Morgunblaðið - Sunnudagur - 04.10.2015, Síða 48

48 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 4.10. 2015
Hópur ungra listamanna hefur tekið sér ból-
festu í bárujárnshúsi í miðbænum, Berg-
staðastræti 25, og opnar þar sýningu, undir
hatti sýningarrýmisins Ekkisens, í dag, laug-
ardag, klukkan 17.
Sýningin er kölluð Bólfesta og á henni eiga
um þrjátíu ungir og upprennandi listamenn
verk. Þetta er önnur sýningin í húsinu röð
hústökusýninga Ekkisens og eru þátttak-
endur nú enn fleiri en áður og verkum fjölgar
að sama skapi. Samkvæmt tilkynningu flæðir
sýningin „út í hvern krók og kima og á báð-
um hæðum húsnæðisins. Þátttakendur í sýn-
ingunni sýna verk að eigin vali.“ Þá geta gestir
kynnt sér bókverk eftir listamennina í nota-
legu setuhorni.
HÚSTÖKUSÝNING EKKISENS
BÓLFESTA
Hluti listamannanna sem verk eiga á Bólfestu
við sýningarhúsnæðið, Bergstaðastræti 25.
László Baranyay hefur hlotið Franz Liszt verð-
launin fyrir afrek sín á tónlistarsviðinu.
Kunnur ungverskur píanóleikari, László Bar-
anyay, kemur fram á tónleikum á vegum Tón-
listarfélags Ísafjarðar í Hömrum, Ísafirði, í
dag, laugardag, klukkan 16. Hann mun flytja
efnisskrá með nokkrum perlum píanó-
bókmenntanna, meðal annars Pathetique-
sónötu Beethovens, tvær Impromptur eftir
Schubert, Ástardraum Liszts og hinn rómaða
Mefistóvals.
László Baranyay er þekktur og virtur pí-
anóleikari og píanókennari í heimalandi sínu.
Hann hefur unnið til verðlauna í fjölmörgum
tónlistarkeppnum, heldur reglulega tónleika í
heimalandi sínu og víða um lönd. Hann hefur
áður komið fram á Ísafirði, árið 2009.
PÍANÓTÓNLEIKAR Á ÍSAFIRÐI
BARANYAY
Sýning Eyglóar Harðar-
dóttur, „Venslakerfi“,
verður opnuð í sýning-
arrýminu Harbinger,
Freyjugötu 1, í dag, laug-
ardag, klukkan 16.
Eygló hefur unnið verk-
in með sýningarrýmið í
huga og fjalla þau í grunn-
inn um þrívítt málverk.
Eygló gerir tilraunir með
efni og aðferðir í pappír og tré og verkin hafa
þróast í að verða lagskipt málverk og sam-
límdir skúlptúrar. Augljósar og efnislegar
upplýsingar í verkunum fléttast saman í vensl
og kerfi sem bendla má við líkamlegar, hug-
lægar og duldar víddir mannlegrar tilveru.
Eygló nam við Myndlista- og handíðaskóla Ís-
lands, AKI í Hollandi og hefur gráðu í list-
kennslu frá LHÍ. Hún hefur starfað og sýnt
verk sín hér heima og erlendis og verk henn-
ar eru í eigu opinberra safna.
EYGLÓ SÝNIR Í HARBINGER
VENSLAKERFI
Eygló
Harðardóttir
Menning
Á dögunum var fjöldi gesta saman kom-inn í boði í New York, fólk frá ýms-um löndum og víðs vegar að úr
Bandaríkjunum. Eins og gengur hugðust allir
nota tímann í borginni sem best og eitt áttu
allir sameiginlegt: þeir voru ýmist búnir að
heimsækja nýja Whitney-safnið sunnan við
Chelsea hverfið eða voru á leiðinni þangað.
Whitney, segja menn, er vinsælasti staður
borgarinnar um þessar mundir: The hottest
ticket in town!
Whitney-safnið er helgað bandarískri mynd-
list tuttugustu aldar og samtímans. Það var
stofnað af listvininum og skúlptúristanum
Gertrude Vanderbilt Whitney og starfrækt
fyrst frá árinu 1931 í húsnæði við vestanvert
8. stræti á Manhattan. Síðar var safnið flutt
ofar á austanverða eyjuna og hefur síðustu
fjóra áratugi verið í víðkunnu safnhúsi við 75.
stræti, umdeildu til að byrja með en dáðu í
dag, byggingu sem Marcel Breuer teiknaði
fyrir safnið.
