Morgunblaðið - 17.09.2015, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 17. SEPTEMBER 2015
Hægt er að lýsa skoðun á ritstjórnargreinum Morgunblaðsins á http://www.mbl.is/mogginn/leidarar/
Ísíðustu vikuvar JeremyCorbyn kos-
inn leiðtogi breska
Verkamanna-
flokksins með
meiri yfirburðum
en bjartsýnustu
stuðningsmenn hans höfðu
leyft sér að gæla við. Corbyn
flokksleiðtogi liggur mjög
langt til vinstri í Verka-
mannaflokknum og flokkurinn
er sjálfur vinstra megin við
miðju stjórnmálanna, eins og
alkunna er.
Corbyn hefur setið í rúma
þrjá áratugi á þingi (Stjórn-
artíð Thatcher hafði staðið í 4
ár af 11 er hann settist á þing)
Michael Foot var á síðustu
metrum sinnar formannstíðar í
Verkamannaflokknum er Cor-
byn kom á þing. Í þeim kosn-
ingum hafði Járnfrúin sveiflað
handtösku sinni óþyrmilega.
Foot staulaðist laskaður úr
embætti. En við kjör Corbyns
hugsa menn til Foots. Hann
hefði verið kallaður „harð-
línukommi“ hér á landi. Slíkri
línu hefur Corbyn fylgt allan
sinn feril í Verkamannaflokkn-
um. Aðeins þröngur hópur í
þinginu þekkti til hans og hvað
frægastur er hann fyrir það að
hafa verið fyrrverandi flokks-
leiðtogum óþjáll í taumi.
Verkamannaflokkurinn var
lamaður eftir afhroðið sem
hann beið undir forystu Foot.
Neil Kinnock fékk það verkefni
að færa flokkinn nær miðjunni
svo hann ætti einhverja mögu-
leika á meirihluta. Hann fékk
tvö tækifæri til að sanna sig.
Kinnock tapaði fyrir frú
Thatcher í kosningunum 1987.
Lengi þóttu horfurnar væn-
legar fyrir Kinnock í næstu
kosningum þar á eftir en hann
tapaði óvænt fyrir Íhaldsflokki
John Major.
Ekki löngu síðar höfðu þeir
Tony Blair og Gordon Brown
hafist til valda í flokknum.
Blair færði hann snarlega enn
nær miðjunni en Kinnock hafði
gert og fór raunar yfir hana
með flokkinn á sumum sviðum.
„Nýi Verkamannaflokkur“
Blairs var svo sannarlega orð-
inn kosningavænn og í þing-
sætum talið varð hann sig-
ursælasti leiðtogi í sögu
flokksins. Eftirmennirnir,
Gordon Brown og Ed Miliband,
höfðu aðra stríðsgæfu en Blair
og náðu hvorugur að merja sig-
ur. Jeremy Corbyn þótti ekki
eftirsjá í þeim Blair og Brown,
en Miliband var honum fremur
að skapi. Varla hefur þó Cor-
byn haft nokkra minnstu von
um að sinn leiðtogatími mundi
nokkru sinni koma.
Íhaldsmenn geta ekki leynt
gleði sinni yfir úrslitum leið-
togakjörsins. Fullyrt er að
flokksbundnir íhaldsmenn hafi
látið skrá sig í
hrönnum í Verka-
mannaflokkinn,
borgað 3 pund í
félagsgjöld til að
tryggja að Corbyn
næði kjöri.
Yfirburðir hans
voru þó svo miklir að fráleitt er
að atkvæði úr óvæntri átt hafi
ráðið niðurstöðunni.
Mjög var um það rætt að
næði Corbyn kjöri yrði fljót-
lega blásið til hallarbyltingar
gegn honum. Stuðningur hans
meðal almennra félaga og
verkalýðsforystu flokksins,
sem hefur mikið atkvæðalegt
forskot á aðra, er mikill, en í öf-
ugu hlutfalli við stöðuna í þing-
flokknum. Þar er leiðtoginn
beinlínis einangraður. En orð-
rómur, um að „Brútus og bræð-
ur hans“ í þingflokknum séu
teknir að brýna kuta sína, hef-
ur þagnað. Hið ótvíræða umboð
sem Corbyn fékk í leiðtoga-
kjörinu gerir snemmbæra bylt-
ingu nær óhugsandi. Hann þarf
að hafa sýnt sig vanæfan og
óvinsælan leiðtoga áður en slík
atlaga er gerð. Tapi hann t.d. í
kosningum í heimastjórnarhér-
uðum, sveitarstjórnarkosn-
ingum og fari illa út úr skoð-
anakönnunum verður honum
ekki lengi vært.
