Félagsbréf - 01.03.1961, Page 20

Liðin ár og ókomin
eru eitt mér í sinni,
írá upphafi er ég
og verð
hið œvarandi augnablik
í hamingju Guðs,
ég
duftkomið,
bergmál hins ómvana óms.
Og leyndardómurinn hinzti,
Eufrósýne,
hin upphafslausa orsök sköpunarinnar,
er hið ómandi ljós og hinn lýsandi ómur
í hjörtum tveggja,
hvítur loginn, sem lykur um mig
er ég hvísla nafn hennar
og veit
að í dögun aldanna
var ást okkar sköpuð,
að frá því Guð brosti í fyrsta sinn
var mót okkar ákvarðað.
0, Eufrósýne!