Víkurfréttir - 19.12.1985, Blaðsíða 43

VÍKUR-fréttir
JÓLABLAÐ 1985
urnesjamenn hingað, og
sumir aftur og aftur“.
Eg hef talað við nokkra
sem eru mjög hrifnir af
staðnum?
„Það er gott. Annars
erum við að endurbyggja
húsið. Það er orðið gamalt,
byggt á árunum 1930-40.
Eins og málin standa í dag
erum við að bíða eftir fjár-
magni til að endurbyggja
húsið og þá getum við verið
þarna yfir veturinn. Ekki
fyrr, svo fólkið deyji ekki
úr kulda“.
En hvernig hefur rekst-
urinn svo gengið?
„Hann hefur gengið
nokkuð vel, en ekkert öðru
vísi en góð fyrirtæki ganga.
Það þarf að hafa fyrir hlut-
unum og getur oft verið
erfitt. Það gengur ekkert í
da^ nema maður hafi fyrir
þvi sjálfur. Þrjú fyrstu
sumrin voru erfiðust en svo
eftir að við urðum fræg fór
þetta virkilega í gang“.
Gerði Jónas ykkur
fræg?
„Blaðaskrif hafa oft
mikið að segja og sannaðist
vel í þessu tilviki er Jónas
skrifaði um Búðir. Að vísu
hafði annar ritstjóri komið
þarna áður, Gísli Sigurðs-
son, sem er með Lesbók
Morgunblaðsins. Hann
kom fyrsta sumarið og
borðaði fisk hjá okkur, og
hann var svo ánægður að
hann fórnaði heilli opnu í
kynningu á staðnum. Þá
foru hlutirnir að ske. Við
höfum nefnilega sjaldan
auglýst, og sjálfur er ég á
móti öllu auglýsingakjaft-
æði. Allt sem er gott, aug-
lýsir sig sjálft“.
En hvað hefurðu verið
að gera yfir vetrartímann
undanfarin ár?
„Ég hef verið kokkur á
hinum ýmsu stöðum. Hef
meðal annars starfað á
Naustinu, Rán og Skrín-
unni, en lengst af á Horn-
inu, alls þrjá vetur. Ég hef
ekki verið í vandræðum
með að fá atvinnu yfir vet-
urinn sl. ár, hef getað valið
úr plássum. Fram að því
þurfti ég að banka upp á og
biðja um vinnu. Víðast
hvar var maður rekinn í
burtu, því ég er ekki með
neina pappíra".
Þú ert algerlega sjálf-
menntaður?
„Já, sjálfmenntaður með
20 ar að baki“.
Og nú ertu á hótelinu á
Seyðisfirði?
„Já, er reyndar að fara til
höfuðborgarinnar í næstu
viku og er að fara að vinna á
Matkrákunni á Laugaveg-
inum. Ég verð þar í ein-
hvern tíma. Svo sé ég til. Ef
maður þarf að selja sig, þá
selur maður sig hæstbjóð-
anda“.
Þú munt gera það,
þangað til þú flytur að
Búðum?
„Orugglega. Ég hef
lúmskt gaman að því að
flakka á milli. Leiðinlegast
finnst mér þegar ég þai'f að
flytja allt draslið á vorin og
haustin, til og frá Búðum.
Við höfum fengið skemmti
lega hugmynd um staðinn.
Um árið 1800 var þar um
100 manna þorp og fólkið
ojó í torfkofum. Okkur
tefur dottið í hug að byggja
5að upp allt saman og búa í
jessum húsum“.
Byggja Búðir upp á
nýtt?
„Já, og við erum byrjuð
og ætlum okkur að halda
áfram, þó mikið sé eftir
ennþá“.
Nú ertu kominn með
20 ára reynslu í matar-
gerð. Heldurðu upp á
uppskriftir af því sem þú
hefur framreitt?
„Ég var fram eftir síðast-
liðnu hausti á Búðum að
skrifa. Ég hef gaman af því
að draga til stafs“.
Ertu kannski að skrifa
matreiðslubók?
„Eftir að við urðum fraeg fór þetta virkilega að ganga . . .
Búðir á Snæfellsnesi
„Skrifa ekki allir íslend-
ingar ævisögu sína? Nei,
annars, ég hef verið að
skrifa niður matarupp-
skriftir . Yrði það ekki eðli-
legast að senda frá sér bók,
annað hvort matreiðslu-
bók eða þá villingasögur úr
Sandgerði á æskuárum? Það
er af nógu að taka, hvort
sem tekið er fyrir“.
Að lokum, Rúnar,
telurðu þig ennþá Suður-
nesjamann?
„Það geri ég, engin
spurning, enda fæddur pg
uppalinn í Sandgerði. Ég
verð þó að viðurkenna að
ég ber orðið sterkari taugar
til Búða heldur en til Sand-
gerðis".
Ertu orðinnsveitamað-
ur?
„Ég held svei mér þá, að
ég hafi alltaf verið sveita-
maður. Það breytist seint“,
sagði Ogmundur Rúnar
Marvinsson að lokum.
pket.
Frá ellilífeyrisþeg-
um í Keflavík
Nú nálgast jólin. Allt
flæðir í auglýsingum og all-
ir þurfa að fara í búðir. En
því miður eru litlu búðirnar
allar lokaðar svo við gamla
fólkið sitjum heima og
hugsum um hve langt sé að
fara í búðirnar. Við kom-
umst ekki nema ef börn
okkar geta lofað okkur að
koma með sér. En við
eigum Styrktarfélag aldr-
aðra sem sýnir okkur alla
sína hjartahlýju. Allir þeir
sem vinna með því til að
gleðja okkur vinna kaup-
laust. T.d. allar þær sem
voru með kaffið núna á
jólaföstunni bökuðu sjálfar
og gáfu það allt. Þetta sýnir
mikla hjartagæsku.
Þessu fólki og einnig
Lions-félögum í Keflavík
og Njarðvík sendum við öll
hugheilar óskir um gleðileg
jól og nýtt ár. Megi guð
launa þeim öllum þeirra
ástúð.
Ellilífeyrisþegar í Keflavík
Lífeyrissjóður
verkalýðsfélaga
á Suðurnesjum
Sendum sjóðfélögum og öðrum
Suðurnesjamönnum
hugheilar jóla og ngársóskir,
þökkum samstarfið á árinu.