Ljóðormur - 01.11.1986, Síða 32

SHORAB SEPEHRI:
Ég verö leiður sem ský
þegar ég sé Hori gegnum gluggann
fullvaxna dóttur nágrannans
sitja við sjaldgæfasta álm jarðarinnar
og lesa guðfræði.
Það eru líkatil upphafin augnablik
til dæmis sá ég skáldkonu
svo niðursokkna í rannsóknir á himingeimnum
að í augu hennar
verpti himinninn eggjum
og nótt eina
spurði mig maður
hve vegurinn að dögun þrúgunnar
væri margra tíma langur.
Verð að fara í kvöld
verð að fá tösku í kvöld
sem rúmar jafnmikið og serkur einveru minnar
verð að fara þangað
sem hetjulegu trén standa
í átt að nafnlausri víðáttunni
sem stöðugt kallar á mig
það var kallað aftur:
Shorab
Hvar eru skórnir mínir?
30
Álfheiður Lárusdóttir þýddi.
UÓÐORMURINN