Víkurfréttir


Víkurfréttir - 19.12.1985, Blaðsíða 53

Víkurfréttir - 19.12.1985, Blaðsíða 53
VÍKUR-fréttir allri fæðuöflun þar (hlut- fallið er enn hærra í Afr- íku). - Konur í iðnríkjum fá að- eins helming til V* af lgun- um karla í hliðstæðum störfum. Þær hafa minnst atvinnuöryggi og er fyrst- um sagt upp störfum. - Konur í Evrópu og N-Am- eríku eru yfir 40% af vinnuafli og þar við bætast heimilisstörfin ólaunuð. - Árið 1982 voru 30 milljón- ir atvinnulausar í iðnríkj- um og yfir 800 milljónir á lægsta fátæktarstigi í þró- unarríkjum. Um 500 millj- ónir manna voru þá van- nærðar og sveltandi. I þess- um hópum eru konur og börn undir 5 ára aldri verst sett. - Af flóttafólki eru skv. yfir- liti SÞ um 90% konur og börn. Ef einhver hefur talið að ekki væri þörf á að breyta þess- um málum ætti hann ekki að efast lengur. Islendingar tóku vel við sér varðandi umfjöllun um stöðu kvenna. Fyrst er að minnast glæsilegs útifundar í Reykja- vík á degi Sameinuðu þjóð- anna, 24. október 1975. Sá fundur verður lengi í minnum hafður, þegar konur samein- uðust undir merkinu Launin/ jafnrétti/framþróun/friður. Atvinnulífið lamaðist að mestu þann dag. Sú glæsilega byrjun sem varð í upphafi áratugarins vakti margar vonir. Því miðpr hafa alltof fáar þeirra ræst. Ég ætla hér að aftan að tíunda það helsta sem ég tel að fagna beri. Þegar árið 1976 samþykkti Alþingi ný lög um jafnrétti karla og kvenna, þar sem með- al annars er kveðið á um stofn- un Jafnréttisráðs og jafnréttis- nefnda í sveitarfélögum. Nú í lok kvennaáratugs voru sam- þykkt ný Jafnréttislög, er ganga nokkru lengra. Þar er meðal annars kveðið á um að leitast skuli við að skipa konur til jafns við karla í opinberar nefndir (stöður?) á vegum ríkis og bæja. I lögunum er einnig á- kvæði um að ekki sé heimilt að tiltaka ákveðið kyn þegar aug- lýst er eftir starfsmanni. Slík lög eru að sjálfsögðu góður grunnur, en aðalatriðið er að þeim sé framfylgt. Kjör Vigdísar Finnboga- dóttur sem forseta íslands árið 1980, er að sjálfsögðu einn af stærstu sigrunum. Sama ár var fyrsta konan skipuðsýslumað- ur. Það var í fyrsta sinn sem kona settist í íslenskan em- bættisstól, þó svo að konum hafi verið geftnn lagalegur réttur á slíku embætti með lögum 1911. Lögin frá 1981, um að allar konur skuli eiga rétt á þriggja mánaða fæðingarorlofi, eru mjög þýðingarmikil í ljósi jafnréttis kynjanna. Auk þess vernda þau heilsu móður og barns og koma fjölskyldunni allri til góða. Framboð kvennalista og kvennaframboð fyrir síðustu kosningar eru sögulegir við- burðir. Framboðin hafa vakið mikla umfjöllun um stöðu kvenna. Margskonarathugan- ir á stöðu kvenna hafa einnig vakið athygli fólks. Ein slík er könnun Jafnréttisráðs sem er samanburður á stöðu kvenna árin 1976 og 1984. í könnun- inni kemur m.a. fram að: „...atvinnuþátttaka kvenna utan heimilis hefur aukist. Heimavinnandi konur árið JÓLABLAÐ 1985 1976 voru 44,7% en hliðstæðar tölur fyrir 1984 eru 19% (ein- ungis teknar giftar konur og í sambúð). Þá kemur fram að þrátt fyrir aukna þátttöku kvenna á vinnumarkaðinum er launamismunur svipaður og laun kvenna hafa lítið eða ekk- ert hækkað hlutfallslega. Þá