Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1876, Qupperneq 107

101
1876
l»ess skal þá fyrsl getið, að úr málinu um reikning á brennivínsgjaldinn af brenni- 113
víni þvl, er flutt var til íslands með skipinu Draxholm, er skorið með brjefl ráðgjafans lil 10-júnf.
landshöfðingjans yflr íslandi frá 26. f. m., er þessu brjefi fylgir ágrip af, og að það er mis-
skilningur, er þjer haldið, að ekki sje keypt sjóleiðarbrjcf handa Arcturus, og á því grein
sú I tilskipun 26. febr. 1872, er þjer vitnið I, ekki við I þessu efni. í annan stað skal
eigi undanfellt að tjá yður þjónustusamlega, að ráðgjafinn á ekki með að gjöra neina
undantekningu undan reglu þeirri, er sett er I fyrtjeðum lögum, og er því eigi fær um
að gjöra neitt I tjeðu efni.
— Brjef í'áðgjafans fyrir ísland til lsaupmannanna P. C. Knudtzon Sön í Kaupmanna- 114
liöfn um vínfanga- og tóbakstoll. — Í2brjefum til ráðgjafans,dags. 11. þ. m., ugust'
hafið þjer enn að nýju borið yður upp undan þvl, að tollur af áfengum drykkjum með
skipinu Draxholm og póstgufuskipinu Arcturus, er skilríki voru sýnd fyrir I Reykjavlk, en
ölföngin affermd i Hafnarfirði, hafi verið reiknaður eplir lögunum frá 11. febr þ. á. I stað
tilsk. 26. febr. 1872.
Brjef þessi eru rituð með svo löguðum blæ, að ráðgjafinn hefir verið I vafa um, hvort
rjett væri að svara þeim. Auk þess eru að efninu til ekki fram komnar neinar skýringar,
er geti leitt að annari niðurstöðu, en ráðgjafinn hefir komizt að áður. Ráðgjafanum virð-
ist því óþarfi að fara lengra út I það, sem I tjeðum brjefum stendur, en þykir þó rjettast
að svara einu atriði, er yður virðist þykja mjög mikið I varið.
f>jer liafið sem sje haldið stöðugt fram þeirri kröfu, að fyrirmælum 4. greinar I tilsk.
26. febr. 1872 sje beilt við póstgufuskipið, en ekki fyrirmælum 2. greinar I sömu tilskip-
un, og hafið máli yðar til sönnunar bent á aðferð þá, sem höfð hafi verið við Díönu
bæði að undanförnu og einkum þetta ár. En yður getur ekki verið ókunnugt um, að þjer
hafið sjálfir ávallt greilt tollinn af áfengum drykkjum þeim, er hafa átt að fara til verzlun-
ar yðar I llafnarfirði, og flult hafa verið til landsins með póslgufuskipinn, I R e y k j a-
v I k, af þvl að þar hafa I raun og veru fyrst verið sýnd skilríki fyrir gufuskipinu að und-
anförnu, enda fer því svo fjarri, að 4. gr. tilsk. 26. febr. 1872 hafi verið talin eiga við um
Díönu, er hún kom lil Seyðisfjarðar I júnímánuði síðastliðnum, að sýslumaðurinn þar
heimtaði þvert á móti af gufuskipsformanninum gjald af ö I! u m tollskyldum vörum I
skipinu, samkvæmt fyrirmælum 2. greinar I tjeðri tilskipun. En skipstjóri kvaðst cigi geta
greitt gjaldið, og sá sýslumaðurinn sjer þá eigi annað fœrt, til þess að stöðva ekki póst-
gufuskipið, en að heimta aðeins gjald af þeim vörum, sem áttu að fara til Seyðis-
fjarðar.
I'að leiðir af sjálfu sjer, að eptir því sem að framan er sagt, finnst ráðgjafanum alls
engin ástœða til að breyta úrskurðum þeim, er áður hafa lagðir verið á mátið.
— Umboðssltrá koilimgs handa ritara við landshöfðingjaembœtlið, Jóni Jónssyni, til að 115
gcgna störfum peim viðviltjandi fjárkláðasýkilllli,sem hvilaálögreglustjórumáÍslandi. 'SC*>*'’
CHRISTIAN II I N IV Ní UNDl af guðs náð Dan-
merkur konungur, Yinda og Gotna, liertogi í Sljesvík, Iloltsetalandi, Stór-
mœri, J>jóðmerski, Lácnborg og Aldinborg.
Vila skalt þú, Jón Jónsson, ritari við landshöfðingjaembættið á Voru landi íslandi, að með
þvi að fyrir Oss hefir flutt vcrið, að enn sje eigi fengin vissa um, að kláðasýki þeiiri á