Frón - 01.01.1944, Page 49

43
meö þungum aherzlum, hægar
rv— *-i —i—*- f
Ö /k\ - 0 -
IMJ — S 0 Ú
-0 --
«/ ' w- */ ^ (tfl' rs/1 w ^ - Hf 40 - 4Ú w '7 -g 0T
Fall — a tiiu — ans vold — u;> vurk, varl — a l'all — e«
—t —5—»— /% 1 t
IA . —0 zc
—* 0 0 — m 0
-i */ 9 * */ 0 -J ' «f -4 * #
baga. Snjall - a rim -----------------an stuöl ■ a sterk
Þeir sem vilja Iæra að kveða vel rímur, þurfa að öðlast æfingu í að
fella saman Iag og Ijóð. Áherzlur lagsins þurfa að fylgja áherzlum ljóðs-
ins, svo að stuðlar, höfuðstafir og allt innrím komi greinilega í ljós.
Lokarímið er hins vegar oft áherzlulaust, eins og til þess eins að liðka
gang lagsins, — nema í vísulokin. Hér eru ellefu vísur úr mansöngnum
að Ólafs rímu Grænlendings eftir Einar Benediktsson settar undir þrjú
rímnalög og tilbrigði þeirra. Á þetta að vera ofurlítið sýnishorn þess
bvernig kveða má heilar rímur þannig að skipti um lag eftir efni.
Lögin eru frjálslega tilbreytt og samansett, að sumu leyti eftir þjóð-
lagasöng íslenzkrar alþýðu á hljóðrita, að sumu leyti með hliðsjón af
þjóðlagasafni Bjarna Porsteinssonar. Sungin í kór njóta þau sín bezt
með karlaröddum.