Þjóðmál - 01.09.2013, Qupperneq 61

60 Þjóðmál haust 2013
Þýzkalands aukast um 80% og vaxi þá sem
hlutfall af vergri landsframleiðslu úr 50% í
68% . Þessi aukning er með ólíkindum, enda
mun hún ekki eiga sér stað í viðskiptum við
önnur Evrópuríki . Nú fara þangað 37%
af þýzkum útflutningi, en verða árið 2025
aðeins 30% samkvæmt spá McKinsey .
Niðurstaða
Mikill sameiginlegur vandi blasir við íslenzku þjóðinni . Við hann verður
ráðið með elju, þrautseigju og lang tíma­
hugsun í stjórnarháttum . Við verðum að
taka mið af þróun verð mæta sköpunar á
mann við ákvörðun launa hækkana, auka
framleiðnina, þ .e . verð mætasköpun miðað
við tilkostnað, losa um eignarhald ríkisins,
þar sem meiri framleiðni er líkleg án aðkomu
ríkisins, og lækka skuldir hins opinbera eins
hratt og framast er kostur án þess að það
komi niður á hagvexti .
Skuldir hins opinbera, ríkis og sveitar­
félaga, á hverja fjögurra manna fjölskyldu í
landinu nema nú um 29 milljónum og með
ábyrgðum hins opinbera 45 milljónum . Hér
er augljóslega komið í algert óefni og ekki
kyn þó að lánshæfismatið sé í uppnámi . Að
míga í skóinn sinn með innistæðulausum og
verðbólguskapandi launahækkunum gerir
aðeins illt verra .
Leita verður allra ráða til að laða til lands ins
erlendar fjárfestingar . Þær ásamt fram leiðni­
aukningu og verðmætari útflutn ings fram­
leiðslu eru vísasti vegurinn til öflugs, var an­
legs hagvaxtar sem einn getur stað ið undir
raunverulegum kjarabótum í land inu .
Heimildir:
The Economist, 15 .–21 . júní 2013 .
Viðskiptablaðið, 18 . júlí 2013 — Óðinn:
„Vandi lífeyrissjóðanna“ .
Morgunblaðið, 7 . apríl 2012 — Birgir
Tjörvi Pétursson: „Til varnar eignarrétti í
sjávarútvegi“ .
Ísland og skattgreiðendur!
Fremur fáar fréttir hafa verið af nýju ráðherrun­um í sumar . Það kemur vitaskuld til af því að
þeir hafa unnið af miklum krafti bak við tjöldin að
lagafrumvörpum sem þeir ætla að leggja fram í haust,
um að afturkalla flest það sem vinstristjórnin gerði á
valdatíma sínum .
Þær fáu fréttir sem birst hafa, hafa einkum verið
fréttir sem ráðherrarnir láta upplýsingafulltrúana
senda frá sér: „Jón Jónsson, nýr frumkvæðismálaráð­
herra, heimsótti í dag Frumkvöðlastofu, sem heyrir
undir ráðuneyti hans, kynnti sér starfsemina og
heilsaði upp á starfsfólk . Í ávarpi sínu sagði ráðherra
að mikilvægt starf væri unnið á stofnuninni og
væri stefnt að því að efla það á komandi árum . Á
meðfylgjandi mynd sjást ráðherrann og Andrésína
Önd, forstjóri Frumkvöðlastofu, brosa .“
Þegar nýr ráðherra kemur í ráðuneyti keppast
embættismennirnir við að gera hann að „sínum
manni“ . Láta ráðherrann hætta að verða mann
skattgreiðenda og mann pólitískra hugsjóna og gera
hann að manni „málaflokksins“ . Ein aðferðin er að
teyma hann í „heimsóknir til stofnana ráðuneytisins“ .
Sýna honum húsakynnin og kynna alla starfsmenn
fyrir ráðherranum . Hvaða ráðherra, sem ekki hefur
sterkar pólitískar skoðanir, myndi leggja niður stofn­
un eftir að hafa farið í slíka heimsókn? Hann er búinn
að brosa á kaffistofunni . Hann er búinn að horfa í
augun á starfsmönnunum og segja að þeir vinni
mikilvægt starf . Hann verður þá líka að berjast fyrir
„sínar stofnanir“ þegar kemur að fjárlagagerðinni .
Það er í raun engin ástæða fyrir ráðherra að fara
í slíkar heimsóknir . Ráðherrann á ekki að verða
ráðuneytisstarfsmaður . Hann þarf ekki að skoða allar
skrifstofurnar í „stofnunum ráðuneytisins“ . Hann á
að berjast fyrir pólitískri meginstefnu, en ekki líta á
sig sem kontórista . Hans raunverulegi „málaflokkur“
eru Ísland og skattgreiðendur .
Vef­þjóðviljinn, andriki .is, 26 . ágúst 2013