Þegar stjórnendur Whitney-safnins til-
kynntu fyrir nokkrum árum að þeir hefðu fest
kaup á lóð í svokölluðu „Kjötpökkunar-hverfi“,
Meatpacking District, við Hudson ána, sunnan
við galleríhverfið í Chelsea, fór um marga list-
unnendur. Hvað verður um Breuer-bygg-
inguna, spurði fólk, enda Whitney-safnið fyrir
löngu orðin gamalgróin og vinsæl menning-
arstofnun, þó aðsóknin hafi aldrei verið annað
en brot af þeim gestafjölda sem sækir heim
vinsælustu myndlistarsöfn borgarinnar, Met-
ropolitan og MoMA.
En stjórnendur Whitney héldu sínu striki
og fengu stjörnuarkitektinn Renzo Piano til
liðs við sig. Það var snjall leikur því Piano er
löngu kunnur fyrir vel lukkuð menningarhús,
sem vekja iðulega athygli fyrir sérstakt útlit
en þjóna um leið listinni á auðmjúkan og
snjallan hátt. Nægir að nefna Pompidou-
safnið í París og nýlegt Astrup Fearney-safnið
í Osló sem Gunnar B. Kvaran stýrir.
Svo fór að Metropolitan-safnið leigði Breu-
er-bygginguna við 75. stræti fyrir sam-
tímadeild sína, að minnsta kosti til sjö ára, og
opnar þar eftir rúmt ár, en hið nýja og umtal-
aða Whitney-safn var hins vegar opnað gest-
um 1. maí síðastliðinn. Og er óhætt að segja
að það hafi slegið í gegn.
Safnið er við suðurenda hins ofurvinsæla
High Line-garðs, sem er á aflögðum upp-
hækkuðum lestarteinum sem ganga gegnum
Chelsea-hverfið. Það opnaði með viðamikilli
sýningu á úrvali verka í eigu safnsins en í
safneigninni í dag eru meira en 22 þúsund
verk eftir um þrjú þúsund listamenn. Gestir
kynnast sögu safnsins á sýningu á fyrstu hæð-
inni en halda síðan upp á þá áttundu og kynn-
ast bandarískri myndlistarsögu síðustu aldar á
áhrifaríku ferðalagi niður fjórar hæðir í safn-
byggingunni.
Auk þess að njóta listarinnar eru gestir
vitaskuld spenntir að kynnast þessari óvenju-
legu og forvitnilegu safnbyggingu Piano. Hinn
kunni gagnrýnandi The New York Times,
Michael Kimmelman, segir flutning safnsins
inn á svæði í borginni sem áður var í mikilli
niðurníðslu, „staðfesta markverða breytingu í
menningarlandslagi“ New York-borgar. Og
hann, sem aðrir rýnar, hrósar byggingunni,
einhverjum bestu sölum fyrir myndlist í borg-
inni, og óvenjulegri en hugvitsamlegri teng-
ingu milli listaverkanna og svalanna sem gest-
ir geta gengið út á til að njóta þess
síbreytilega listaverks sem borgin sjálf er.
SAFN HELGAÐ BANDARÍSKRI MYNDLIST Á NÝJUM STAÐ Í NEW YORK
Nýja Whitney-safnið
sló strax í gegn
NÝ BYGGING WHITNEY-SAFNSINS Í NEW YORK, SEM STJÖRNUARKITEKTINN RENZO PIANO TEIKNAÐI, HEFUR
HLOTIÐ MIKLA OG VERÐSKULDAÐA ATHYGLI. SAFNIÐ VARÐ STRAX ÞUNGAMIÐJA ÁÐUR HRÖRLEGS HVERFIS.
Einar Falur Ingólfsson efi@mbl.is
Ekkert safn helgað bandarískri samtímalist getur verið án einhverra hinna
víðkunnu fánaverka Jaspers Johns (f.1939) og hér er Three flags frá 1958.
Gestir njóta fallegs útsýnis frá einum sýningarsalnum yfir Hudson fljótið, þar sem þeir sitja undir
vegginnsetningu eftir Jonathan Borofsky (f.1942), Running People at 2,616,216, frá 1978-79.
Gestur við eitt kunnasta málverk Chuck Close (f.1949), Phil, frá 1969.
Þetta flennistóra portrett sýnir tónskáldið og mínimalistann Philip Glass.
Margir gesta láta taka mynd af sér við verk George Segal (f. 1934), Walk, Don’t Walk, frá 1976. Á
sýningunni er fjölbreytilegt úrval þrívíðra verka bandarískra listamana frá 20. öld og til dagsins í dag,