Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1876, Qupperneq 32

26
1867
i7 í Selvogshreppi hafa 2 almenu böð fram farið um oklóber og nóvembermánaðainót,
10. maiz. 0g |iefur ejgj þar orgj5 varf við kláða við skoðanir þær, sem síðan hafa fram farið.
Pví næst skal jeg leyfa mjer að skýra frá því, sem kunnugt er um ástandið i Uorg-
arfjarðarsýslu :
Eptir skýrslu hlulaðeigandi sýslumanns hafði eigi orðið vart við fjárkláða i sýslu
þessari í rjettunum í liaust, en um sama leyli fannst þó kláði í einum eða Iveim gcmling-
um í Lundareykjadal, sem voru skornir. Aptur var allt fje í sýslunni talið heilbrigt við
skoðanir, er fram fóru ( byrjun nóvetnbermánaðar. Siöan heflr þó fundizt kláði á bœjun-
um Neðrahrepp og Grund ( Skorradalshrcppi og á Varmalœk. Á hinum tveim fyrstnefndu
bœjum fannst kláðinn í einni kind á hverjum bœ, og voru þær skornar, en fjeð á Grund
baðað, og eptir 6kýrslu frá landshöfðingjasekretera Jóni Jónssyni, sem var scndur lil
IJorgarfjarðarsýslu ( síðari liluta desemhermánaðar til að aðsloða lögreglustjórann við ráð-
slafanir og framkvæmdir ( fjárkláðamálinu, var búið að gjöra ráðslafanir til að baða fjeð
í Neðrahreppi. Um meðferðina á fjenu á Varmalœk hef jeg ekki enn fengið skýrslu frá
lögregltisljórantim, en mjer hefur borizt fregn um, að það hafi verið skorið.
Eins og herra landshöfðingjanum er kunnugt, hafa Borgfirðingar viljað fá sig undan-
þegna frá að baða fje sitt f vctur eins og fyrirskipað var í optnefndri anglýsingu 30. ágúst
f. á., og hefi jeg við annað tœkifœri skýrl yður hávelborni herra frá, að eplir að jeg liufði
tilkynnt þeim brjef yðar frá G. dcsember f. á., þar setn þeint er neilað um slíka undan-
þágu, fór hlutaðeigandi sýslumaður þess enn á ný á leit ( brjefi frá 15. jan. þ. á. eptir
ósk nokkurra hreppa, að hver sá hreppur i sýslunni, sem vildi skuldbinda sig til að skera
endurgjaldslaust af hálfu liins opinbera allt hið kláðasjúka fje sitt, mætti verða laus við
að baða eður reyna lækningar. En þar eð það virlist auðsælt, að þelta boð væri rnjög
þýðingarlítið, og þar eð sfðan í haust hafði orðið vart við fjárkláða í sýslunni, þótti mjer
ekki cinu sinni ástœða til að bera þessa ítrekuðu beiðni hlutaðeiganda upp fyrir herra
landshöfðingjanum, heldur endurnýjaði í brjcfi dags. 3. f. m. hinar áður gjörðu fyrirskip-
anir um almenna böðuu fjárins ( allri Borgarfjarðarsýslu, eins og í öðrum hjeruðum á hinu
kláðagrunaða svæði, og tók jeg í þessu tilliti sjerstaklega fram, a ð á þeim stöðum, þar
sem kláðavarl hefði orðið síðan ( haust, hæri að framkvæma baðanir undir eins og því
yrði við komið á öliu fje, sem nokkur líkindi væru lil að hefði liaft samgöngur við hið
sjúka fje, og hið sjúka að takast til reglulegrar lækningameðferðar, að því leyti það eigi
liafi verið skoriö, og að framkvæma skyldi eilt bað á öllu öðru fje í sýslunni, eu með
tillili til þess mætti um tímanri, þá er baða skyldi, haga sjer meira eptir hentugleikum
fjáreigandanna, þó svo, að baðinu væri lokið fyrir næstkomandi stimarmál. Siðan hefi jeg
ekki meðtekið skýrslu um, hvað gjörzt hefir í Borgarfjarðarsýslu ; en það sem gjörir svo
mikla erfiðleika með að koma máli þcssu ( viðunandi horf ( nefndri sýslu, er hið mikla
vantraust, sem sýslubúar sýnast hafa á lækningum og böðunum, og það álit þeirra, að það
sje nœgileg trygging gegn útbreiðslu fjárkláðans að skera hina einstöku fjárhópa, sem
kláðinn kemur upp I. ítarlegri skýrslu um ástandið í Borgarfjarðarsýslu sje jeg mjer ekki
fœrt að gefa að sinni, en jeg vonast eptir að geta gefið slika skýrslu sem allrafyrst, eptir
að hinn setti lögreglusljóri í fjárkláðamálinu á svæðinu fyrir sunnan Botnsvoga, lauds-
höfðingjasekreteri Jón Jónsson, scm með brjefi herra landshöfðingjans frá 4. þ. m. einnig
var skipaður til sem settur sýslumaður I Borgarfjarðarsýslu fyrst um sinn að gegna öllurn
lögreglustjóra- og dómaraslörfum ( málum viðvikjandi upprœlingu fjárkláðans í tjeðrisýslu,
— er kominn heim úr ferð þeirri, sem hann hefir tekizt á hendur þangað til að gjöra
hinar nauðsynlcgu ráðslafanir i máli þcssu.