Hjúkrun: tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.12.1989, Qupperneq 17

verkum að hjúkrunarstjórnendum
ásamt öðrum stjórnendum er gert
miskleift að sjá til þess að þeirri
þjónustu sem kveðið er á um í
lögum að eigi að veita sé hægt að
sinna viðunandi.
Við það að legudögum hefur
fækkað á sjúkrahúsum er hraðinn
meiri og það þarf að koma meiru til
leiðar á styttri tíma. Öll umsetning
er meiri jafnframt því að þjónusta
hefur þyngst, sjúklingar á sjúkra-
húsum eru veikari.
Hjúkrunarstjórnendur meta
mönnunarþörf við hjúkrun. Mjög
erfitt hefur verið að fá viðbótar-
heimildir á heilsugæslustöðvar.
Á sjúkrahúsum er sömu sögu að
segja, þó hefur gengið betur að fá
stöðuheimildir ef um nýja starfsemi
er að ræða.
Tilkoma hjúkrunarþyngdarmæl-
inga með viðurkenndum mæli-
kvarða er stórt skref í þá átt að hægt
sé að færa rök fyrir mannaþörf þar
sem að baki matsins liggja tíma-
mælingar við hin ýmsu hjúkrunar-
störf.
Nú þegar eru slíkar mælingar
gerðar og tíminn vinnur með
okkur.
Ef við nú lítum næst á áherslu-
þætti veittrar heilbrigðisþjónustu í
dag þá búum við við það að þegar
ákvarðanir um yfirstjórnun og
áhersluþætti í heilbrigðisþjónust-
unni hafa verið teknar fram að
þessu, hefur sjónarmiðum hjúkr-
unar- eða hugmyndafræði lítið
Verið hampað.
Hjúkrunarstjórnendur í heild
hafa að mínu mati allt of lítil áhrif á
yfirskipan í heilbrigðismálum í dag,
um það hvar áhersluþyngd veittrar
Þjónustu á að vera og hvernig sú
Þjónustu á að vera byggð upp.
Hugmyndafræði hjúkrunar bein-
*st æ meir að því að litið sé á ein-
staklinginn út frá heilbrigði. Metið
Se hvaða heilbrigði hann hefur og
unnið út frá því en síður út frá sjúk-
dómaviðhorfi.
I dag hafa hjúkrunarstjórnendur
hver á sínum stað áhrif og ábyrgð á
1 hve ríkum mæli hjúkrun er veitt
shv. heilbrigðishugtakinu. Það er
h'ka í þeirra valdi að stuðla að því
eftir mætti að samskipti hinna mis-
munandi heilbrigðisstarfsmanna
sérstaklega sjúkraliða, hjúkrunar-
fræðinga og lækna sé á þann veg að
þeir einstaklingar sem þurfa á heil-
brigðisþjónustu að halda fái þjón-
ustu sem veitt er af samstilltum
hópi starfsmanna sem hefur það
markmið að veita þá bestu þjón-
ustu sem mögulegt er hverju sinni
með þeim bjargráðum sem fyrir
hendi eru.
Nú skulum við skoða
í grófum dráttum hvernig
heilbrigðisþjónustan er í dag
Það má segja að hún hafi þotið
áfram á sjö-mílna-stígvélum
undanfarna áratugi. Á þessari
tækni- og upplýsingaöld verður
krafa almennings um að farið sé
eins langt í lækningum og meðferð
og tök eru á sífellt meiri, auðvitað
með ráðgjöf þeirra sem búa yfir
vitneskju um það sem hægt er að
gera.
Sérhæfð þjónusta eykst gífur-
lega. Öldruðumfjölgarogþjónustu
við þá. Heilsuvernd er aukin.
Lítum nú á hvernig vægi rekstrar-
kostnaðar er í heilbrigðisþjónust-
unni í dag, hvað varðar rekstur
langlegudeilda og sjúkrahúsaþjón-
ustu annars vegar og þjónustu
heilsugæslustöðva hins vegar.
Skv. upplýsingum Eddu Her-
mannsdóttur í Heilbrigðisráðu-
neytinu voru fyrir 1989 áætlaðir 13
milljarðar af fjárlögum til sjúkra-
húsa á föstum fjárlögum og stofn-
anna sem enn eru reknar á dag-
gjöldum.
Fyrir árið 1989 var áætlað af fjár-
lögum 425 milljónir til heilsugæslu-
stöðva.
Erfitt er að fá heildartölur fyrir
áætlaðan rekstrarkostnað heilsu-
gæslustöðva því samantekt á heild-
arkostnaði fyrri ára liggur ekki fyrir
í heild sinni.
Ég var þó forvitin að finna grófa
tölu til að geta séð vægi í kostnaði
milli þjónustu-formanna og niður-
HJÚKRUN%9-65. árgangur 15