Skólavarðan - 01.05.2015, Qupperneq 9

Umræða um innflytjendur er ekki ný af nálinni í
Danmörku. Þegar höfundur þessa pistils var í námi
í Kaupmannahöfn fyrir þrjátíu og fimm árum var
í fjölmiðlum talsvert fjallað um innflytjendur. Þá
voru Tyrkir langstærsti innflytjendahópurinn en
á árunum 1960 – 1973 fluttu þúsundir Tyrkja til
Danmerkur. Fyrst voru það einkum karlmenn í
atvinnuleit (þá var næga vinnu að fá), sem margir
hverjir ílentust í landinu. Þeir sem voru giftir fyrir
fengu konur og börn til sín, aðrir giftust og eign-
uðust börn. Tyrkirnir stunduðu sína vinnu og voru
þannig tannhjól í gangverki samfélagsins en þeir
héldu sig gjarnan út af fyrir sig og umgengust fyrst og
fremst aðra Tyrki, og aðlöguðust þannig ekki dönsku samfé-
lagi nema að mjög takmörkuðu leyti. Þótt ýmsir lýstu áhyggjum
vegna þessa breytti það engu. Í dag eru um 60 þúsund manns
af tyrkneskum uppruna búsett í Danmörku, fjölmennastir
innflytjenda, en alls eru tæplega ellefu prósent íbúa Dan-
merkur af erlendum uppruna.
Lærðu ekki af mistökunum
Mogens Lykketoft, forseti danska þingsins og fyrrverandi
utanríkisráðherra, sagði fyrir nokkrum árum í viðtali við pistla-
skrifara að þegar Tyrkirnir komu til landsins á sínum tíma hefðu
menn talið heppilegt að þeir byggju á sama svæði, eða í sama
hverfi. Hugsunin var sú að þeir myndu hjálpast að á meðan þeir
væru að kynnast þjóðfélaginu. Þetta hefðu verið mistök, þeir
hefðu nefnilega aldrei kynnst og aðlagast danska þjóðfélaginu en
þess í stað myndað sitt eigið samfélag, nær eingöngu umgengist
landa sína og til dæmis aldrei lært dönsku almennilega. Af þessu
hefði átt að draga lærdóm en það hefði því miður ekki orðið.
Um miðjan tíunda áratuginn kom mikill fjöldi erlendra
ríkisborgara til Danmerkur og margra annarra Evrópulanda.
Í þeim hópi var flóttafólk frá gömlu Júgóslavíu fjölmennast. Á
allra síðustu árum hefur flóttafólk streymt til Danmerkur frá
Líbanon, Sýrlandi, Írak og fleiri löndum. Allt á þetta fólk það
Borgþór
Arngrímsson
skrifar um
dönsk mennta-
mál