Íhaldsmenn láta eins og þeir
séu vinningshafar í lottói, sem
eftir á þó að draga í.
Engu er líkara en þeir séu
þegar farnir að fagna kosn-
ingasigri árið 2020. En þeir eru
til sem benda á ósopið kál í aus-
unni. Vera megi að annað and-
rúmsloft sé í Bretlandi nú en
oftast áður. Vísa megi á önnur
lönd til varúðar.
Obama hafi vafalítið verið
einn allra vinstrisinnaðasti öld-
ungadeildarþingmaðurinn þeg-
ar hann náði kjöri sem forseti
Bandaríkjanna. Óþekktur
þingmaður, Bernie Sanders,
sem er enn lengra til vinstri en
Obama var, er kominn með
meiri stuðning í Demókrata-
flokknum en Hillary, sem var
óhugsandi. Og svo eru það
óvæntustu kosningaúrslit í
sögu Bretlands: Sjálfur Win-
ston Churchill, sigurvegari
Seinna stríðs, margvalinn
mesti Breti allra tíma, steinlá
fyrir hinum óburðuga Clement
Attlee. Á fótboltamáli er stað-
an þeirra á milli Attlee 2 og
Churchill 1.
Það horfir vissulega ekki vel
fyrir þá sem vilja að Corbyn
verði næsti forsætisráðherra
Breta enda stefna hans og boð-
uð úrræði margreynd með en-
demis árangri.
En í stjórnmálum kemur fyr-
ir að illa grunduð hrifning, sem
kemur skáhallt á skynsemina,
ráði meiru um úrslit en köld
rökhyggja er fyrirfram fær um
að skynja.
Hvað er að gerast
í breskum stjórn-
málum er spurt og
svörin eru bland
í risapoka}
Ný staða og gömul
Þ
að var auðvelt að hrífast með fót-
boltaáhugamönnum sem hoppuðu
nánast hæð sína þegar íslenska
karlalandsliðið náði þeim áfanga
að komast á Evrópumótið í knatt-
spyrnu. Ég telst reyndar ekki í hópi hörðustu
aðdáenda liðsins en fannst þó mikið til koma
enda í fyrsta skipti sem svo stórum áfanga er
náð í sögu liðsins. Ætli starfsmannastjórar
landsins séu þegar komnir með margar beiðn-
ir um sumarfrí á tímabilinu 10. júní til 10. júlí á
næsta ári? En þá daga fer Evrópukeppnin
fram í Frakklandi. Miðað við stemninguna í
þjóðfélaginu bendir allt til þess að stór hluti
þjóðarinnar verði erlendis næsta sumar.
Flugfélögin eru kannski þegar byrjuð að
skipuleggja viðbótarflugferðir til að koma á
loftbrú yfir til meginlandsins.
Landsliðsþjálfarinn Lars Lagerbäck er orðinn stór-
stjarna og jafnvel voru sumir svo æstir í kjölfar sigursins
að þeir vildu koma honum á Bessastaði. Hann er hinn
vinalegasti í viðtölum á sjónvarpsskjánum og býr greini-
lega yfir forystuhæfileikum til að fá hvern landsliðsmann
til að leggja sitt af mörkum til að liðið skili sínu með ein-
stökum árangri. Löglærðir hafa fundið það út að Lars
Lagerbäck getur orðið forseti Íslands að því gefnu að
hann öðlist íslenskan ríkisborgararétt. En líklega vilja
fleiri að hann haldi áfram að þjálfa landsliðið, í það
minnsta fram yfir keppnina í Frakklandi.
