Skólavarðan - 01.10.2006, Síða 12
12
UMHVERFISSTEFNA
SKÓLAVARÐAN 7.TBL. 6. ÁRG. 2006
Kristín Arnardóttir deildarstjóri yngri
deilda í Öskjuhlíðarskóla segir frá um-
hverfi sverkefnum í skólanum.
„Við höfum verið tvær, umsjónarmenn
umhverfi smála undanfarin þrjú skólaár,“
upplýsir Kristín. „Fyrst vorum við ekkert
að hugsa um Grænfánann og áttuðum
okkur ekki á að við ættum heima í því
verkefni! En eftir að við tókum þetta að
okkur leituðum við fl jótlega í smiðju til
Fossvogsskóla þar sem ég er með mín börn.
Þar fengum við afskaplega skemmtilega
kynningu um hvernig þau höfðu staðið
að þessum málum og fetuðum í fótspor
þeirra að vissu marki.
Við höfum hingað til tekið eitt stórt
verkefni á hverju skólaári þar sem allir
nemendur og starfsmenn eru með. Í
millitíðinni höfum við svo tekið smærri
verkefni, hvaða efni í þrif og fl eiri verkefni.
Í fyrsta stóra verkefninu byrjuðum við
á að hugsa um orkunotkun, úbjuggum
slökkvistjóranælur og skipuðum slökkvi-
stjóra í hverjum bekk sem átti að sjá
um að slökkva þegar farið var út úr
stofunni. Þetta var voða skemmtilegt
og tónmenntakennarinn samdi fjörugt
lag sem innihélt meðal annars orðin:
„Slökkvistjóri, ekki hrökkva í kút!“ Svo
héldum við slökkvistjórahátíð þar sem
nælur voru afhentar og haldin hugvekja
um rafmagnsmál. Þetta var fyrsta stóra
verkefnið.
Næsta stóra verkefni – og jafnframt
það stærsta hingað til – hófst í fyrra.
Það fjallar um sorpfl okkun. Við fengum
fyrirlesara fyrir starfsfólkið og fórum með
alla í húsinu í vettvangsferð í Sorpu. Þar
tók kynningar- og fræðslufulltrúinn á móti
okkur, Gyða S. Björnsdóttir. Hún er frábær,
með stórskemmtilegt verkefni og tendraði
áhuga krakkanna svo um munaði. Í þessu
verkefni héldum við líka hátíð, söfnuðum
öllum á sal og afhentum með pompi og
pragt sorpílatín sín, sérmerkt. Svo fórum
við í gegnum hverju ætti að henda í hvaða
ílát. Kennarar tóku svo æfi ngar í stofum,
söfnuðu alls konar drasli og æfðu hverju
mátti henda hvar.
Þetta var ofboðslega vel lukkað og
krakkarnir kveiktu á þessu einn tveir og
þrír sem er alveg ótrúlegt því við erum
með svo mikið af fötluðum börnum hérna
sem eru ekki mjög skynug. Þau urðu mjög
áhugasöm og voru ljósárum á undan
starfsfólkinu að tileinka sér fl okkunina.
Erfi ðasti staðurinn var vinnuaðstaða
kennara, fólk hendir plöstuðum spjöldum
í pappírsílátið og svo framvegis.
Um þetta leyti sóttum við loks um aðild
að grænfánanum. Okkur var sagt að þetta
væri mjög óvenjulegt því við hefðum
verið búin að öllu þegar við sóttum um.
Vanalega sækti fólk um fyrirfram og fengi
handleiðslu í gegnum verkefnið! Svo
fengum við aðild að Skóli á grænni grein
og loks fánann í vor.
Þriðja stóra verkefnið okkar er nýting
pappírs. Umhverfi sstefnan okkar þar er
eftirfarandi:
Nýting pappírs
• Ljósritum báðum megin ef hægt er.
• Vöndum okkur þegar við veljum
prentara í prentskipun.
• Afpöntum útprent í tölvunni ef prent-
ari er í lamasessi - annars kemur það
seinna.
• Notum A5 blöð og minnkum efnið
þegar hægt er.
• Prentum í lit aðeins það sem þarf að
vera í lit.
• Gerum okkur grein fyrir verðmun á
pappír.
• Prentum uppköst og vinnuplögg á
endurnýttan pappír.
• Höfum alltaf við hendina endurnýtt
rissblöð.
• Notum afskurði í minnismiða.
• Föndrum úr afskurðum.
• Notum verðlausan pappír þegar hægt er.
• Útbúum margnota verkefni fyrir nem-
endur.
„Næst á dagskrá?“ hváir Kristín aðspurð.
„Það er af nógu að taka. Umhverfi s-
verkefnin eru endalaus!“ Áhugasamir geta
kynnt sér umhverfi sstefnu Öskjuhlíðar-
skóla á umhverfi svef skólans www.oskju-
hlidarskoli.is/umhverfi /
keg
Slökkvistjóri, ekki hrökkva í kút!
Lj
ós
m
yn
di
r:
J
óh
an
n
A
. K
ris
tjá
ns
so
n