Morgunblaðið - 03.09.2015, Síða 38

38 MENNING
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 3. SEPTEMBER 2015
Silja Björk Huldudóttir
silja@mbl.is
„Þetta er bara brot af uppáhalds-
aríum mínum, en þær eru allar mjög
fínar og skemmtilegar,“ segir Krist-
inn Sigmundsson sem syngur nokkr-
ar af uppáhaldsaríum sínum á upp-
hafstónleikum Sinfóníuhljómsveitar
Íslands starfsárið 2015-16 undir
stjórn Rico Saccani í kvöld kl. 19.30
og annað kvöld kl. 20, en með honum
syngur Óperukórinn í Reykjavík.
Seinni tónleikanir verða í beinni út-
sendingu á RÚV, bæði í Sjónvarpinu
og á Rás 1 og síðan aðgengilegir í
Sarpinum í tvær vikur.
Á tónleikunum mun Kristinn
bregða sér í hlutverk Don Basilíós í
Rakaranum frá Sevilla eftir Gioacch-
ino Rossini, syngja „La calunnia“;
Bartolós og Fígarós í Brúðkaupi
Fígarós eftir Wolfgang Amadeus
Mozart og „La vendetta“ sem Bar-
toló og „Non più andrai“ sem Fígaró,
og loks hlutverk Bankós úr Macbeth
og Sakaríasar í Nabucco eftir Giu-
seppe Verdi og syngja „Come del
ciel precipita“ sem Bankó og „Spe-
rate, o figli!“, „Vieni, o levita!“ og
„Oh, chi piange?“ sem Sakaría.
Mín sérgrein eru skúrkar
og vitleysingar
Aðspurður segist Kristinn þekkja
aríur tónleikanna mjög vel og hafa
sungið þær allar í óperuuppfærslum
nema aríu Fígarós. „Þá aríu hef ég
aðeins sungið með hljómsveit á tón-
leikum,“ segir Kristinn. Spurður
nánar um óperuna Nabucco, sem
hann syngur þrjár aríur úr, bendir
Kristinn á að sú ópera hafi aldrei
verið flutt hérlendis, sem helgist af
því hversu erfitt sé að manna hana.
„Hún gerir miklar kröfur til söngv-
ara og sópranhlutverkið í henni er
svakalega erfitt. Það er erfitt að
finna sópran sem syngur það þannig
að maður fái gæsahúð. Verkið fjallar
um átök Babýlóníumanna og gyð-
inga í fornöld. Sakaría er æðstiprest-
ur og leiðtogi gyðinga, en Nabucco
er leiðtogi Babýlóníumanna og mikill
skúrkur sem síðan sturlast og tekur
loks gyðingatrú í lokin,“ segir Krist-
inn og bendir kíminn á að það sé
þekkt fyrirbæri að einhver aðal-
persónan í óperum sturlist.
Kristinn hefur í fyrri viðtölum við
Morgunblaðið haft á orði að sér þyki
spennandi að takast á við hlutverk
drullusokka og illmenna. Inntur eftir
því hvort mikið sé um slíka karakt-
era á efnisskrá kvöldsins svarar
Kristinn því neitandi. „Það eru tveir
vitleysingar á prógramminu, þeir
Basilíó og Bartoló. Hins vegar er
Fígaró klár og ráðagóður strákur.
Bankó er enginn skúrkur, en hann er
ekki gæfusamur í verkinu. Arían,
sem ég syng, gerist augnabliki áður
en hann er drepinn. Mín sérgrein
eru hins vegar skúrkar og vitleys-
ingar í bland við presta og pabba.“
Spurður hvort honum finnist mik-
ill munur á því að syngja hlutverk á
óperusviðinu í búningi með öllu til-
heyrandi eða í sparifötunum einum
með hljómsveit og engri sviðsmynd
svarar Kristinn því neitandi. „Bún-
ingar og smink hafa aldrei skipt mig
miklu máli við að komast í karakter.
Á sviðinu hætti ég strax að taka eftir
búningnum og sminkið sér maður
aldrei. Aðalmunurinn er sá að á svið-
inu er svo margt sem minnir mann á
hvað gerist næst, því sviðshreyf-
ingar styðja við minnið.“
Sem fyrr segir er stjórnandi tón-
leikanna Rico Saccani, en þeir Krist-
inn hafa aldrei unnið saman áður.
„Við hittumst í fyrsta sinn fyrir
framan hljómsveitina á mánudags-
morgun. Síðan er þetta bara búið að
vera samfelld sæla. Hann er alveg
hreint ótrúlegur. Hann þekkir þetta
út í hörgul og syngur með mér.
Hann kann alla textana, meira að
segja erfiða tungubrjótinn í „La ven-
detta“ sem ég hef þurft að liggja yfir,
syngur hann eins og ekkert sé. Ég
hef aldrei upplifað það áður. Hann
kann þetta allt og það skiptir öllu
máli, því maður finnur að maður er í
öruggum höndum hjá honum.
Hljómsveitin er frábær. Þannig að
þetta verður mjög gaman. Þetta
verður eins og jólin.“
Rennur blóðið til skyldunnar
Þar sem bein útsending verður frá
seinni tónleikunum liggur beint við
að spyrja Kristinn hvort það valdi
auknum taugatitringi. „Ég viður-
kenni það alveg að í fyrsta skiptið
sem ég þurfti að syngja í beinni var
ég óskaplega stressaður, en það er
mjög langt síðan eða 1986 þegar Ís-
lenska óperan setti upp Il trovatore í
Gamla bíói,“ segir Kristinn og tekur
fram að í dag finnist sér ekkert mál
að syngja í beinni. Skemmst er að
minnast þess þegar Kristinn söng
hlutverk Ochs baróns í Rósaridd-
aranum eftir Richard Strauss í Met-
ropolitan-óperunni á sýningu sem
sýnd var í beinni útsendingu í um 50
löndum 2010.
