Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1876, Qupperneq 11

nieð því skilyrði að þau vcrði veitl fyrir 31. ágúst þ. á. og að sá, sem lilvtur eilthvað al' 6
þcim, laki þar samsumars við preslsþjónustu. ,17-
I’egar eitthvert af brauðum þeim, sem tilgreind eru undir B, er veitt samkvæmt hin-
um lilteknu skilmálum, fellur pro rata temporis styrkur sá, sem lagður er hinu sama
brauði undir A, burt; en koini skilyrðin ekki fram með tilliti lil eins eða fleiri af brauðum
þcssum, skal uppbót þeirri, sem veilt hefir verið undir B fyrir ár það, sem nú stendur
yfir, skipt eptir 31. ágúst þ. á. meðal hinna fátœkustu brauða.
Brjcf landsliöfðingja til amtmannsins yfir suður- og vesturumdœminu um
dómsvald liins slcipaða lögreglustjóra í fjárkláðamálinu. — Með þókn- jan.
anlegu brjefi frá í gærhafið þjer, herraamtmaður, sent mjer erindi secretairs Jóns Jónssonar,er
settur hefir verið lögreglustjóri í fjárkláðamálinu, um að annaðhvort verði löggildingar þær, er
voru gefnar út handa honum 9. septbr. og 13. oktbr. f. á. til að gegna með eigin ábyrgð
störfum þeim viðvíkjandi upprœting fjárkláðans, sem hlutaðeigandi sýslumenn annars ættu
að hafa á hendi, authentice nákvæmar ákveðnar og skýrðar, þannig, að þær heimili sjer
dómsvald í öllum opinberum málum viövíkjandi ráðstöfunum til upprœtingar fjárkláðans,
cða að sjer verði útveguð ný löggilding þessa innihalds. Uefir hann skilið hinar nefndu
löggildingar þannig, að þær heimili sjer og skyldi sig lil að framkvæma ekki að eins hin
umboðslegu störf, er sýslumenn annars hefðu átt að hafa á hendi, en einnig hin nauð-
synlegu lögregludómarastörf, ef ástœða viriist vera til að höfða opinbert lögreglumál gegn
einstökum fjáreigöndum fyrir hirðuleysi um skipanir yfirvaldsins, en liinn konunglegi ís-
lenzki landsyfirrjettur hefir í dómi, sem upp kveðinn var 17. þ. m., álitið, að löggildingar
þessar næðu ekki yfir slíkt dómsvald.
Fyrir þessa sök skal jeg þjónuslusamlega tjá yður til leiðbeiningar og birtingar fyrir
hlulaðeigöndum, að það er hvorttveggja að þjer, herra amtmaður, virðist hingað til að hafa
skilið nefndar löggildingar á sama hátt og secretair Jón Jónsson, enda er enginn vafi á,
að landshöfðinginn heör ætlað, með löggildingum þeim, sem nefndar voru, að veita hin-
um setta embættismanni vald til að gegna dómarastörfum I málum þeim, á tímabili því
og í þinghám þeim, er löggildingarnar ná yfir. |>að er hægt að sjá, að eins og umboðs-
og dómsvöldin í lögreglumálum jafnan samkvæmt lögum þeim, er nú gilda, hafa verið
sameinuð hjá hinum sama eimbættismanni, þar sem lögreglusijórinn dæmir á lögreglu-
þingum, og optast ekki hefir önnur ráð til að framkvæma hinar umboðslegu skipanir sín-
ar, en að stefna hlutaðeiganda fyrir lögregluþing, þannig hefði það eptir þvi, sem á
stendur í fjárkláðamálinu, verið mjög ísjárvert, að greina dómsvaldið frá lögreglustjórninni
> málum þeim, er bjer rœðir um. Eins og herra amtmanninum mun kunnugt, hafa kær-
»r þær, sem hingað til hafa komið fram yfir ráðstöfunum valdstjórnarinnar til upprœtingar
fjárkláðans, meðal annars gengið út á það, að eigi hafi verið með ncegum strangleika
vakað yfir, að hirðuleysi um fyrirskipanir yfirvaldsins í þessu tilliti yrði refsað, og heflr
þetta ált sjer stað, þótt lögreglustjórar þeir, sem ekki hefir vcrið hlýtt, hafi sjálfir verið
dórnarar á þingum þeim, þar sem ætti að lögsœkja hlutaðeigendur; en það er hægt að
sjá, að það helði einungis verið til þess að auka örðugleika þá, er lögreglustjórnin hjer
f>eflr átt við að slríða, að aðgreiua hið dœmandi lögregluvald frá framkvæmdar- og um-
Aoðsvaldiuu. J>að gat því, þegar það var álitið nauðsynlegt að setja sjerstakan embætlis-
'Hann til að stauda um uokkurn tíma fyrir öllum frainkvæmdum á vissu svæði til upp-
rojtingar fjárkláðaus, ckki vcriö ællun landshöfðingjá að aðgrcina hið dœmandi lögreglu-