Dagblaðið Vísir - DV - 29.01.2016, Qupperneq 22

Helgarblað 29. janúar–1. febrúar 201622 Fólk Viðtal
L
ogi tekur á móti blaðamanni
og ljósmyndara rétt eftir há-
degi og viðurkennir að vera
nývaknaður. Hann er þó
klæddur og búinn að setja
gel í hárið. Hann er í fríi í dag því
hann ætlaði að vinna í meistararit-
gerðinni sinni – áður en blaðamaður
ákvað að trufla. Á borðstofuborðinu
eru glæsilegar veitingar sem konan
hans, Ingibjörg Elva Vilbergsdótt-
ir, á heiðurinn af að hafa komið fyr-
ir. Bóndadagskakan er þar á sínum
stað. Konan hefur forðað sér út en
við njótum góðs af gestrisni hennar.
„Það var rifið aftan í mig þegar
ég var í skoti og ég fann strax að það
fór eitthvað. Öxlin bókstaflega rifn-
aði. Eftir það var enginn handbolti,“
segir Logi til að rifja upp fyrir blaða-
manni af hverju hann hætti í hand-
boltanum á sínum tíma. En ferill-
inn var ævintýralegur. Vægast sagt.
Hann hófst með trompi hjá Lemgo
í Þýskalandi fyrir framan 30 þúsund
áhorfendur og lauk með með trompi
– fyrsta Íslandsmeistaratitli FH í
næstum 20 ár. Logi var sannköll-
uð þjóðhetja. Það gekk allt upp hjá
honum.
Bókin hugsuð sem uppgjör
Eftir að hafa gert upp atvinnu-
mannsferil sinn í bókinni 10.10.10
sem kom út þann sama dag, hvarf
Logi smám saman af sjónarsviðinu.
Lítið spurðist til hans þangað til
hann dúkkaði skyndilega upp með
gullbindi í EM-stofunni á RÚV að
ræða um Evrópumótið í hand-
bolta. Þrátt fyrir að íslenska hand-
boltalandsliðið hafi ekki slegið í
gegn á mótinu er óhætt að segja að
Logi hafi gert það, enda setti gull-
bindið nánast netið á hliðina um
tíma. Þær gerast varla betri, endur-
komurnar í sviðsljósið.
Þótt Logi væri ekki alveg hættur
í handboltanum þegar hann skrif-
aði bókina þá vissi hann að ferlin-
um væri lokið. Axlarmeiðslin plög-
uðu hann og honum gekk illa að ná
sér. Skrifin voru hans leið til að tak-
ast á við breytta tíma. „Ég vissi hve
alvarleg meiðslin voru. Ég var bú-
inn að fara í aðgerð og leita mér að-
stoðar úti um allt. Búinn að fara til
Bandaríkjanna, Englands og auðvit-
að Þýskalands og hitta alla þá bestu.
Ég reyndi eitthvað aðeins að spila,
en vissi að þetta var mjög líklega
bara búið. Ég hugsaði þessa bók því
sem hálfgert uppgjör og langaði að
sýna öllum sem eru að stefna á at-
vinnumennsku hvernig þetta er í
raun og veru. Menn halda bara að
þetta snúist um að telja peninga og
fagna með forsetanum. Þetta er að-
eins meira en það,“ útskýrir Logi og
heldur áfram: „Þessi bók var hluti
af ákveðnum kaflaskilum hjá mér.
Af því ég sá fyrir mér að ég væri að
detta út. Ég vildi gera upp þennan
tíma og halda svo áfram. Gera eitt-
hvað nýtt.“
Opnaði allar dyr
Í kjölfarið reyndi hann að draga sig
meðvitað úr sviðsljósinu og hætti
til að mynda að veita viðtöl. Hann
þurfti að breyta um umhverfi.
Hætta að vera íþróttamaðurinn
Logi Geirsson. En það reyndist
hægara sagt en gert.
„Ég var á þessum tíma auðvit-
að mjög vinsæll sem íþróttamaður.
Ég og Hemmi Gunn vorum fyrstir
til þess að sprengja Facebook-skal-
ann á Íslandi – að fá 5.000 vini. Eft-
ir Ólympíuleikana var rosaleg bylgja
með öllu sem ég gerði. Allt sem ég
gerði virkaði,“ segir Logi og vísar
þar meðal annars til gelframleiðslu
hans og Björgvins Páls Gústavs-
sonar, markvarðar landsliðsins. En
skömmu eftir Ólympíuleikana hófu
þeir framleiðslu á hárgelinu Silver,
sem dró nafn sitt að sjálfsögðu af
Ólympíusilfrinu. „Á þessum tíma
gerði ég bókstaflega allt. Það var gel,
það var bók, það voru sjónvarps-
þættir, það var þjálfun, svo varð ég
umboðsmaður. Ég reyndi að opna
allar dyr. Ég var að reyna að finna
Það var varla hægt að þverfóta fyrir Loga Geirssyni fyrir nokkrum árum.
Eftir mikla velgengni í handboltanum var hann einn dáðasti maður landsins og
allir vildu nýta krafta hans með einhverjum hætti. Hann var bókstaflega alls
staðar. Allt í öllu. Á endanum fékk hann ógeð á sjálfum sér, dró sig í hlé og fór að
sinna öðrum verkefnum fjarri sviðsljósinu. Þótt hann hati ekki athyglina þá kann
hann vel við að vera bara venjulegur fjölskyldumaður. Logi segist hafa átt full-
kominn feril í handboltanum þótt hann hafi hætt fyrr en hann ætlaði sér vegna
meiðsla. Hann fer sínar eigin leiðir í lífinu og er með þá línu húðflúraða á bakið
á sér. Blaðamaður heimsótti Loga á heimili hans í Njarðvík og ræddi um lífið í
atvinnumennskunni, erfiða reynslu sem breytti honum, sjálfstraustið, kaflaskilin,
íslenska landsliðið og alvarleg veikindi móður sem hafa fengið mikið á hann.
Sólrún Lilja Ragnarsdóttir
solrun@dv.is
„Minn
ferill var
fullkominn.
Gjörsamlega
fullkominn. Það
heppnaðist allt.
„Ég
fékk
ógeð á
sjálfum
mér“