur eiginlega í hug vegna
óvissunnar þar og vandræða, og er reyndar ekki
á dagskrá í Brussel. Sannarlega taldi ég víst að
Píratarnir vildu áfram vera flokkur sem ætti sér
enga stefnu og væru svona eins og andatrúin,
frjálsir og dularfullir eða eins og segir í hinni
helgu bók, „svar þitt skal vera „já, já og nei, nei,“
þótt þeir segist að vísu vera trúlausir. Píratarnir
segja svo hiklaust að það sé skemmtilegra að
vera í tjörunni en á Alþingi, svona tal nær eyrum
almennings og þykir flott. Og þegar flokkshest-
arnir í hefðbundnum stjórnmálaflokkum með
þvælda stefnuskrá fara í fýlu er svo auðvelt í
gleði sinni eða reiði að segjast vera Pírati og ætla
að kjósa þá. Því vilja margir bara hafa Píratana
eins og þeir eru. Nú hefur enginn horn í síðu
þeirra og þeir reka svona hvíldarheimili fyrir þá
sem eru á milli vita í pólitíkinni. Í dag eru þeir
öðruvísi flokkur, stefnulausir mælast hátt, hvað
svo?
Eftir Guðna
Ágústsson »Nú hefur enginn
horn í síðu þeirra
og þeir reka svona
hvíldarheimili fyrir
þá sem eru á milli vita
í pólitíkinni.
Guðni
Ágústsson
Höfundur er fv. alþingismaður.
Píratarnir eru
Veðurstofan