Frón - 01.01.1944, Blaðsíða 54

48
Guðni Guðjónsson
er hégómi aS hafa dýr sendiráð út um lönd til aS sýna sjálfstæSi
Islands, ef viS afsönnum samtímis rétt okkar til sjálfstæSis meS
því aS láta höfuSritin um náttúru landsins birtast í öSrum lönd-
um undir stjórn erlendra manna.
þaS hafa heyrzt raddir um, aS stofna þurfi náttúrufræSideild
viS Háskóla Islands og hefja kennslu í þessum greinum. En þaS
er ekki nóg aS setja menn þar í prófessoraembætti og halda aS
þar meS sé allt fengiS. í öllum greinum vantar gífurlegan bóka-
kost, sem mundi kosta hundruS þúsunda króna, ef aS haldi ætti
aS koma. Enn fremur þarf stór söfn til. Peim væri kannske ekki
svo erfitt aS koma á fót, aS því er jarSfræSi snertir. En grasa-
fræSisafn og dýrafræSisafn myndi kosta mjög mikiS fé, og
sama máli gegnir um grasagarS meS gróSurhúsum, þar sem
ræktaSur væri alls konar gróður, bæSi úti og inni. AnnaS mál
er þaS, aS slíkan grasagarS og myndarlegt safn er sjálfsagt aS
viS eignumst, og því fyrr sem hafizt er handa aS slíku verki, því
betur. Þegar þess er gætt, hve fáir Islendingar stunda háskóla-
nám í náttúrufræSi, er ég ekki í neinum vafa um, aS betra og
ódýrara sé, aS minnsta kosti fyrst um sinn, aS þeir séu sendir út
um heiminn, eins og hingaS til hefur veriS gert, á beztu fræSi-
stofnanir, og komi síSan heim ágætlega menntir meS nýja
strauma inn í landiS, í staS þess aS nema heima viS léleg kjör.
I’aS eru svo mörg verkefni í menningarmálum okkar, sem liggja
beinna viS, enda væri ekki vanþörf á, aS íslenzkir menntamenn
væru styrktir betur, meSan þeir eru viS nám, en hingaS til hcfur
veriS gert. SíSan mætti bjóSa þessum mönnum betri kjör heima,
en tíSkazt hefur, svo aS ekki sé hætta á, aS þeir ílendist ytra.
Um náttúrufræSingana er þaS skemmst aS segja, aS þörf er
á þeim öllum heim, og síSan verSur aS gera skipulagSar rann-
sóknir á náttúru landsins, bæSi í grasafræSi, dýrafræSi og jarS-
fræSi. Væri einmitt tilvaliS, aS byggja vandaS hús yfir náttúru-
fræSisafniS, þar sem væru fullkomnar vinnustofur handa þessum
mönnum. þaS er nóg til af hæfum mönnum til þess aS takast
þessi verk á hendur. Auk þeirra mörgu, sem hafa stundaS há-
skólanám í þessum greinum, eru ýmsir sjálfmenntaSir náttúru-
fræSingar heima, sem hafa sýnt mikinn dugnaS hver á sínu
sviSi, en hafa hingaS til orSiS aS búa viS slæm kjör. ÞaS er
auSvitaS takmarkaS, hve marga menn ríkissjóSur gæti sett á
há Iaun til þessara rannsókna, en öllum ætti aS vera frjáls
.aSgangur aS vinnustofum safnsins, og væri þar meS mikiS unniS.