Áhugi minn á landsliðinu varð reyndar enn meiri þegar
ég las að sigurinn gæti mögulega haft áhrif á
hagvöxt landsins. Haft var eftir hagfræðingi að
aukin bjartsýni og þjóðarstolt gæti haft jákvæð
áhrif á efnahagslíf þjóða. Þó erfitt sé að mæla
bjartsýni þá hefur það sýnt sig að væntingar
hafa áhrif á hegðun fólks. Þegar heil þjóð fyllist
bjartsýni og finnst sem allir vegir séu færir eft-
ir slíkan árangur hlýtur það að hafa áhrif á
næstu misserum.
Spáð er 4,2% hagvexti á þessu ári. Þessi nýtil-
komna staðreynd að Ísland verður meðal 24
þátttökuþjóða á Evrópumótinu gæti mögulega
ýtt enn frekar undir vöxtinn. Eigum við þá ekki
bara að blása í lúðra, panta flug til Frakklands
og leiguíbúð á Airbnb? Kannski verðum við öll í
Frakklandi að fylgjast með mótinu í knatt-
spyrnu.
En bíðum nú aðeins við. Erum við kannski að
hlaupa fram úr okkur sjálfum í gleðivímunni því hverjir
ætla að taka á móti öllum ferðamönnunum næsta sumar?
Búist er við að fjöldi ferðamanna nái 1,2 milljónum á þessu
ári og allt stefnir í að þeir verði enn fleiri á næsta ári. Það
hefur sýnt sig að við erum ekki enn búin að ná tökum á
þessum mikla gestafjölda til landsins. Það má velta því
fyrir sér hvernig það gangi ef stór hluti landsmanna verð-
ur ekki á staðnum. Þá er hætta á að framleiðnin sem tölu-
vert vantar upp á hjá okkur í samanburði við önnur lönd
hríðfalli meðan á mótinu stendur. Gæti það gerst að ferða-
menn óski eftir að fá að sjá raunverulega Íslendinga en
ekki einungis aðra ferðamenn? margret@mbl.is
Margrét Kr.
Sigurðardóttir
Pistill
Hverjir vilja frí til að fara á EM?
STOFNAÐ 1913
Útgáfufélag: Árvakur hf., Reykjavík.
Ritstjóri:
Davíð Oddsson
Aðstoðarritstjóri:
Karl Blöndal
Ritstjóri og framkvæmdastjóri:
Haraldur Johannessen
BAKSVIÐ
Guðm. Sv. Hermannsson
gummi@mbl.is
Nokkrir af sigursælustubridsspilurum heimsins ásíðustu árum liggja núundir þungum ásökunum
um kerfisbundið svindl. Hafa þær leitt
til þess, að Ísrael, sem vann Evr-
ópumótið í brids á síðasta ári, og
Mónakó, sem varð í öðru sæti, hafa
hætt við að senda lið á heimsmeist-
aramót, sem hefst á Indlandi nú í lok
september. Svíar og Danir fá keppn-
isrétt í staðinn.
Málið hófst í lok ágúst þegar Norð-
maðurinn Boye Brogeland sakaði Ísr-
aelsmennina Lotan Fisher og Ron
Schwartz um svindl. Ísraels-
mennirnir, sem eru á þrítugsaldri,
hafa undanfarin þrjú ár verið eitt
„heitasta“ bridspar heims og unnið
hvert mótið á fætur öðru. Brogeland,
sem spilaði raunar með þeim í at-
vinnumannasveit í Bandaríkjunum
áður, lagði fram ýmis gögn, sem bentu
ótvírætt til þess, að Ísraelsmennirnir
gæfu hvor öðrum upplýsingar með
ýmsum öðrum hætti en þeim sem
reglur spilsins leyfa, svo sem með því
hvernig þeir snéru spilabakkanum
þegar þeir lögðu hann á borðið, með
látbragði og jafnvel hóstum.
Ísraelsmennirnir brugðust ókvæða
við, hótuðu Brogeland lögsókn og
kröfðust milljón dala í skaðabætur.
En bridssamband Ísraels hóf þegar
rannsókn á málinu og í ljós hefur
komið, að spilararnir tveir hafa lengi
verið grunaðir um að hafa óhreint
mjöl í pokahorninu.
