Lystræninginn - 01.06.1982, Blaðsíða 11

NÍNA: Veistu ekki hvað þér finnst.
STEFÁN: Mér finnst þeir báðirgóðir.
NÍNA: Hvor finnst þér betri?
STEFÁN: Ég get ekki ákveðið þetta fyrir þig.
NINA: Þú getur sagt mér hvað þér finnst.
STEFÁN: Ég er búinn að segja það. Geturðu ekki sjálf
ákveðið í hvaða kjól þú ferð. Þarfég að ákveða það fyrir þig.
NINA: Ég er ekki að biðja um það.
STEFÁN: Heldur hvað?— Afhverju svararðu ekki?
NINA: Þú hefur engan áhuga á því hvernig ég er klædd.
STEFÁN: Af hverju segirðu það?
NÍ NA: Af því þú hefur það ekki.
STEFÁN: Hef ég sagt það?
NÍNA: Ég finn það.
STEFÁN: Vertu í kjólnum sem þú ert komin í.
NINA: losar krókinn Hjálpaðu mér með rennilásinn.
STEFÁN: Hvað ætlarðu að gera?
NINA: Fara úr kjólnum.
STEFÁN: Af hverju ætlarðu að fara úr honum?
NINA: Af því ég ætla að fara úr honum. — Ætlarðu ekki að
renna lásnum niður— Varlega.
STEFÁN: Ég hefði átt að segja þér að fara í hinn kjólinn,
þá hefðirðu verið áfram í þessum.
NINA: Takk fyrir. skiptir um kjól
STEFÁN: Get ég hjálpað þér meira?
NINA: Ég get gert þetta ein.
STEFÁN: Hvað er með þessa drykki?
NÍNA: Ég veit það ekki.
STEFÁN: Ertu ánægðari núna?
NÍNA: Ég er það.
STEFÁN: Það er gott.
NINA: Ættu Jón og Stella ekki að fara að koma?
STEFÁN: Hvað er klukkan? — Nú, þau ættu að vera
komin. Það er kannski rétt að hringja.
NINA: Við þurfum að geta fengið okkur drykk með þeim
áður en við förum.
STEFÁN hringir Halló, Por favor, habitación cinco seis
dos. — Halló er þetta Stella? — Eruð þið ekki að koma,
drykkirnir bíða? — Hvað? — Hvað segirðu — veikur?
NÍNA: Er eitthvað að?
STEF.ÁN: Bíddu— Drepast?
NÍNA: Hvað kom fyrir?
STEFÁN: Bíddu. Ég segi þér það á eftir. — Ég var að tala
við Nínu. — Þið komið samt. Gott. — Bless. — Þau voru
að fara útúrdyrunum.
NÍNA: Hvað kom fyrir?
STEIÁN: Jón fékk sólsting.
NÍNA: Fékk hann sólsting?
STEFÁN: Hann hneig bara allt í einu niður, fór að skjálfa
og var strax kominn með þennan rosalega hita, svo Stella
þorði ekki annað en láta hringja á lækni.
NINA: Er hann orðinn góður?
STEFÁN: Hann fékk einhverjar pillur og sofnaði og svitn-
aði þessi ósköp. Hann er enn mjög slappur.
NINA: Ég er ekki hissa á því.
Nína ber skrautlega kjólinn við sig.
STEFÁN: Þú ferð ekki að fara í þennan kjól.
NÍNA: Af hverju ekki?
STEFÁN: Hann er alltof fínn.
NlNA: Erum við ekki að fara á alminilegan stað?
STEFÁN: Hann er svo áberandi.
NÍNA: Má hann ekki vera það?
STEFÁN: Ég er ekki að banna þér að fara í hann.
Bjallan hringir
STEFÁN: Þar koma drykkirnir.
Steján opnar hurðina. Pjónninn kemur inn með drykkina
ÞJÓNN: Senora! — Þér eruð glæsileg!
NINA: Muchas gracías.
ÞJÓNN: Mjög glæsileg. — Þér eigið fallega konu.
STEFÁN: Gracías
ÞJÓNN: Á að fara að skemmta sér, dansa?
STEFÁN: Það er meiningin.
ÞJÓNN: Hér er mikið af góðum skemmtistöðum.
STEFÁN: Við höfum heyrt það.
NÍNA: Dansar þú ekki?
ÞJÓNN: Oft — þegar ég hef tíma.
STEFÁN: Hvað, heldurðu að hann dansi ekki ungur mað-
urinn.
NINA: Við vitum ekki hvað þú heitir.
ÞJÓNN: Manolo.
NÍNA: Manolo.
ÞJÓNN: Manolo Conzales..
NÍNA: Manolo Conz..— Fallegt nafn.
ÞJÓNN: Gracías.
NÍNA: Ég heiti Nína.
ÞJÓNN: Nína.
NÍNA: Nína.
ÞJÓNN: Nína— mjög fallegt.
NINA: Gracías. Maðurinn minn heitir Stefán.
ÞJÓNN: Stefán. — Bueno. La cuenta. Firme por favor.
STEFÁN: kvittar Við höfum ekki enn fengið hrein hand-
klæði, toallas.
NINA: Þjónninn á ekki að sjá um það.
STEFÁN: Það má nefna það fyrir það.
ÞJÓNN: Ég skal láta vita afþví.— Góða skemmtun.
NÍNA: Gracías Manolo.
STEFÁN: Gracías.
Þjónninn jer
NlNA: Þú varst eitthvað svo þurr við þjóninn?
STEFÁN: Var ég þurr við hann?
NINA: Það var alveg óþarfi að nefna þetta með handklæð-
in.
STEFÁN: Hann starði á þig.
NÍNA: Starði á mig?
STEFÁN: Það var einsog augun ætluðu út úr honum.
NÍNA: Hvaða vitleysa.
STEFÁN: Sástu það ekki?
NINA: Mátti hann ekki horfa á kjólinn.
STEFÁN: Kjólinn?
NINA: Nú kannski hefur honum litist vel á mig. Er það
einhver glæpur?
STEFÁN: Ég hélt að þú værir búin að sjá hvernig þeir láta
þessir Spánverjar.
NÍNA: Hvernig láta þeir?
STEFÁN: Þeir eru allsstaðar utaní kvenfólki. Það má ekki
einu sinni fara í verslun svo þeir séu ekki farnir að káfa á
því.
NÍNA: Ekki get ég að því gert.
STEFÁN: Ég er ekki að segja það. Mér finnst það bara ekki
viðeigandi.
NÍNA: Þú ert þó ekki afbrýðisamur.
STEFÁN: Afbrýðisamur? Það tekur því.
NÍNA: Kysstu mig. — Þetta er enginn koss. — Þetta var
betra. — Við erum hér til að njóta lífsins.