Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1876, Blaðsíða 109

103
187G
lilaða mó, lieyji cða öörum slíkum hlutum nálægt húsum, við götur cða annarstaðar þar fllG
sem umferð er. Illaðar af borðum, trjám cða öðrum við mega eigi vera meira en 8 áln- 2tí. okt.
ir á hæð og borðahlaðar eigi ná yfir meira cn 100 □ álnir og Irjáviðarblaðar eigi meira
en 200 □ álnir, en eigi minna en 3 álnir milli hlaða. lllaðar [lessir mega ekki vera nær
ncinn liúsi en svo, að 10 álnir sjeu á milli, nema brunamálanefndin leyfi sjerstaklega,
cinkum þar sem um minni birgðir er að gjöra.
6. gr.
J>ar sem geymt er meira en 5 tunnur (nál. 800 pottum) af steinolíu, terpentínu, kam-
fin og öðrum viðlíka cldfimum efnum, má ekki fara með eld eða Ijós, hvorki laust nje í
lokuðum Ijósberum. í þcssum geymslustöðum má cigi vera eldstó, reykháfur eða annað
[>ess konar. Á geymslustöðum, í sölubúðum eða í verksmiðjum, þar sem minna cr fyrir
en 800 pottar, verður mestu varúðar að gæla með ljós og eld, að hann komi eigi ná-
lægt hinum eldfimu efnum. Við Ijós má eigi taka úr tunnum og öðrum slórílátum eða
láta í slík ílát, nema ljósið sje í vel þjeltum Ijósbera, er hengdur sje upp 2 ál. frá ílát-
inu að minnsta kosli. Sje ljósmetið svo eldfimt, að í því kvikni við 40° hita á hundraðs-
hilamæli (cenlimeter) er bannað að fara með það á shkum stöðum við Ijós eða með eld.
l>ar sem geymd eru eða seld Ijósmeli þau, sem nefnd eru ( 8. gr. laganna, skal vandlega
gæta alls hreinlætis. Ef eitlhvað fer niður, á að þurka það upp undir eins, svo að ekk-
crt verði eptir. I’ar mega eigi vera neinir þeir hlutir, er fljótt kviknar (, svo sem pappir,
bálmur, tuskur, hör, hampur eða annað því um líkt, nema það sje vandlega þakið með
ullarábreiðum. Ekkert má að hafast á slíkum stöðum, nema fullorðnir menn sjeu við
staddir. Sje enginn fullorðinn við, skal þeim vandlega lokað, svo að óviðkomandi menn
komist þangað ekki.
7. gr.
Ilrunamálanefndin selur í hvert skipti fyrir sig þær reglur, er gæta skal með birgðir
þær, sem nefndar eru í 10. gr. laga 15. okt. 1875.
8. gr.
í smlðahúsum trjesmiða, stólasmiða, laggara og annara iðnaðarmanna, sem fásl við
trjesmíði, mega því að cins vera opnar eldstór, kamínur, ofnar og aðrar hituuarvjelar, að
járndyr sjeu fyrir hinum opnu eldstóm og kamínum, og gólfþynnur fyrir framan, 18 þl.
á breidd, úr eldtraustu efni, er nái 13% þl. út fyrir ofninn, og fyrir framan hurðina á
að hafa málmkassa, 18 þumlunga á hæð, þannig festan við ofninn, að eldurinn úr ofn-
dyrunum nái að falla í hann. í slíku húsi skal ávallt vera 1 lagartunna full af vatni, og
fötur. Af smíðaefni eða fullgjörðum smíðum úr trje, má eigi hafa meira ( smíðahúsum
þcssum, en brunamálanefndin leyfir, eplir stœrð og ásigkomulagi hússins, og skal það að
jafnaði ekki vera meira en á þarf að halda til smlðar þeirrar, er verið er með.
Vcrkamenn skulu fara varlega með eld og Ijós i smíðahúsum sínum, og gæta þess,
að slökktur sje allur eldur og ljós, þá er vinnunni er hætt. í járnsmiðjum eða stórum
málmsmiðjum má eigi vera gólf úr trje eða nokkru efni, er brunnið getur. Aflinn í slík-
um smiðjum skal vera hlaðinn úr grjóti, og má eigi hafa neitt úr trje ( honum eða i
reykháfnum. Að öðru leyti ákveður brunamálanefndin allt fyrirkomulag á eldstóm í smiðj-
um og reykháfum eptir stœrð smiðjunnar og öðrum atvikum. í smiðjum þeim, sem um
er getið í þessari grein, má eigi hafa eld eður ljós fyr en brunamálanefndin hefir rann-
sakað allt fyrirkomulag smiðjunnar, og benni þykir það mega vera.
9. gr.
Ofuar í brauðgjörðarhúsum skulu vera 12:i/4 þumlungar á þykkt ( minnsta lagi,ef þeir