Bridsheimurinn var rétt að jafna
sig á þessum umbrotum þegar nýjar
svindlásakanir komu fram, nú á hend-
ur Ítölunum Fulvio Fantoni og Clau-
dio Nunes. Þeir eru stigahæstu brids-
spilarar heims og hafa unnið
heimsmeistaramót og Evrópumót
bæði fyrir hönd Ítalíu og Mónakó,
sem þeir spila fyrir nú. Eins og með
Ísraelsmennina hefur lengi verið orð-
rómur um að þeir vissu lengra en nef
þeirra næði við bridsborðið og nú í
vikunni kom í ljós, að hópur heims-
kunnra bridsspilara hafði, að und-
irlagi Brogelands, legið yfir sjón-
varpsupptökum af leikjum Mónakó á
Evrópumótinu á síðasta ári. Nið-
urstaðan þótti ótvíræð: Að þeir Fan-
toni og Nunes gæfu hvor öðrum
merki með því hvernig þeir legðu spil
á borðið þegar þeir spiluðu út í fyrsta
slag. Legðu þeir útspilið lóðrétt á
borðið benti það til háspilastyrks í út-
spilslitnum en lárétt að liturinn væri
veikur.
Hvorki Fantoni né Nunes hafa tjáð
sig um ásakanirnar en bridssamband
Mónakó tilkynnti í gær að liðið muni
ekki keppa á HM.
Gefið hefur verið til kynna, að eitt
eða jafnvel fleiri alþjóðleg bridspör
verði afhjúpuð með sama hætti á
næstunni.
Alveg gáttaður
„Ég er eiginlega alveg gáttaður á
þessu,“ segir Jón Baldursson, leik-
reyndasti spilari Íslands, um þessi
mál. Hann hefur oft spilað við þá
Fantoni og Nunes og segist ekki hafa
orðið var við neitt misjafnt. „Ég hélt
bara að þeir væru svona góðir. En
gögnin sem hafa verið lögð fram
benda til þess að þeir hafi svindlað
alla tíð.“
Líkja má svindli í brids við lyfja-
notkun í íþróttum og þeir sem hafa
rangt við ná með því töluverðu for-
skoti á aðra. Þótt atvinnumennska í
brids sé almennt ekki hálaunastarf
getur sá hópur spilara, sem bestum
árangri nær, náð afar ábatasömum
samningum. „Og þegar peningar eru
annars vegar verður freistingin
meiri,“ segir Jón.
Hann segist ekki geta sagt fyrir
um það hvaða áhrif þessi mál nú hafi
á keppnisbrids í framtíðinni en aug-
ljóslega verði þau einhver og fylgst
verði betur með spilurum við borðið.
Tæknin hjálpi því nú sé allt sem ger-
ist á stórmótum myndað og tölvu-
skráð. „Það hefur í raun opnast ný
vídd sem áður var hulin.“
Bridsspilarar sakaðir
um að svindla
Lóðrétt Fantoni og Nunes spila við þá Sigurbjörn Haraldsson og Jón Bald-
ursson á Evrópumótinu í brids á síðasta ári. Fantoni hefur spilað út – lóðrétt.
Nokkur fræg svindlmál hafa
komið upp í alþjóðlegum keppn-
isbrids. Tvö þessara mála komu
upp á heims-
meistaramóti.
Árið 1965
voru Bretarnir
Terence
Reese og Bor-
is Schaphiro
sakaðir um að
sýna hve
mörg hjörtu
þeir hefðu á
hendinni með
fjölda fingra
sem þeir
sýndu þegar
þeir héldu á spilunum.
Árið 1975 voru tveir ítalskir
spilarar, Gianfranco Facchini og
Sergio Zucchelli, sakaðir um
merkjasendingar með því að
stíga hvor á fætur annars.
Nýlega voru tveir þýskir spil-
arar, báðir læknar, settir í al-
þjóðlegt keppnisbann eftir að
ljóst þótti að þeir gæfu upplýs-
ingar um stuttliti með því að
hósta. Þannig þýddi einn hósti
stutt lauf, tveir hóstar stuttur
tígull o.s.frv.
Hóstað og
sparkað
SVINDL Í BRIDS
Svindl? Terence
Reece með 3 fing-
ur á spilunum.
Hann var með 3
hjörtu á hendinni.