hafa litlar breytingar orðið varðandi verkaskiptingu kynja á heimilinu og heimilis- störf og barnauppeldi hvíla enn sem fyrr að mestu á kon- um, þrátt fyrir að þær vinni úti. Það sem hins vegar er ljóst í könnuninni er að menntun kvenna hefur aukist mjög, en nú eru 9% kvenna með há- skólapróf eða sambærilega menntun á móti 16% mak- anna. Árið 1976 voru 1,8% kvenna með háskólanám að baki en 7,6% makanna." Þær niðurstöður er varða laun kvenna eru ekki ýkja já- kvæðar. Satt best að segja eru þær svartur blettur á íslensku þjóðfélagi. Slíkar niðurstöður hljóta að verða áfram til um- fjöllunar og leiða hugann að því hver sé hin raunverulega ástæða að baki og hvað sé til úrbóta. Ekki er hægt að una við slíkt misrétti. Einn af þeim gleðilegu þátt- um síðustu tíu ára, var stofnun þverpólitískra friðarhreyfinga kvenna, er unnið hafa mark- visst og gott starf. Þá voru einnig stofnuð þverpólitísk samtök kvenna á vinnumark- aðnum. Að auki hefur list- sköpun kvenna stóraukist, og verk kvenna, gömul sem ný, hafa verið dregin fram í sviðs- ljósið - verk sem annars hefðu legið í þagnargildi. Þann 24. október kom út bók er ber nafnið Konur hvað nú? I þeirri bók er að finna yfir- lit um stöðu kvenna á þessu tíu ára skeiði. Þetta rit er einn af þeim ómetanlegu verkum sem unnin hafa verið á þessu tíma- bili. Einnig er gleðiefni að flestir ungir feður eru sér nú betur meðvitaðir um uppeldisskyld- ur sínar en fyrr. Það sést best á því að flestir feður taka þátt í meðgöngu og fæðingu barna sinna. I fyrrnefndri bók másjá að fleiri feður baða börn sín nú en árið 1976. Þá böðuðu 0,7% þeirra börn sín en árið 1984 sáu 1,3% feðra um þennan þátt uppeldisins. Lokaorð. Það er deginum ljósara að staða kvenna er almennt séð mun lakari en eðlilegt getur talist. Ekki er að öllu leyti hægt að skella skuldinni á þjóðfél- agið og á þá karla sem því stýra. Okkur konum gengur æði illa að skilja okkar eigin undir- okun. Okkur hættir æði oft til að verja undirokunina, og það í tvennum skilningi. í það fyrsta teljum við okkur engu geta breytt, og hitt er að við teljum enga þörf á breytingu. Því er sjálfsagt gott að leiða hugann að því í hverju undir- okun okkar liggur. Ég tel að undirokunin felist í eftirfar- andi þáttum: Við erum efna- hagslega ósjálfstæðar, eigum undir aðra að sækja, jafnvel með brýnustu nauðsynjar. Við ráðum litlu um hvernig við verjum tíma okkar. Við þurf- um jafnvel að nota allan vöku- tíma okkar í illa launuð eða ó- launuð störf sem okkur langar alls ekki til að vinna. Við höf- um ekki tækifæri til að þroska eiginleika okkar og sinna helstu hugðarefnum. Það sem hindrar það getur verið skort- ur á tíma, peningum, uppörv- un eða menntun. Við ráðum litlu sem engu um umhverfi okkar - tökum ekki þátt í að móta þær aðstæður sem okkur og öðrum er boðið að lifa við. Við erum beittar andlegu og jafnvel líkamlegu ofbeldi - vanvitar - talið trú um að við séum einskis virði sem mann- eskjur - a.m.k. ekki til margra fiska metnar. Þetta eru að- stæður sem margar konur þekkja. Og vissulega margir karlar einnig. I allri þeirri vakningu sem átt hefur sér stað eru það börn- in sem mest líða