Ljóðormur - 01.11.1986, Side 21

ÞORVALDUR FRIÐRIKSSON:
Til pabba
Ersólin hverfur
í vesturhafið
kemur kvöldið
og kastar
skuggum sínum
um eyjar og sund
Mjúklega bærast
þang og þaraslæður
fyrir straumum
á silfurspegli hafsins
hjúfra sig fuglar
og láta berast á bylgjunum
Er rökkva tekur
snarkar í opnum eldi
og reykur stígur
til himins sem
skrýðist stjömubliki
og norðurljósum
UÓÐORMURINN
En er kvöldgolan
andar um húsaburstir
og döggin umvefur
grös og steina
vaknar
meðvitund
mannanna
um hamingjuna
og nærveru guðdómsins
í öllum hlutum
Á fallaskiptum
gefur stóreygur selur
gætur erninum
sem hvílist
því á morgun
mun hann aftur svífa
tignarlega um háloftin.
19