Kristinn mun syngja hlutverk
Basilíós í Rakaranum í Sevilla í upp-
færslu Íslensku óperunnar sem
frumsýnd verður 17. október nk.
Spurður hvað annað sé á döfinni hjá
honum segist Kristinn vera á leið til
Hamborgar í lok september þar sem
hann mun syngja hlutverk yfirdóm-
ara rannsóknarréttarins í Don
Carlo. „ Eftir áramót syng ég aftur í
Hamborg í William Tell eftir Rossini
og í vor verð ég á mánaðarlöngu tón-
leikaferðalagi með Sinfóníuhljóm-
sveitinni í Dallas um bæði Bandarík-
in og Evrópu með 1. þáttinn úr
Valkyrjunni eftir Richard Wagner.
Samhliða þessum verkefnum verð ég
að kenna söng við Listaháskóla Ís-
lands þar sem ég er í hálfri gisti-
prófessorsstöðu. Mér finnst mjög
gaman að kenna auk þess sem mér
rennur blóðið til skyldunnar. Nú er
ég búinn að vera í þessum bransa í á
fjórða áratug og hef lært margt á
þessari löngu leið sem mér finnst að
mér beri skylda til að miðla áfram og
hjálpa þeim sem eru að byrja í fag-
inu. Svo hef ég alveg óskaplega gam-
an af þessu. Það er svo gefandi þegar
maður sér framfarir hjá nem-
endum,“ segir Kristinn að lokum.
„Þetta verður eins og jólin“
 Kristinn Sig-
mundsson syngur
uppáhaldsaríur
Morgunblaðið/Golli
Í toppformi Kristinn Sigmundsson hrósar í hástert Rico Saccani hljómsveitarstjóra, Sinfóníuhljómsveit Íslands og Óperukórnum í Reykjavík.
Silja Björk Huldudóttir
silja@mbl.is
„Náttúran er falleg, en hún er líka
hrikaleg,“ segir Arngunnur Ýr, sem í
dag opnar sýningu sem nefnist Vitni/
Witness á fyrstu hæð Hörpu kl. 17.
Samhliða sýningunni kemur út sam-
nefnd bók með myndum eftir Arn-
gunni Ýri og texta eftir Elísabetu
Kristínu Jökulsdóttur, en um hönnun
sá Brynja Baldursdóttir. Við opn-
unina í dag mun Elísabet Kristín lesa
upp úr bókinni auk þess sem félagar
úr Sinfóníuhljómsveit Íslands leika
tónlist. Sýningin stendur til 16. sept-
ember.
Á sýningunni getur að líta tíu nýjar
olíumyndir sem Arngunnur Ýr mál-
aði á árunum 2013 til 2015. „Hvernig
sem ég reyni tekst mér ekki að mála
nema sex til átta ný verk á ári. Ég er
svo lengi með þær í vinnslu sem helg-
ast annars vegar af því hversu stórar
þær eru og hins vegar af því í hversu
mörgum lögum þær eru,“ segir Arn-
gunnur Ýr, en myndirnar á sýning-
unni eru um það bil 122 cm x 160 cm
að stærð.
„Ég vinn myndirnar allar á birki-
panel en ekki striga. Ástæðan er sú
að ég vinn myndirnar svo mikið að
striginn yrði alltof slakur í því ferli. Í
raun má segja að myndirnar mínar
séu mjög jarðfræðilegar,“ segir Arn-
gunnur Ýr og bendir á að hún starfi
sem leiðsögumaður á sumrin. „Ég hef
mikinn áhuga á jarðfræði og er mikið
úti í náttúrunni og uppi á fjöllum að
útskýra fyrir fólki hvernig landið
verður til. Í jarðfræðinni er ákveðin
uppbygging og ákveðin eyðing og það
er alltaf að koma meira og betur fram
í verkum mínum. Með þessari upp-
byggingu skapast oft ákveðin spenna
í myndunum,“ segir Arngunnur Ýr
og tekur fram að markmið hennar sé
ekki að skapa fallegar myndir heldur
heildstæðar, sem endurspegli raun-
veruleikann þar sem á skiptast skin
og skúrir.
„Ég vil að reynslan komi fram í
myndunum, því við erum mótuð af
reynslu okkar,“ segir Arngunnur Ýr
og bendir á að ein mynda hennar vitni
með titli sínum í Óbærilegan léttleika
tilverunnar, bók Milans Kundera.
„Við þurfum hvort tveggja, þetta
þunga og þetta létta. Í verkum mín-
um varpa ég fram alls kyns spurn-
Olíumyndir í
mörgum lögum
 Vitni/Witness opnuð í Hörpu
samhliða því að koma út sem bók
NÁNARI UPPLÝSINGAR GEFUR:
Katrín Theódórsdóttir
Sími: 569 1105 kata@mbl.is
PÖNTUN AUGLÝSINGA:
til kl. 16 mánudaginn 7. september
11. september gefurMorgunblaðið
út sérblaðið
VEISLUSALIR
Efnistök blaðsins verða veislusalir,
veitingar, borðbúnaður og
blómaskreytingar, fyrir öll
tilefni og tækifæri.