fyrir breytta tíma og ný viðhorf. Skuldin liggur hins vegar ekki hjá kon- um, heldur liggur hún hjá íhaldssömum skoðunum, sem ekki taka tillit til breyttra og eðlilegra aðstæðna nýrra tíma og sjónarmiða. Nú er brýn nauðsyn á að tekið verði höndum saman til að bæta fyrir það sem miður hefur farið í þessum efnum. I það fyrsta er þörf á að lengja fæðingarorlof í það minnsta níu mánuði og að feður taki hluta af því. Það gæti stuðlað að því að konur verði ekki sett- ar hjá við stöðuveitingar. Með því móti myndur feður einnig tengjast börnum sínum sterk- ari tilfmningaböndum - bönd- um sem eru börnunum nauð- synleg í frumbernsku. For- eldrar verða að auki að eiga kost á leyfi frá störfum vegna veikinda barna sinna. Ekki má líðast að konum sé sagt upp störfum vegna veikinda á með- göngu, eins og nú þekkist. Síð- ast en ekki síst þurfa konur að trúa á sitt eigið ágæti. Konur þurfa að bindast „systrabönd- um“ til að standa við bakið á hver annarri. Það er sannfær- ing mín að þá stæði ekki margt í vegi fyrir bættri stöðu kvenna. Það er óbætanlegur skaði fyrir mannkyn allt að svo stór hluti mannkyns skuli settur hjá vegna kynferðis, kynþátta og fátæktar. Það er synd við mannkynið að svo lítill hluti jarðarbúa skuli fá tækifæri til sköpunar og eiga kost á vís- indum, listum og hamingju. Nýverið barst mér í hendur rit gefið út af söfnuði Bahá'ía á Islandi. Ritið ber nafnið Fyrir- heit um frið. Mér þykir til hlýða að enda þetta greinar- korn á tilvitnun 1 það. Þar segir orðrétt: „Aukin réttindi kvenna - fullt jafnræði kynjanna - er ein af mikilvægustu for- sendum friðar, þótt það sé ekki eins almennt viður- kennt. Að hafna slíku jafn- ræði er ranglæti í garð helm- ings jarðarbúa og vekur skaðleg viðhorf og venjur meðal karlmanna, sem þeir bera með sér frá heimilinu inn á vinnustaðinn, inn í stjórnmálastarfsemi og að endingu inn á svið alþjóða- samskipta. Engar röksemd- ir eru til, hvorki siðferðileg- ar, líffræðilegar eða hag- nýtar, sem geti réttlætt slíka höfnun. Aðeins þegar konur hafa verið boðnar velkomn- ar til samstarfs á öllum svið- um mannlegra athafna, er mögulegt að skapa siðferði- leg og sálfræðileg vaxtar- skilyrði fyrir alþjóðlegan frið.“ Ég vitna í þessi orð í ljósi þess að Sameinuðu þjóðirnar hafa hvatt aðildarríki sín til að tileinka næsta ári friði. Gleðileg jól, Sólveig Þórðardóttir Blautleg Ijóð Hin áður óskráði þáttur í menningararfi okkar fslendinga í Ijóðabókinni Blautleg Ijóð. Bókin inniheldur 6 hundruð djörf Ijóö og vísur eftir fjölmarga höfunda, stórskáld og hagyrðinga, karla jafnt sem konur. Hispurslaus Ijóð og beinskeytt, án tæpitungu, sem ylja og gleðja á góðum stundum. Bókin er myndskreytt af Hauki Halldórssyni og kostar 875 kr. Fæst ekki í bókabúðum. Vinsamlegast pantið í síma 4793 frá kl. 7-10 á kvöldin og við keyrum bókina heim. BARNAFðT 0G LEIKFÖNG -í miklu úrvali SINDY PLAYM0BIL Verslunin LYNGHOLT Hafnargötu 37 - Keflavík
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Víkurfréttir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Víkurfréttir
https://timarit.is/publication/1102

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.