Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist - 01.01.1998, Síða 76

Maður þarf alltaf að hafa dálítið fyrir því að ná þeim titli. Maður
fæðist hins vegar bara sem frænka.
Gerður Kristný
Róbert
Lamdi einu sinni stelpu sem hét Róbert. Sparkaði í andlitið á
henni. Hún var þybbin. Síðan kýldi ég hana nokkrum sinnum. Var
klæddur grænum fægterjakka. Hljóp í burtu.
Mikael Torfason
Róbert
Mitchum.
Bragi Ólafsson
Rósa
Rósa er kisan okkar. Hún gæti líka heitið Blíða því hún notar
aldrei þymana sína. Hún var oívemduð því hún fór aldrei að
heiman, bjó hjá Uglu mömmu sinni þar til hún dó, en þá var Rósa
orðin miðaldra. Þá var fullseint fyrir hana sísadda og -kjassaða að
uppgötva klæmar. En hún er samt algjör Rósa og mundi stinga ef í
hana væri rifið og einhver hygðist þrífa rósina og slíta af. Sumt er
nú vitað þótt ekki hafi á það reynt.
Þórunn Valdimarsdóttir
Rósa
Það er erfitt að gera sér nákvæma grein fyrir því hvar Rósa er
stödd þegar hún bíður eftir manninum og bölvar honum fyrir að
vera of seinn. Líklega verðum við að gera okkur þá vitneskju að
74